مفهوم جدایی فوتبال از سیاست

دفاع از غزه

▪ اگر بنایون نام اسراییل را می نوشت جریمه می شد

رفتار کمیته مسابقات فوتبال اسپانیا در قبال فردریک کانوته، در نوع خود شگفتی ساز بود. بازیکنی که شاید به دلیل مسلمان بودن و البته با ادله ای همچون انسان بودن، زیر پیراهن خود نام فلسطین را به چهار زبان نوشت و پس از گلزنی نشان داد، مشمول جریمه ۳۰۰۰ یورویی مردانی شد که سعی می کنند در ظاهر پیرو شعار بی اساس جدایی سیاست از فوتبال باشند.

هرچند که خود نشان می دهند با چنین واکنش سریع و بی پروایی، خود را سیاست زده و غرق در بازی های سیاست جهانی کرده اند.

فردریک کانوته در حالی باید جریمه ۳۰۰۰ یورویی خود را به کمیته برگزاری مسابقات لالیگا پرداخت کند که تنها نام یک بخش از کره زمین، نام یک سرزمین و نه حتی جمله ای در نکوهش کشتار مردم یا کلامی برای حمایت از حزبی خاص در همان نقطه خاکی را روی پیراهنش حک کرده بود. آیا نوشتن نام یک سرزمین روی پیراهن یک بازیکن، جرمی است که باید با جریمه ای روبه رو شود شواهد تاریخی بسیاری در فوتبال اروپا و امریکا می توان یافت که بازیکنان برای نشان دادن علایق و اعتقادات شان، زیر پیراهنی منقش بر نام یا شعاری خاص را به تماشاگران و دوربین های فیلمبرداری و عکاسی نشان می دهند. آیا همواره برای چنین رفتاری جریمه ای در نظر گرفته می شود

دیدیه دروگبا پیراهنی مشکی رنگ را زیر پیراهن آبی چلسی بر تن می کرد که روی آن با خطی سپید رنگ چنین نوشته شده بود: «بله! من سیاه هستم.» کاکا روی زیر پیراهن خود نوشته ای دایمی دارد که اعتقادات مذهبی اش را پس از هر گل به صورت مکتوب فریاد می زند: «من متعلق به مسیح(ع) هستم.» و البته به یاد داریم که بازیکنی مانند دوایت یورک، مهاجم ترینیداد و توباگویی منچستر یونایتد، تصویر نقشه کشور خود را زیر پیراهن اش پنهان می کرد.

آیا دوایت یورک هم باید با جریمه ای ویژه روبه رو می شد رفتار کانوته و نوشتن نام یک سرزمین در حقیقت فریاد پنهانی بازیکنی بود که می خواست مقابل نسل کشی در گوشه ای از جهان گرفته شود، سعی داشت در قاب بازیکنی که در اروپا پشت یک ویترین جهانی قرار گرفته، بی صدا اما بلند فریاد بکشد و البته آن چه در این بین جاذبه بیشتری دارد، واکنش و عکس العمل سریع مدیران فوتبال اسپانیا است.

نام بردن از فلسطین محکوم می شود و می خواهیم بپرسیم اگر روزی «یوسی بنایون» بازیکن اسراییلی لیورپول نام کشورش را روی زیر پیراهن خود حک کند یا به فرض محال، همبازی فردریک کانوته برای بروز آن دموکراسی خیالی و تصنعی و شفاهی حاکم بر اروپا، نام اسراییل را بر پیراهن اش حک کند باز هم مسؤولان کمیته مسابقات اروپایی این بازیکنان را مشمول پرداخت جریمه خواهند کرد چنین پرسشی بی حاصل است، چون پاسخ روشنی از قبل از طرح آن وجود دارد.

فردریک کانوته کار خاصی نکرد. او بی آنکه از حزبی خاص حمایت کند، بی آنکه فریادی برای کشتار کودکان و زنان یک نقطه از جهان بکشد، فقط نامی از فلسطین آورد. آن چه این اقدام را تکمیل می کند، واکنش مدیران غرق در سیاست فوتبال جهان است.

در حقیقت این محرومیت و تلاش برای محکومیت کانوته، نشان دهنده میزان آزادی و آزادگی مردانی است که فوتبال را جدا از سیاست می خوانند اما در عمل حامیان مطلق کشتار غیر نظامیان و نسل کشی در جهان هستند.