شایسته های تمام عیار

زیدان مرد برتر فوتبال دنیا بود او دقیقاً از زمانی كه از فوتبال ملی خداحافظی كرد, اعتبارش را به مخاطره افكند اما امروز, بار دیگر با ارائه چنین نمایش هایی همه او را بهترین فوتبالیست دنیا می خوانند هر چند كه نباید از یاد ببریم كه او دو فصل معمولی و متوسط را در رئال مادرید سپری كرد و این بهانه ای بود برای حیرت و شگفتی در زمان بازگشت دوباره اش به جاده درخشش و فروغ

آن طور به نظر می رسید كه این جام جهانی، تورنمنتی باشد برای درخشش رونالدینیو و وین رونی. اما در نهایت حیرت این زین الدین زیدان بود كه در ۳۴ سالگی تمام نگاه ها را به خود معطوف ساخت. امشب فرانسه احیا شده، به مصاف ایتالیا می رود تا زیدان این جادوگر فوتبال شاید بتواند با چنگ زدن به یك جام جهانی دیگر تا ابد خود را در تاریخ فوتبال جاودانه سازد. بله زیدان جدا از این تورنمنت در طول سال های اخیر آنقدر افتخار و اعتبار برای خویش كسب كرده كه بدون در نظر گرفتن نتیجه این مسابقه، فوتبال و افتخار فوتبال را در سیطره خود بنامد.

از سال ۱۹۹۸ كه فرانسه به مدد او به نخستین مدال قهرمانی اش در اروپا چنگ آویخت تا ۲۰۰۲ كه در اوج ناامیدی از جام جهانی خارج شد، زیدان مرد برتر فوتبال دنیا بود. او دقیقاً از زمانی كه از فوتبال ملی خداحافظی كرد، اعتبارش را به مخاطره افكند. اما امروز، بار دیگر با ارائه چنین نمایش هایی همه او را بهترین فوتبالیست دنیا می خوانند هر چند كه نباید از یاد ببریم كه او دو فصل معمولی و متوسط را در رئال مادرید سپری كرد. و این بهانه ای بود برای حیرت و شگفتی در زمان بازگشت دوباره اش به جاده درخشش و فروغ.

اما معتقدم اگر او بتواند در رهنمون ساختن كشورش به دومین جام جهانی در طول سه دوره كامیاب شود، آنگاه با اطمینان كامل می توان نامش را هم ردیف با اساطیری چون مارادونا و پله جای داد. و این شب را می توان آخرین نمایش زیزو خواند؛ نمایشی كه با وداعش با فوتبال توام می شود.

فرانسه در آغاز جام، به هر تیمی شباهت داشت جز مجموعه ای كه از آن انتظار قهرمانی برود. این تیم حتی تا روز آخر مرحله گروهی نیز از صعودش به دور حذفی اطمینان نداشت. پس از پیروزی در برابر توگو بازگشت زیدان غیرقابل تصور بود. در برابر برزیل، او چنان بامهارت تیمش را به سوی پیروزی هدایت كرد كه رونالدینیو و توانایی هایش با حضور او زیر سایه قرار گرفت. در بازی برابر پرتغال، فرانسه، به جادویی كه به مدد آن شنبه گذشته برزیل را از پای درآورد احتیاجی نداشت.

یك پیروزی ساده و عدم توانایی مجموعه اسكولاری در متوقف ساختن فرانسه كافی بود تا یاران زیدان در آستانه دومین قهرمانی جام جهانی قرار بگیرند. بازیكنان انگلستان به گونه ای پنالتی هایشان را هدر می دادند كه گویی، باز كردن و تسلیم ساختن ریكاردو آرزویی است محال اما زیدان با تجربه، با خونسردی و آرامشی آشنا به سادگی تك گل پیروزی بخش كشورش را به ثمر رساند. بسیاری از نگاه ها و دیدگاه ها در قبال این دو تیم فینالیست چندان مثبت و امیدواركننده نیست.

برخی معتقدند این دو تیم هایی هستند كه فوتبال را بی روح و كسل كننده بازی می كنند و مایه تاسف و ناراحتی است كه چرا فینال این جام به یكی از دو تیم آرژانتین و برزیل مجالی نداد. اما از نگاه شخصی، من گمان می كنم ایتالیا و فرانسه سزاوارترین تیم ها برای حضور در برلین هستند. موفقیت فرانسه در مقابل برزیل، ناتوانی و بی نقص نبودن برزیلی ها را به اثبات رساند. كشوری كه به رغم داشتن دو مهاجم بزرگ اما در برابر آبی ها نتوانست بازی را به تساوی بكشاند. آلمان و آرژانتین نیز هر دو حذف شدند.

اما نمایش ایتالیا در برابر آلمان فوق العاده بود و بسیار سزاوار تمجید. از اینكه ایتالیا موفق شد به جای پیروزی در ضربات پنالتی در وقت های اضافه كار را به نفع خود تمام كند، خرسندم. گرچه معتقدم ضربات پنالتی به قدرتی زایدالوصف از سوی دروازه بانان و هنر زننده های ضربات پنالتی بازمی گردد اما پیروزی در زمان عادی مسابقه بسیار قابل توجه تر و شیرین تر از ضربات پنالتی است. یكشنبه شب با پیروزی و قهرمانی فرانسه، زیدان می تواند به زیباترین شكل ممكن با فوتبال وداع گوید.

اما من شانس موفقیت در بازی امشب را به ایتالیا می دهم چرا كه اگر به پاس های ردوبدل شده آنها و نیز برنامه های تدافعی حساب شده شان دقت كنید، به قدرت و توانایی آنها ایمان خواهید آورد. فوتبال ایتالیا در بحران غریبی به سر می برد و بسیاری از ستاره های این كشور اكنون ذهنشان به سبب رخدادهای موجود دچار تشویش و نگرانی شده است. با وجود چنین شرایطی تلاش آنان برای حفظ تمركز در زمین مسابقه برای پیروزی و اثبات توانایی های فوتبال این كشور قابل تقدیر است.

اما با سرباز كردن چنین رسوایی ای، نگاه من نسبت به مسائل پشت پرده این كشور كمی منفی شده است. فیفا هفته پیش فدراسیون فوتبال یونان را به خاطر دخالت های همیشگی كارگزاران این كشور محروم كرد. اما شیوه تحقیق و بازپرسی فسادهای موجود در ایتالیا بسیار جدی و قابل تامل است. به نظر من فیفا باید در این برهه وارد عمل شود تا اطمینان حاصل كند كه چنین زدوبند های بی شرمانه ای به حضور ایتالیا تا این مرحله یاری نكرده است.

آنچه كه در این تورنمنت موفقیت ایتالیا را در میدان مسابقه تضمین كرده، روحیه ای است كه بازیكنان این كشور از خود به نمایش می گذارند. به پیروزی آنها در برابر ژرمن ها بنگرید. هیچ نمونه ای از بازی ناجوانمردانه و فریبكارانه كه پرتغالی ها در طول این پیكارها ارائه دادند از سوی آنها دیده نشد. نمی خواهم بگویم آنهایی كه در این جام با حیله گری و ترفند های خاص و زیركانه قصد كسب امتیاز از حریفشان را داشتند، فوتبالیست های خوشایند من هستند.

نه، اتفاقاً حضور فرانسه و ایتالیا اثبات كرد كه برای موفقیت تنها باید صادق بود و با مردانگی رقیب را كنار زد. این دو كشور در طول این تورنمنت هیچ گاه خود را در قامت یك مجموعه حیله گر نشان ندادند. امیدوارم چنین اعمال بی شرمانه ای در روح و كالبد فوتبال نفوذ نكند و بر فوتبالیست های صادق و بزرگ منش است كه هم تیمی های سر به هوای خود را از عواقب چنین كارهایی مطلع سازند.

كنی دالگلیش

ستون نویس دیلی تلگراف