چهارشنبه, ۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 24 April, 2024
مجله ویستا

دانشگاه بنگاه کاریابی نیست


دانشگاه بنگاه کاریابی نیست

بسیاری از روان‌شناسان بر این باورند که موفقیت همان چیزی است که ذهن ما می‌سازد و در واقع، پیروزی و کامیابی کلا یک امر نسبی است؛ مثلا از نظر یک عده شما فردی قابل قبول هستید و کارهای‌تان …

بسیاری از روان‌شناسان بر این باورند که موفقیت همان چیزی است که ذهن ما می‌سازد و در واقع، پیروزی و کامیابی کلا یک امر نسبی است؛ مثلا از نظر یک عده شما فردی قابل قبول هستید و کارهای‌تان موجه است اما از نظر برخی دیگر، یک انسان کاملا معمولی و شاید حتی ناموفق باشید....

ولی این شما هستید که این جریان‌ها را به وجود آورده‌اید. ورود به دانشگاه هم یکی از همین جریان‌هاست. هدف فرد برای ورود به دانشگاه باید رشد باشد؛ رشدی که باعث تحول شود و برای تحقق آن، فرد باید وقت‌اش را در محیط علمی بگذراند. در حقیقت، دانشگاه و برنامه‌های آن برای این نیست که حتما برای دانشجو شغل و موقعیت ایجاد کند، بلکه دانشگاه می‌تواند طرز فکر افراد را متحول کند و ارتقا ببخشد.

به نظر من، خانواده‌هایی که به جوانان‌شان برای عدم راهیابی به دانشگاه سرکوفت می‌زنند و آینده او را در خارج از دانشگاه تیره و تار جلوه می‌دهند، به ایجاد این تصور غیر واقعی از دانشگاه دامن می‌زنند. همه ما باید این را دریابیم که دانشگاه محل آماده‌سازی افراد برای ورود به جامعه است، نه بنگاهی برای کاریابی و کارپردازی. بسیاری از افراد (همان‌طور که خودتان هم احتمالا سراغ دارید) موفق می‌شوند به دانشگاه راه پیدا کنند و به مدارج بالای علمی برسند اما به هیچ عنوان جزو انسان‌های موفق طبقه‌بندی نمی‌شوند؛ بنابراین به راحتی می‌توان گفت که دانشگاه هدف نیست، بلکه دانشگاه سکوی پرتابی است برای رسیدن به موفقیت و بدون دستیابی به این سکو هم می‌توان از طرق دیگر فرد موفقی بود.

از طرف دیگر، برای بسیاری از دانشجویان، دانشجو بودن اولین تجربه زندگی مستقل و دور از خانه است. این به تنهایی شاید بیشتر از تحصیلات شما ارزش داشته باشد زیرا پرورش واقعی شما از همین جا شروع می‌شود. در عین حال، زندگی دانشجویی می‌تواند عاملی برای فشارهای روحی باشد و قبول کنید که این فشارهای روحی در زندگی حالتی طبیعی است. در این شرایط باید با دوستان خود صحبت کنید و از آنها دوری نکنید. شرایط یادگیری موفقیت‌آمیز عبارت‌اند از: تمایل به یادگیری و اعتقاد راسخ به انگیزه و هدف؛ یادگیری با انجام فعالیت، تمرین، اشتباه کردن، تصحیح خطا؛ تحمل بازخوردهای دیگران؛ اندیشیدن درباره آنچه می‌آموزید و مدیریت زمان.

دکتر فرهاد فراهانی

روان‌شناس عضو هیات علمی دانشگاه تهران



همچنین مشاهده کنید