جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

تغییر متوالی مدیران مشکلی را حل نمی کند


تغییر متوالی مدیران مشکلی را حل نمی کند

از دو سال پیش با سرکارآمدن دولت نهم و تغییرات گسترده ای که در عرصه مدیریت کشور ایجاد شد یکی از مهم ترین مباحثی که مورد توجه منتقدان قرار گرفت, بحث ثبات مدیریت و آسیب هایی است که ساختار مدیریتی و روند اجرای سیاست های کلا ن و میان مدت کشور از این تغییرات به خود می بیند

از دو سال پیش با سرکارآمدن دولت نهم و تغییرات گسترده ای که در عرصه مدیریت کشور ایجاد شد یکی از مهم ترین مباحثی که مورد توجه منتقدان قرار گرفت، بحث ثبات مدیریت و آسیب هایی است که ساختار مدیریتی و روند اجرای سیاست های کلا ن و میان مدت کشور از این تغییرات به خود می بیند.

اکثر منتقدان دولت عقیده دارند، موضوع استفاده از ذخایر تجربی مدیران با سابقه از مواردی است که دولت باید توجه بیشتری به آن داشته باشد و از سوی دیگر تغییر متمادی مدیران در سطوح مختلف منجر به تزلزل در اجرای سیاست ها و در نهایت به نتیجه نرسیدن برنامه های کلا ن از جمله اسناد پنج ساله توسعه کشور و چشم انداز بیست ساله خواهد شد. این در حالی است که بسیاری نیز معتقدند اصولا دولت پایبندی لا زم را به این قوانین بالادستی ندارد و بنابراین لا زم است که دولت دست کم یک برنامه جایگزین مدون را به عنوان مشخص کننده مسیر حرکت و اهداف خود اعلا م نماید، امری که شاید لا زم بود دولت نهم در آغاز به دست گرفتن امور اجرایی کشور آن را در اولویت کاری خود قرار دهد.

بنابراین پیش از آن که بحث ثبات در مدیریت مطرح باشد مهم این است که دولت برنامه مشخصی برای اداره کشور داشته باشد و نحوه مدیریت و اداره آن را بر مبنای آن برنامه و اهدافش تعریف نماید. متاسفانه دولت آقای احمدی نژاد از ابتدا تاکنون برنامه مشخصی نداشته است و به همین دلیل ضعف ها و اشکالا ت متعددی در مسائل کشور به وجود آمده است.

تیم اجرایی دولت به جای در نظر گرفتن دلیل اصلی تصور می کند ضعف مدیران اجرایی باعث بروز این نارسایی ها شده است بنابراین بیشترین جابه جایی ممکن را نسبت به دولت های پیش از خود داشته است و این درحالی است که علی رغم انجام این تغییرات ما شاهد حل مشکلی نبوده ایم.

به اعتقاد من این موضوع باعث می شود این تصور به وجود آید که چنین اقداماتی (جابه جایی وزرا) بیش از آن که در جهت بهبود شرایط است با دستپاچگی تمام برای توجیه نواقص و القای این امر صورت می گیرد که بالا خره دولت در فکر حل مشکلا ت هست.

از موضوعات دیگری که در بحث تغییرات کابینه دولت نهم قابل توجه به نظر می رسد این است که این تغییرات تا چه حد در جهت به کارگیری مدیران کارآمدتر مفید واقع شده تا آنجا که حتی محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس و دبیر کل جامعه اسلا می مهندسین را بر آن داشته نسبت به این امر واکنش نشان دهد و در گفت وگو با یکی از خبرگزاری ها به دولت تذکر دهد که وجود این که تغییرات و نوآوری در جهت بهبود امر مطلوبی است اما جایگزین شدن مدیری که بهتر از قبل نباشد باعث این توهم نشود که ثبات مدیریت که لا زمه بهره وری است خدشه دار شده است.

در عین حال به نظر بعضی از منتقدان در این روند معیار درستی برای این که بتوان مدیر جدید را با مدیر پیشین مقایسه کرد و ارزیابی درستی را از روند تغییرات به دست آورد، وجود ندارد در واقع آنچه می تواند معیار درستی عملکرد مدیری باشد برنامه است. وقتی برنامه مشخصی وجود ندارد شما نمی توانید ارزیابی کنید که حرکت این نهاد، سازمان یا وزارتخانه به چه سمت و سویی بوده است و آیا به هدفی در راستای اهداف کلا ن دست یافته یا نه! بنابراین در شرایط فقدان برنامه مدون شما نه می توانید عملکرد مدیر پیشین را ارزیابی کنید و نه می شود تحلیلی از بهتر بودن فرد جدید انتخاب شده و انطباق ویژگی های او با اهداف دولت داشته باشید.

اگر دولت به افکار عمومی و نظر صاحبنظران و به ویژه نمایندگان مردم در مجلس احترام بگذارد لا زم است که به دقت دلا یل تغییرات کابینه، ضعف های وزرای پیشین و ویژگی های وزرای جدید را جز به جز به اطلا ع آنان برساند و این ممکن نخواهد بود مگر با وجود برنامه ای مدون.

به نظر می رسد در مورد فرصت ها و تهدیدهایی که در بحث تغییرات مدیریتی وجود دارد، میزان آسیبی که به نظام اجرایی کشور از این تغییرات می رسد آن قدر زیاد است که بحث فرصت های احتمالی را می توان یک موضوع ثانوی تلقی کرد. قرار گرفتن هر مدیر تازه در مدیریت یک سازمان یا وزارتخانه به تعبیری شروعی دوباره است اما شروعی که باعث می شود مقدار زیادی از امکانات و فرصت ها از دست بروند.

به هر حال هر چند مدیر پیشین ممکن است با برنامه مفید و کارآمدی کار نکرده باشد اما واضح است که به دلیل سعی و خطاهای متوالی توانسته است به بخشی از بایدها و نبایدها و استراتژی لا زم برای اداره سازمان تحت نظارتش دست یابد تجربه ای که با آمدن مدیر جدید یک سره از دست می رود و به فراموشی سپرده می شود.

نویسنده : رجبعلی مزروعی



همچنین مشاهده کنید