پلاتینی و قیصر ریاست یوفا را می خواهند یك صندلی و دو مدعی

دنیای فوتبال به طرز عجیبی با دنیای سیاست پیوند خورده است و مشتركات این دو در آغاز هزاره سوم بسیار شده است مبارزات انتخاباتی در عرصه فوتبال این روزها دست كمی از سیاست ندارد و به گمان بسیاری دیگر تفاوتی میان آنها دیده نمی شود

ایجاد بستر مناسب و داشتن مهارت های خوب ارتباطی برای پیروزی و نشستن بر روی كرسی قدرت از عوامل مهم هستند. بنابراین جای تعجب ندارد كه برای تصاحب پست ریاست یوفا از هم اكنون جنگ قدرت میان دو تن از سرشناس ترین چهره های فوتبال اروپا آغاز شده است. میشل پلاتینی كه از او به عنوان گزینه اصلی جانشینی یوهانسون نام برده می شود، اخیراً رقیب سرسختی به نام فرانتس بكن بائر پیدا كرده است. بكن بائر بالاخره تصمیم گرفت وارد این رقابت ورزشی شود و بخت خود را بیازماید. پلاتینی به روزنامه ورزشی بیلد آلمان گفت: «بكن بائر با آنكه می دانست من از ماه ها قبل نامزدی ام را برای تصدی این پست اعلام كرده ام با این حال می خواهد با من مبارزه كند و اگر او این كار را بكند مایه تاسف است. او می توانست ۱۰ سال پیش به راحتی رئیس یوفا شود، ولی نمی دانم چرا حالا تصمیم به انجام این كار گرفته است. از سوی دیگر او رئیس كمیته برگزاركننده جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان خواهد بود و دوران بسیار پرمشغله ای را پشت سر خواهد گذاشت.» قطعاً مبارزه بر سر تصاحب این پست توسط این دو رقیب قدرتمند بسیار جذاب و دیدنی خواهد بود. این برای اولین بار طی دهه های اخیر خواهد بود كه فوتبال اروپا توسط فردی اداره شود كه سابقه بازیگری آن هم در بالاترین سطح را در كارنامه خود داشته باشد. این تنها خصیصه مشترك میان این دو نامزد خواهد بود. هر یك از این دو خصوصیات منحصر به فردی دارند كه آنها را در اذهان همگان جاودانه ساخته است. بكن بائر به نوعی مظهر بازی های جام جهانی ۱۹۷۰ مكزیكوسیتی است به خصوص در بازی مرحله نیمه نهایی و در مقابل ایتالیا. بازی جذابی كه در نهایت به شكست چهار بر سه آلمان در وقت اضافه انجامید. بكن بائر در اكثر دقایق بازی با بازوی شكسته در مقابل حریف ایستادگی كرد. در حالی كه دستش به دور گردنش به وسیله باند بسته شده بود هم تیمی هایش را به جلو هدایت می كرد و میل به پیروزی را در وجود آنها زنده نگه می داشت. پلاتینی نیز بازیكنی است كه همیشه در ذهن طرفدارانش جای دارد. در سال ۱۹۸۶ و در دیدار جام بین قاره ای كه در توكیوی ژاپن برگزار می شد پلاتینی از فاصله حدوداً چهل متری دروازه آرژانتینیوس جونیور را گشود اما در میان تعجب همگان داور این گل را نپذیرفت. هر بازیكن دیگری به جای او بود، عصبانی می شد و به داور پرخاش می كرد ولی پلاتینی این كار را نكرد، او با كمال خونسردی نظر داور را پذیرفت. بر روی زمین نشست و سرش را در میان دستانش گرفت.در حالی كه بكن بائر در زمان بازیگری اش هیچ گاه با مسئولان تیمی كه در آن بازی می كرد مخالفت نمی كرد و دستورات آنها را به بهترین نحو اجرا می كرد، پلاتینی دقیقاً برعكس او عمل می كرد.

او دارای روحیه ای آزاد بود كه هیچ گاه زیر بار حرف زور _ حتی مسئولان باشگاهش _ هم نمی رفت. در سال ۱۹۸۲ هنگامی كه به باشگاه ایتالیایی یوونتوس پیوست باشگاه از او خواست كه موهایش را كوتاه كند. او در مقابل این درخواست نامعقولانه مسئولان باشگاه فقط خندید. حتی وقتی به او گفتند طبق مقررات موجود در سری A باید حتماً پیراهن خود را داخل شورت ورزشی اش بگذارد باز هم تن به این خواسته نداد و آن را مسخره كرد.پلاتینی در سن سی و دو سالگی از میادین فوتبال خداحافظی كرد، او جمله معروفی دارد: «می خواهم قبل از اینكه دیگر نتوانم بازی كنم و فوتبال مرا كنار بگذارد، من از آن خداحافظی كنم.»هنگامی كه او پذیرفت سرمربیگری فرانسه را قبول كند بسیاری از كارشناسان از این اقدام او تعجب كردند. او برای پنج سال هدایت تیم ملی كشورش را برعهده داشت و پس از آن مسئول كمیته برگزاركننده جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه شد.ولی بكن بائر در سن ۳۹ سالگی از میادین فوتبال خداحافظی كرد، او همان طور كه در درون زمین یك فرمانده واقعی بود بلافاصله پس از خداحافظی اش از بازیگری هدایت تیم ملی كشورش را برعهده گرفت و موفق شد دو بار به فینال جام جهانی راه یابد. سپس هدایت بایرن مونیخ را عهده دار شد و بعد از آن به سمت ریاست این باشگاه پرافتخار منصوب شد. آخرین سمت او رئیس كمیته برگزار كننده جام جهانی ۲۰۰۶ در آلمان است. او از تمامی این دوران خاطرات بسیار خوشی دارد. او هیچ گاه نزدیك به تشكیلات نبوده است. در واقع او خود تشكیلات بوده و هر گاه نیاز به وجود او احساس می شده با تمام توان و قدرت در صحنه حاضر شده است. او یقیناً «مطمئن ترین» گزینه برای تصدی پست ریاست یوفا است. او این توانایی را دارد كه یوفا را از وضعیت كنونی خارج كرده و تعادلی بین یوفا و فیفا به وجود آورد. در واقع او می تواند از قدرت سپ بلاتر بكاهد. در مقابل پلاتینی آدمی است كه در میان مردم از جایگاه ویژه ای برخوردار است. او اخیراً گفته: «پول زیاد در فوتبال باعث شده كه از مسیر صحیح منحرف شویم. فوتبال امروزی باعث ترس من است. تجارت نباید وارد متن فوتبال شود بلكه باید در حاشیه آن قرار گیرد. من حال هواداران واقعی فوتبال را درك می كنم آنها خواهان فردی هستند كه هویت باشگاه ها را حفظ نماید و از آن صیانت كند.»پلاتینی برای ممنوع كردن تكل از پشت تلاش بسیاری كرد. او اولین چهره معروفی بود كه از قانون بوسمن در حمایت از نقل و انتقال آزاد بازیكنان پشتیبانی بسیاری كرد. او معتقد است نحوه برگزاری مسابقات جام قهرمانان باشگاه های اروپا در حال حاضر مطلوب نیست و بهتر است رقابت های حذفی میان ۲۵۶ باشگاه حاضر در رقابت های كشور های اروپایی برگزار شود. اگر طرح او اجرا شود كابوسی در انتظار افراد سود جو و پول دوست كه مبالغ هنگفتی از مسابقات جام قهرمانان به جیب می زنند، خواهد بود.سپ بلاتر رئیس فیفا از پلاتینی به شدت حمایت می كند چرا كه ایده های مشتركی را در عقاید خود و پلاتینی می بیند. از سوی دیگر او می خواهد با حمایت از پلاتینی اتهامات مربوط به رشوه خواری خود در فیفا را سرپوش گذارد و به سلامت از آن رد شود.