بیماری شایع سالمندان

آرتروز یا استئو آرتریت نوعی بیماری مفصلی است كه در آن غضروف مفصلی آسیب دیده و تخریب می شود و برجستگی های كوچك استخوانی به نام استئوفیت در اطراف آن به وجود می آید.
آرتریت در دهه …

آرتروز یا استئو آرتریت نوعی بیماری مفصلی است كه در آن غضروف مفصلی آسیب دیده و تخریب می شود و برجستگی های كوچك استخوانی به نام استئوفیت در اطراف آن به وجود می آید.

آرتریت در دهه سوم زندگی شروع می شود و در سن ۷۰ سالگی تقریباً اكثر افراد جامعه را درگیر می كند.به طور كلی دو نوع آرتروز وجود دارد: آرتروز اولیه كه با افزایش سن در همه افراد به وجود می آید و تمام مفاصل به ویژه مفاصل زانو، مفصل ران به لگن، مفاصل انگشتان دست و پا و ستون فقرات را مبتلا می سازد.آرتروز ثانویه در مفصلی به وجود می آید كه قبلاً به وسیله بیماری دیگری آسیب دیده و ساختار آن تغییر كرده است. مفاصلی كه دچار شكستگی می شوند معمولاً دچار آرتروز می شوند كه البته این نوع آرتروز سراسر مفاصل بدن را گرفتار نمی كند و تنها مفاصل آسیب دیده را مبتلا می سازد.مهمترین و بارزترین علامت آرتروز درد مفصلی است كه با فعالیت بدنی تشدید شده و با استراحت بهبود می یابد. سفت شدن یا خشك و بی حركت شدن مفاصل از دیگر علائم آرتروز است كه معمولاً در موارد پیشرفته ظهور می كند.آرتروز بهبودی قطعی ندارد، به همین دلیل تشخیص زودهنگام آن در جلوگیری از پیشرفت بیماری نقش موثری ایفا می كند.به طور كلی درمان آرتروز شامل ۳ مرحله است: درمان دارویی كه با مصرف مسكن هایی نظیر استامینوفن، ایپوبروفن البته تحت نظر پزشك متخصص، امكان پذیر است. فیزیوتراپی باعث تقویت عضلات اطراف مفصل شده و از مشكلات بیمار می كاهد.اصلاح شیوه زندگی مهمترین مرحله در درمان آرتروز است. یكی از مهمترین عوامل تشدیدكننده آرتروز چاقی است كه بیمار بایستی با تغییر شیوه زندگی و رژیم غذایی خود را هر چه سریع تر به وزن مطلوب برساند تا فشار روی زانوها و مفاصل به حداقل رسیده و بیماری به مراحل بالاتر پیشرفت نكند.