آداب حضور در بیكران رحمت ماه پیامبر رافت

روزه روز اوّل شعبان پاداش بهشت را برای مومنان به ارمغان می آورد
برای شب اوّل ماه مبارك شعبان نمازهای بسیار در اقبال ذكر شده از جمله دوازده ركعت به حمد و یازده مرتبه توحید روز اوّل روزه اش فضیلت بسیار دارد و از حضرت صادق علیه السلام روایت است كه هر كه روزه بگیرد روز اوّل شعبان را واجب شود برای او بهشت البته

ورود به ماه رحمت و مغفرت و ماه پیامبر رافت آدابی دارد كه هر یك برای خود دنیایی از معرفت و سلوك است...روزه روز اوّل شعبان پاداش بهشت را برای مومنان به ارمغان می آورد.

برای شب اوّل ماه مبارك شعبان نمازهای بسیار در اقبال ذكر شده از جمله دوازده ركعت به حمد و یازده مرتبه توحید روز اوّل روزه‏اش فضیلت بسیار دارد و از حضرت صادق‏علیه السلام روایت است كه هر كه روزه بگیرد روز اوّل شعبان را واجب شود برای او بهشت البته و سید بن طاوس ثواب بسیاری نقل كرده از حضرت رسول‏صلی الله علیه وآله برای كسی‏كه سه روز اوّل این ماه را روزه دارد و در شبهای آنها دو ركعت نماز كند در هر ركعت حمد یك مرتبه و توحید یازده مرتبه و بدانكه در تفسیر امام‏علیه السلام خبری در فضیلت شعبان و روز اوّل آن ذكر شده كه فوائد بسیار در آن مندرجست و شیخ ما ثقهالاسلام نوری نَوَّرَاللَّهُ مَرْقَدَهُ آن خبر را ترجمه نموده و در آخر كتاب كلمه طیّبه ذكر فرموده و چون آن خبر طولانیست و مقام را گنجایش تمام آن نیست ما مختصر آن را در اینجا ذكر می‏كنیم .

حاصل آن خبر آن است كه حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام در روز اوّل شعبانی گذشت به جماعتی كه در مسجدی نشسته بودند و در امر قَدَرْ و امثال آن گفتگو می‏كردند و بلند شده بود صداهای ایشان و سخت شده بود لجاجت و جدال ایشان پس حضرت ایستاد و بر ایشان سلام كرد آنها جواب سلام دادند و برای آن جناب برخاستند و خواهش كردند كه نزد ایشان بنشیند آن حضرت به ایشان اعتنایی نكرد و فرمود ای گروهی‏كه سخن می‏گویید در چیزی‏كه نفع نمی‏رساند آیا ندانستید كه خدای تعالی را بندگانیست كه ساكت كرده ایشان را خوف بدون آنكه عاجز باشند از گفتن یا لال باشند.

بلكه ایشان هرگاه به خاطر آرند عظمت خداوند را شكسته می‏شود زبانهایشان و كنده می‏شود دلهایشان و می‏رود عقلهای‏شان و مبهوت می‏شوند به جهت اِعْزاز و اِجلال و اعظام خداوند پس هرگاه به خود آمدند از این حالت رو می‏آورند بسوی خدا به كردارهای پاكیزه می‏شمرند نَفْسهای خود را با ستمكاران و خطاكاران و حال آنكه ایشان منزّهند از تقصیر و تفریط مگر آنكه ایشان راضی نمی‏شوند برای خدا به كردار اندك و بسیار نمی‏شمرند برای او عمل زیاد را و پیوسته مشغولند به اعمال.

پس ایشان چنانند كه هر وقت نظر كنی به ایشان ایستادگانند به عبادت ترسان و هراسان در بیم و اضطرابند پس كجائید شما از ایشان ای گروه تازه كارها آیا ندانستید كه داناترین مردم به قَدَرْ ساكت‏ترین ایشانند از آن و اینكه جاهلترین مردم به قَدَرْ سخنگوترین ایشانند در او، ای گروه تازه كارها امروز غُرّه شعبان كریم است نامیده است او را پروردگار ما شعبان به جهت پراكنده شدن خیرات به تحقیق كه باز كرده پروردگار شما در او درهای حسنات خود را و جلوه داده به شما قصرها و خیرات او را به قیمت ارزانی و كارهای آسانی پس بخرید آن را و جلوه داده برای شما ابلیس لعین شُعَبهای شرور و بلاهای خود را و شما پیوسته می‏كوشید در گمراهی و طغیان و متَمَّسِك می‏شوید به شعبهای ابلیس و رُو می‏گردانید از شعبهای خیرات كه باز شده برای شما درهای او و این غُرّه ماه شعبان است.

آگاه باشید به درستی‏كه اگر شما واقف شوید بر آنچه مهیّا فرموده، پروردگار عزّوجلّ برای مطیعین از بندگانش در امروز هر آینه بازخواهید داشت خود را از آنچه در او هستید و شروع خواهید كرد در آنچه امر كردند شما را به آن گفتند یا امیرالمؤمنین‏علیه السلام و چیست آنكه آن را خداوند مهیّا فرموده در این روز برای مطیعین خود پس حضرت نقل فرمود قصه آن لشكری را كه رسول خداصلی الله علیه وآله به جهاد كفار فرستاده بود و دشمنان شب بر ایشان شبیخون زدند و آن شبی تاریك و سخت ظلمانی بود و مسلمانان در خواب بودند كسی از ایشان بیدار نبود جز زید بن حارثه و عبداللَّه بن رواحه و قتاده بن نعمان و قیس بن عاصم منقری كه هر كدام در یك جانب ایشان بیدار و مشغول نماز و قرآن خواندن بودند دشمنان مسلمانان را تیرباران كردند و به واسطه تاریكی و ندیدن مسلمانان دشمنان را تا از آنها احتراز كنند نزدیك بود كه هلاك شوند كه ناگاه از دهان این چند نفر نورهایی ساطع شد كه لشكرگاه مسلمانان را روشن كرد و سبب قوّت و دلیری ایشان شده پس شمشیر كشیده و دشمنان را كشته و زخمدار و اسیر نمودند و چون مراجعت نمودند و برای حضرت رسول‏صلی الله علیه وآله نقل كردند فرمود این نورها به جهت اعمال این برادران شما است در غرّه ماه شعبان.

پس یك یك آن اعمال را حضرت نقل كردند تا آنكه فرمودند چون روز اوّل شعبان می‏شود پراكنده می‏كند ابلیس لشكر خود را در اطراف زمین و آفاق آن و می‏گوید به ایشان كه سعی كنید در كشیدن بعضی از بندگان خدا را به سوی خود در این روز و بدرستی كه خدای عزّوجلّ پراكنده می‏كند ملائكه را در اطراف زمین و آفاق او و به ایشان می‏فرماید براستی نگاه دارید بندگان مرا و ارشاد كنید ایشان را پس همه ایشان نیكبخت می‏شوند به شما مگر آنكه امتناع و سركشی كند پس بدرستی كه او از حدّ گذشته می‏گردد در حِزب ابلیس و جنود او بدرستی كه خداوند عزوجل چون روز اوّل ماه شعبان می‏شود امر می‏كند به درهای بهشت پس باز می‏شود و امر می‏كند درخت طوبی‏ را پس نزدیك می‏كند شاخهای خود را بر این دنیا آنگاه ندا می‏كند

منادی پروردگار عزّوجلّ ای بندگان خدا این شاخهای درخت طوبی است پس درآویزید به او كه بلند كند شما را بسوی بهشت و این شاخهای درخت زَقُّوم است پس بترسید از او كه نبرد شما را بسوی دوزخ رسول‏خداصلی الله علیه وآله فرمود قسم به آنكه مرا براستی به رسالت مبعوث نموده كه هر كه فراگیرد دَری از خیر و نیكی را در این روز پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از شاخهای درخت طُوبی‏ پس او كشانده است او را بسوی بهشت و هر كه فراگیرد دری از شرّ را در امروز پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از شاخهای درخت زقّوم پس آن كشاننده است او را بسوی آتش آنگاه فرمود رسول خداصلی الله علیه وآله پس هر كس كه نماز مُستحبی كند امروز برای خدا پس درآویخته به شاخه‏ای از آن و هر كه روزه گیرد در این روز پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و هر كه صلح دهد میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه‏اش یا مرد و زن بیگانه پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه تخفیف دهد پریشانی را از طلبی كه از او دارد یا كم كند از آن پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه نظر كند در حساب خود پس ببیند قرض كهنه را كه صاحبش از آن مأیوس شده پس ادا كند آن را پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی‏كه كفالت كند یتیمی را پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه باز دارد سفیهی را از عِرْض مؤمنی پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه بخواند قرآن یا چیزی از آن را پس به تحقیق كه درآویخته ازآن به شاخه‏ای و كسی كه یاد آرد خدای را و بشمرد نعمتهای او را و شكر كند پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه عیادت كند مریضی را پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی كه نیكی كند پدر و مادر خود یا یكی از آنها را پس به تحقیق كه درآویخته از آن به‏شاخه‏ای و كسی كه پیش از این روز به غضب آورده بود ایشان را پس خوشنودشان كرد در این روز پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و هر كه تشییع كند جنازه را پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه تسلیت دهد در آن مصیبت‏زده را پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و همچنین هر كسی كه بجا آورد چیزی را از ابواب خیر در این روز پس به تحقیق درآویخته از آن به شاخه‏ای آنگاه فرمود رسول خداصلی الله علیه وآله قسم به آنكه مرا براستی به پیغمبری مبعوث فرموده كه هر كس كه فراگیرد دری از شرّ و گناه را در این روز پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از شاخهای درخت زقّوم پس آن كشاننده است او را به سوی آتش آنگاه فرمود قسم به آنكه مرا.

براستی به پیغمبری فرستاده كه هر كس تقصیر كند در این روز نماز واجبی خود را و ضایع كند آن را پس به تحقیق كه درآویخته از آن درخت به شاخه‏ای و هركس كه بیاید در نزد او فقیری ضعیف كه می‏داند بدی حال او را و او قادر است بر تغییر حالش بدون آنكه ضرری به او برسد و كسی هم نیست از او نیابت كند و بنشیند به جای او پس واگذارد او را كه ضایع شود و هلاك گردد و دست او را نگیرد پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی‏كه عذرخواهی كند از او بدكاری پس نپذیرد عُذر او را آنگاه عقوبت نكند او را به قدر بدی او بلكه بیفزاید بر آن پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی‏كه جدایی اندازد میان شوهری با زنش یا پدر با فرزندش یا برادر با برادرش یا خویشی با خویشش یا میان دو همسایه یا میان دو رفیق یا دو خواهر پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه سخت بگیرد بر تنگدستی و حال آنكه می‏داند تنگدستی او را پس بیفزاید بر غیظ او بلای او پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی كه بر او دَیْنی باشد پس منكر شود آن را بر صاحبش و تعدّی كند بر او تا آنكه باطل كند دَین او را پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه جفا كند یتیمی را و آزار رساند او را و مال او را تباه كند.

پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی كه داخل شود در عِرض برادر مؤمن خود و وادارد مردم را بر آن پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از او و كسی‏كه آوازه خوانی كند به قسمی از خوانندگی كه برانگیزاند در آن خواندن بر معاصی پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از او و كسی كه بنشیند بشمارد كارهای قبیح خود را در جنگها و انواع ستم خود را بر بندگان خدا و افتخار كند بر آن پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی‏كه همسایه‏اش مریض شده پس او را عیادت نكرد محض استخفاف به شأن او پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی‏كه همسایه‏اش مُرد پس مشایعت نكرد جنازه او را به جهت خوار بودن او در نظرش پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی كه اعراض كند از مصیبت زده و جفا كند او را محض حقارت و كوچكی او در نزدش پس به تحقیق كه درآویخته از آن به شاخه‏ای و كسی‏كه عاقّ كند پدر و مادر خود یا یكی از آن دو را پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و كسی‏كه پیش، ایشان را عاق كرده بود و خوشنود نكرد ایشان را امروز و حال آنكه قدرت دارد بر آن پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و همچنین هركس بكند كاری از سایر اقسام شر را پس به تحقیق كه درآویخته به شاخه‏ای از آن و قسم به آنكه مرا براستی به پیغمبری فرستاده كه درآویختگان به شاخهای درخت طوبی بلند می‏كند.

ایشان را آن شاخها بسوی بهشت آنگاه رسول خداصلی الله علیه وآله نظر خود را به جانب آسمان انداخت اندكی و می‏خندید و مسرور بود آنگاه نظر مبارك را بزیر انداخت بسوی زمین پس پیشانی مبارك را درهم كشید و روی مباركش تُرش شد آنگاه رو كرد به اصحاب خود و فرمود قَسَم به آنكه فرستاده محمد را براستی به پیغمبری كه دیدم به تحقیق درخت طوبی را كه بلند می‏شد و بلند می‏كرد آنان كه به او درآویخته بودند به سوی بهشت و دیدم بعضی ازایشان كه درآویخته بودند به یك شاخه از آن و بعضی درآویخته بودند به دو شاخه از آن یا به چند شاخه برحسب فراگرفتن ایشان مر طاعت را و بدرستی كه هر آینه می‏بینم زید بن حارثه را كه درآویخته به بیشتر شاخهای از آن پس آن شاخها بلند می‏كند او را به اَعلی عِلّیّین بهشت پس از این جهت خندیدم و خوشحال شدم پس نگاه كردم بسوی زمین پس قسم به آنكه مرا براستی به پیغمبری فرستاده كه دیدم درخت زَقّوُم را كه پایین می‏رفت شاخهای او و پایین می‏برد درآویختگان به او را بسوی دوزخ و دیدم پاره‏ای از ایشان را درآویخته به شاخه‏ای و دیدم پاره‏ای از ایشان كه درآویخته به دو شاخه یا به چند شاخه برحسب فراگرفتن او مَرْ قَبایِح را و بدرستی‏كه هر آینه می‏بینم بعضی از منافقین را كه درآویخته به بیشتر شاخهای او و آنها فرو می‏برند او را به اَسفَلِ دَرَكات او پس از این جهت روی خود را تُرش كردم و پیشانی را درهم كشیدم.

منبع : سایت فاتح نت