داستان مردی كودك مانده است

یكی از نمایش های ویژه زمستان امسال در برادوی كاری است به نام «وفاداری بالا» «وفاداری فراوان» و با این كه اصولاً توقعات از كارهای موزیكال فراوان و كار در این زمینه بسیار دشوار است, اما سازندگان این اثر توانسته اند موارد لازم را فراهم آورند و چیزی را ارائه بدهند كه هم بیانگر قصه است و هم نشان دهنده تحولات اجتماعی زمان مورد اشاره

یكی از نمایش های ویژه زمستان امسال در برادوی كاری است به نام «وفاداری بالا» («وفاداری فراوان») و با این كه اصولاً توقعات از كارهای موزیكال فراوان و كار در این زمینه بسیار دشوار است، اما سازندگان این اثر توانسته اند موارد لازم را فراهم آورند و چیزی را ارائه بدهند كه هم بیانگر قصه است و هم نشان دهنده تحولات اجتماعی زمان مورد اشاره.

ژانر موزیكال بویژه در عرصه تئاتر چیزی است كه خیلی ها ترجیح می دهند به سمت آن نروند و احتمال ناكامی در آن فراوان است، اما «وفاداری بالا» كه بر اساس رمان نیك هورنبی نویسنده بریتانیایی ساخته شده و رگ و ریشه های یك فیلم سینمایی با بازی جان كوزاك را نیز به شدت در بر دارد، موارد و احتمالات فوق را بی اثر ساخته و روشن و آفتابی نشان می دهد و هم سرگرم كننده است و هم در ورای موسیقی و قصه خود به دیگران اطلاعات جالبی را می دهد كه در برخی نمایش های دیگر موزیكال نظیر آن دیده نمی شود.

این نمایش باعث شده دیوید لیندسی ابیر نویسنده متن نمایش هایی مثل «حفره خرگوش»، «فادی میرز» و برخی نمایش های مطرح دیگر هم وارد عرصه كارهای موزیكال شود و این ژانر را نیز بیازماید و باید اعتراف كرد كه در این روند به خوبی جا افتاده و یك غریبه در این عرصه نشان نمی دهد و توگویی سال ها است در این وادی تاخت و تاز می كند. سخت تر از همه تبدیل كردن نوشته های هورنبی به كاری قابل عرضه در صحنه تئاتر است و این درحالی است كه طبیعت و ماهیت این نوشته ها به كلی با هویت نمایش های موزیكال در تضاد قرار دارد و در دنیاهایی متفاوت سیر می كنند و تفاوت ها بیش از این نمی تواند باشد.

باید از كارگردان نمایش هم كه والتر بابی نام دارد، با تقدیر یاد كرد، زیرا متن قصه گویی را درجریان این نمایش ساده و تأثیرگذار نگه داشته و از وقوع پیچیدگی در آن جلوگیری كرده است.

اما قصه چیست؟ در پاسخ باید گفت «وفاداری بالا» متمركز بر كاراكتری به نام راب است كه هرچند ۳۵ ساله شده، اما بچه مانده و هرگز بزرگ نشده است. او صاحب یك مغازه فروش صفحات و سی دی های موسیقی در بروكلین است، اما این حرفه نیز وی را به درجه و حد یك بزرگسال نرسانده است. آنچه صورت گرفته، تغییر جای وقوع اتفاقات به بروكلین است، حال آن كه در متن نمایش اصلی محل اتفاق های شهر لندن است و در نسخه سینمایی هم ما شیكاگو را مكانی می دیدیم كه وقایع در آن شكل می گیرند.

زندگی راب همان طور كه قابل پیش بینی است، بر موسیقی تكیه دارد و او با صدای آن زنده است، ولی جدایی او از همسرش لارا، كه یك وكیل دعاوی بوده، مشكلات وی را بیشتر كرده است.

او دائماً به دلایلی فكر می كند كه سبب و علل جدایی آنان بوده است و همین بهانه ای است تا خالقان این نمایش با ترسیم یك سری اتفاق های مربوط به گذشته (و آن چه در ذهن راب می گذرد) زندگی او و اطرافیانش را برای تماشاگران به نمایش بگذارند و ما از این طریق با دوستان سابق او هم كه اینك دیگر با وی نیستند، آشنا می شویم.

ساختن و تنظیم نواها و ترانه های فیلم با تام كیت و آماندا گرین بوده است. موسیقی كیت،جوابگو و كامل كننده این قصه نشان می دهد و حتی گاهی فراتر از آن و بیش از نیازها جلوه می كند و تصنیف ها و اشعار گرین هم تازه و برابر با معیارها و عقاید روز هستند و لابد این بدان خاطر است كه آماندا گرین دختر ادولف گرین، تصنیف سرای قدیمی و معتبر برادوی است.

تركیب موفق ملودی های كیت و كلمات گرین باعث شده است كه كاراكترها به درستی ترسیم و تشریح شوند و این كاری است كه در برخی كارهای دیگر موزیكال نمی یابیم. در آن مواردموسیقی بیش از حد بر قصه سایه می اندازند و آن را به فاكتوری درجه دوم بدل می كنند.

«وفاداری بالا» در بردارنده تعداد زیادی بازیگران نه چندان معروف است، اما این لزوماً به معنای ناكامی آنها در كار محوله به آنان نیست. در این میان، ویل چیس ایفاگر رل اصلی یعنی راب است و جن كوللا هم همسر جدا شده وی را به تصویر و عرصه نمایش می كشد. چیسی یك انتخاب مناسب برای ایفای رل راب نشان می دهد و در چهره و بازی او آرزوهای به بار نشسته این كاراكتر به خوبی جلوه دارد و می توانید ناراحتی های راب را به طور كامل حس كنید. كوللا نیز در ایفای رل خود ناموفق نیست، هرچند شنونده به سرعت به این باور می رسد كه صدای او و نحوه آوازه خوانی وی بر سایر وجوه كار او می چربد.

با این حال، «وفاداری بالا» در درجه اول یك نمایش مردانه است و كاراكترهای بارزتر آن مردان هستند و این را در حضور و تعدد كاراكترهای مرد جفبی نیز می توانید مشاهده كنید. از آن جمله اند جی كلیتز كه تركیبی عجیب از جیسن الكساندر و ناتان لین نشان می دهد و ایفاگر رل یكی از كارمندان مغازه فروش «سی دی» های موسیقی است و این كاراكتری است كه ایفای رل او در فیلم سینمایی مربوطه با جك بلك بود.

پس از او باید به كریستین اندرسون هم اشاره كرد كه دیگر كارمند مغازه و دستیار كاراكتر كلیتز در هر كار و توطئه ای است، البته اگر معتقد باشیم در این دنیای ویژه و آرام اصلاً توطئه ای هم شكل می گیرد و همه چیزهایی كه می بینیم، شیرین و رؤیایی نیست.

نكته جالب در نمایش «وفاداری بالا» این است كه راب هیچ گاه نمی تواند یك كار و رابطه دیرپا را برای خود شكل دهد و همیشه برای قطع هر كار و ارتباطی و نیمه كاره گذاشتن هر برنامه ای آماده است و فلسفه وجودی و بهره بزرگ این نمایش هم نشان دادن همین رویكردها و انتخاب های ناقص است. ما در كاراكتر راب نهاد و نمونه تمام آدم هایی را می بینیم كه به حوادث دل بسته اند، اما خودشان برای خلق حوادث هیچ كار مهمی را به انجام نمی رسانند و همان طور كه پیشتر گفتیم به رغم بالا رفتن سن شان كودك مانده اند.

دیگر دلیل موفقیت این نمایش این است كه عوامل جنبی و كمكی هم به خوبی به خدمت گرفته شده اند و بازیگران و كارگردان تنها نمانده اند. در این ارتباط باید از گزینش های هوشیارانه آنان لوئیزوس در مقام طراح صحنه نیز یاد كرد، زیرا او با گذاشتن تك وسایلی ظاهراً ساده اما به واقع تأثیرگذار در محل اجرای نمایش و به عنوان كامل كننده متن داستان سهم خود را به بهترین شكل ادا كرده است.

موسیقی های انتخابی نیز مناسب نشان می دهند و كمك می كنند تا بینندگان سریع تر و بهتر دریابند كه دور و بر كاراكترها و در افكار آنان چه می گذرد.

«وفاداری بالا» همچنین جدیدترین نمونه و مورد مربوط به ساخت و ارائه نمایش هایی از روی فیلم های سینمایی موفق را تشكیل می دهد و در این ارتباط باید از كارهای دیگری مثل «Foot Loose»، «تب شنبه شب»، «خواننده مراسم عروسی» و «قانوناً بلوند» نام برد كه البته آخری هنوز به صحنه نرفته است و بهار سال بعد وارد این روند خواهد شد و از روی فیلمهای سینمایی موفق و دوگانه ای با همین نام با بازی ریس ویترسپون ساخته و تنظیم شده است. «وفاداری بالا» قطعاً آن روند را تضعیف نكرده است.