هری سیفوو شیلت هانت را شوکه کرد

یوکوهاما, ۱۳ آوریل ۲۰۰۸ در این شب در مسابقات جایزه بزرگ جهانی K ۱ موی تای کار ۲۳ ساله مراکشی و مدافع عنوان قهرمانی سنگین وزن K ۱ بدر هری, با سه ناک دان سریع در راند اول ری سیفو را شکست داد و در اصلی ترین حادثه این شب, مدافع عنوان قهرمانی شیلت, مارک هانت را مغلوب کرد

یوکوهاما، ۱۳ آوریل ۲۰۰۸. در این شب در مسابقات جایزه بزرگ جهانی K-۱ موی تای‌کار ۲۳ ساله مراکشی و مدافع عنوان قهرمانی سنگین‌وزن K-۱ بدر هری، با سه ناک‌دان سریع در راند اول ری سیفو را شکست داد و در اصلی‌ترین حادثه این شب، مدافع عنوان قهرمانی شیلت، مارک هانت را مغلوب کرد.

شیلت در مصاحبه‌اش پس از مبارزه، لبخندزنان گفت: ”در تمرینات روی لگد چرخشی از پشت (راندبک کیک) کار کرده بودم، اما نمی‌دانستم که این‌قدر خوب کار می‌کند. از کسب این پیروزی خوشحالم، چون او هم یک قهرمان GP است.

بیش از شش سال از حضور باورنکردنی مارک هانت در فینال GP توکیو می‌گذرد، جائی‌که این بوکسور نیوزلندی، ستارگان K-۱، فرانسیسکو فیلیهو، استفان مکو و ژروم لوبنر را از پیش رو برداشت و اولین قهرمان غیراروپائی جایزه بزرگ K-۱ شد. هانت خیلی دوست داشت که امشب هم یک حضور رویائی دیگر را برابر مبارز پرابهت، سمی شیلت رقم بزند.

شیلت ۳۳ سانتی‌متر بلندتر از هانت بود، او با آغاز مبارزه، مبارز تهاجمی نیوزلندی، تلاش فراوانی برای فائق آمدن بر این نقطه ضعف خود به خرج داد و برای زدن او، یک راست جلو رفت و جمعیت را به وجد آورد. هانت هم‌چنین با لگدهای کوتاه خوبی زد و متأسفانه برای هانت و طرفدارانش در سراسر دنیا، لگدهای شیلت بسیار محکم‌تر از آب درآمدند و در این میان، سه لگد او بسیار محکم به هدف خوردند. تا جائی‌که تا اواسط راند اول، پای چپ هانت از کار افتاده بود.

اوضاع وقتی بدتر شد که هانت یک ضربه زانوی چپ هم دریافت کرد. شیلت جلو رفت و از فاصله نزدیک یک لگد چرخشی از پشت (راندبک کیک) به میان تنه حریف زد. هانت از پهلو به زمین افتاد و در حالی‌که آثار درد در چهره‌اش نمایان بود، همان‌جا ماند. یک پیروزی راضی‌کننده با نتیجه ناک‌اوت برای شیلت!

از شیلت سئوال شد که برای کسانی که به فکر مبارزه با او هستند چه توصیه‌ای می‌تواند داشته باشد؟ او با لبخند گفت: ”به آنها می‌گویم که فکر مبارزه را از سرشان بیرون کنند.“

هانت که ناراحت هم بود، گفت: ”احساس می‌کردم یک اسب به من لگد زده است. من تازه داشتم به خودم می‌آمدم که شنیدم داور رینگ، عدد هشت را اعلام کرد.“

مبارزه حساس این شب، نبرد ری سیفو برابر بدر هری بود. جائی که مبارز باسابقه نیوزلندی رودر روی ستاره بی‌فروغ مراکشی قرار می‌گرفت.

به‌رغم صحبت‌های تندی که در مصاحبه پیش از مبارزه آنها صورت گرفت، دو مبارز هنگامی که در وسط رینگ، داور دستورات لازم را به آنها گوشزد می‌کرد، لبخند بر لب داشتند. سپس کار شروع شد. یک شروع انفجاری! هر دو مبارز به‌صورت تهاجمی حمله کردند. سیفو با یک ضربه راست تعادل حریف را برهم زد، هری با چند ضربه زانو پاسخ داد و سپس با یک ضربه چپ ویران‌کننده حریف را ناک‌دان کرد. پس از شروع مجدد، سیفو به سمت طناب‌ها رانده شد، هری او را دنبال کرد و گاردش را بست. هری یک ضربه زانوی محکم زد و یک ضربه راست هم به آن افزود و یک‌بار دیگر حریف را ناک‌دان کرد.

هری هیچ رحمی نشان نداد و مشت‌هایش را یکی پس از دیگری نثار حریف کرد و هنگامی که سیفو خم شد، یک ضربه زانو هم به او زد. جمعیت با اضطراب نظاره‌گر بودند. آنها قبلاً بارها دیده بودند که سیفو حملات حریفانش را به شدت پاسخ می‌داد، اما امشت، سیفو حتی یک ضدحمله هم نتوانست ترتیب دهد. در حالی‌که مشت‌های هری هم‌چنان در جریان بود. داور در حالی‌که دست‌هایش را در هوا تکان می‌داد، جلو آمد و اعلام کرد که بدر هری به یک پیروزی شورانگیز با نتیجه ناک‌اوت در راند اول دست یافته است.

پس از آن هری گفت: ”پیش از مبارزه گفتم که او را ناک‌اوت خواهم کرد و به این قولم هم عمل کردم، در رینگ نمی‌توان اشتباه کرد. اما ری غفلت کرد و من ضربه خودم را فرود آوردم. مبارزه همین است.“

سیفو گفت: ”مشکلی احساس نمی‌کردم. همه‌چیز بعد از دریافت آن ضربه زانو شروع شد. بدر مبارز برتر میدان بود.“

طبق برنامه ۹ مبارزه دیگر هم برگزار شد که همگی طبق قوانین معمول K-۱ بودند.

در مبارزه ماقبل آخر، مبارز کیوکوشین‌کا بسیار آماده، اورتون تیکسیرا از برزیل و مبارز کاراته‌کا ژاپنی یوسوکه فوجی‌موتو به مصاف هم رفتند. تیکسیرا در حالی وارد رینگ می‌شد که تنها یک مبارزه K-۱ انجام داده بود و طی آن در سال ۲۰۰۴ برابر تپار ماچستروویچ به پیروزی رسیده بود. از آن سوفوجی قهرمان جایزه بزرگ K-۱ آسیا در سال ۲۰۰۷ است و مهارت‌هایش را در باشگاه معتبر مجیرو در هلند به‌دست آورده است.

تیکسیرا در اوایل کار یک لگد بلند و یک لگد چرخشی از عقب اجرا که به هدف نخورد. سپس لگدهای کوتاه محکم فوجی موتو را به خوبی پاسخ داد. یک ضربه راست تیکسیرا کمی تعادل فوجی موتو را برهم زد. اما فوجی موتو هم در طی راند اول چند مشت خوب زد. در راند دوم هر دو مبارز مکرراً و بی‌محابا باهم درگیر شدند و مشت‌های خود را به کار گرفتند، این یک نبرد تمام عیار بود.

در راند سوم مشت‌های تهاجمی بیشتری را شاهد بودیم. تیکسیرا چند لگد بلند زد و فوجی موتو مکرراً با ضربات راست خود جلو آمد. اما با ضربات تهاجمی و سریع تیکسیرا مواجه می‌شد، واقعاً یک راند پرحرارت را شاهد بودیم. یک مشت مسقیم چپ تیکسیرا به‌گونه‌ای بود که مبارزان زیادی با آن ناک‌دان می‌شدند، اما فوجی موتو مقاومت خوبی از خود نشان داد و بر روی پاهایش ماند و سپس با یک مشت چرخشی از پشت، که برخورد نسبی با هدف داشت پاسخ تیکسیرا را داد. داوران رأی به تساوی دادند و کار به راند اضافه کشیده شد.

در این‌جا تیکسیرا یک مشت مستقیم چپ ویران‌گر زد. فوجی موتو هم مشت‌های خوبی به بدن حریف زد، اما دیگر یا لیز می‌خورد و روی تشک می‌افتاد و یا برای این‌که خودش را سرپا نگه دارد، حریف را بغل می‌کرد و به‌نظر می‌رسید پای چپش هم آسیب دیده باشد.

وقتی راند به پایان رسید، داوران باز اعلام تساوی کردند و مبارزان را راهی راند اضافه دوم و نهائی نمودند. در این‌جا استقامت بالاتر تیکسیرا تفاوت دو مبارز را آشکار کرد، جائی‌که او به حملات خود ادامه داد اما فوجی موتو عقب می‌رفت و به زمین می‌افتاد. یک ضربه مستقیم چپ در طی یک ضدحمله اولین‌ ناک‌دان را برای تیکسیرا به ارمغان آورد و تنها ۲۰ ثانیه پس از آن، یک هوک چپ، ناک‌دان دوم را باعث شد. فوجی موتو به شدت تلوتلو می‌خورد و سرانجام یک مشت مستقیم راست تیکسیرا ضربه تعیین‌کننده شد و مبارز ژاپنی را برای سومین بار به زمین انداخت و پیروزی با نتیجه ناک‌اوت را نصیب مبارز برزیلی کرد.

مبارز سیدوکای‌کان‌کار باسابقه، موساشی با ۳۵ سال سن، برترین مبارز K-۱ ژاپن است. در این شب او رودرروی هم‌وطنش جوینچی ساوایاشیکی، کیک‌بوکسور ۲۳ ساله قرار گرفت. پیروزی حیرت‌آور ساوایاشیکی برابر جروم لوبنر در سال گذشته جایگاه او را به‌عنوان یکی از پرامیدترین مبارزان جوان ژاپن تثبیت کرده‌ بود.

در اوایل کار دو مبارز با مشت‌ها و لگدهای کوتاه خود مبارزه را آغاز کردند. در راند اول موساشی یک لگد میانی خوب زد و ساوایاشیکی یک لگد بلند اجرا کرد که برخورد نسبی با هدف داشت. در راند دوم موساشی با مشت‌های روبه بدن کار کرد، سپس یک لگد چپ به هدف زد و حریف را ناک‌دان نمود. پس از شروع مجدد، موساشی حریفش را به روی طناب‌ها انداخت و با مشت‌هایش به او حمله‌ور شد. خیلی زود یک آپرکات چپ برای بار دوم ساوایاشیکی را به زمین انداخت. مبارز جوان شمارش را قطع کرد و روی پاهایش ایستاد اما با ضربه چپ قاطع موساشی مجدداً به زمین افتاد. یک پیروزی مهیج! موساشی با این پیروزی پیغام داد که هنوز مبارزات زیادی در پیش دارد.

مبارز کیوکوشین‌کار گلوب فیتوزا، یک برزیلی با پاهای جادوئی به مصاف متخصص لگد کوتاه، آلکس رابرتز، یک مبارز کوجیوکن از انگلیس که اولین مبارزه K-۱ خود را تجربه می‌کرد، رفت.

رابرتز کار را با دو لگد کوتاه و یک ضربه زانو به میان تنه حریف شروع کرد. اما این ضربات آسیبی به فیتوزا که شخصاً خونسردانه کار می‌کرد نرساندند. چند تبادل تکنیکی را شاهد بودیم و تا پایان راند هیچ‌کدام از مبارزان بر دیگری غالب نبود. البته فیتوزا کمی برتر به‌نظر می‌سید و بینی رابرتز هم خونی شده بود.

رابرتز تازه‌کار تازه داشت باورش می‌شد که مقابل یکی از بهترین‌های دنیا، خوب کار می‌کند که پای چپ فیتوزا به کناره راست سراو او برخورد کرد و این فکر را از ذهن او دور کرد. مبارز انگلیسی به طرز بدی روی تشک افتاد. به این‌ترتیب فیتوزا یک‌بار دیگر لگد بلند کیوکوشین خود را به نمایش گذاشت.

ماتینی‌مو ساموآئی با هوک‌های هرکولی‌اش برابر کیک‌بوکسور جسور ژاپنی کی‌جیرومائدا قرار گرفت.

مائدا در فاصله‌ای دور، دور حریف می‌چرخید و گاهی بایک لگد جلو می‌آمد. مو هم از مرکز رینگ او را تعقیب می‌کرد. مو چندبار مبارز ژاپنی را گیر انداخت و مائدا روی تشک افتاد، اما تمام آنها لیز خوردن محسوب شد. استراتژی غیرمعمول مائدا به‌جز چرخش بی‌پایان دور حریف شامل در آغوش او افتادن و دور شدن از او هنگامی که احتمال می‌رفت او مشتی بزند هم بود. در راند دوم مو، یکی از حرکات جلو ـ عقب مائدا را با یک ضربه زانو پاسخ داد. اما غیر از این مورد در سایر لحظات کار دشواری برای کنترل حریف زیرک خود داشت.

مائدا در راند سوم هم به استراتژی لگد ـ فرار خود ادامه داد. تعدادی از لگدهای کوتاه او برخورد خوبی داشتند و تعدادی به زیر کمربند مو فرود آمدند. در این‌جا مو تلاش کرد تا خودش هم لگد کوتاه بزند، اما ضربه‌های او اصلاً کارآئی نداشت. باید به مائدا تبریک می‌گفتیم. او مانع شده بود که مو بازی خودش را انجام دهد. مبارزه زیبائی بود و کار به راند اضافه کشیده شد.

در این‌جا مجدداً چند لگد به زیر کمربند مو فرود آمد و توقف طولانی برای بهبود یافتن او صورت گرفت، مو با ۳۴ سال سن، ۱۳ سال مسن‌تر از مائدا بود و در این‌جا استقامت نقش اصلی را داشت. مو که به مرور بیشتر خسته می‌شد، نمی‌توانست فاصله‌اش را حفظ کند. در حالی‌که مائدا ضمن طفره رفتن از ضربات حریف، آن‌قدر لگد زد تا با رأی داوران به پیروزی رسید.

کیک‌بوکسور باسابقته پیتر واندراچک از جمهوری چک که چهار مبارزه آخر K-۱ خود را واگذار کرده‌ بود، امید داشت تا با پیروزی برابر کاراته‌کا ژاپنی مینتسوگو فودا اوضاع را تغییر دهد. اما این امر اتفاق نیافتاد. در اوایل کار دو مبارز مکرراً در آغوش هم می‌افتادند، تا این‌که فودا ضربات مشت را بر واندراچک که در گوشه رینگ گیر افتاده بود، فرود آورد و داور را وادار کرد تا شمارش در حالت سرپا را آغاز نماید. در راند دوم نمایش مشابهی داشتیم و نودا، واندراچک را بر روی طناب‌ها انداخت و او را آماج ضربات خود قرار داد تا سرانجام یک‌بار دیگر شمارش در حالت سرپا برای حریف صورت بگیرد. مبارز اهل چک ضدحملاتی هم داشت و با یک‌سری ضربات هوک جلو آمد، اما نوا این حملات را تحمل کرد و خیلی زود دوباره دست به حمله زد و واندراچک را گیر انداخت تا داور مجبور به متوقف کردن مبارزه و اعلام پیروزی او شود.

مبارز جان‌سخت آلمانی، چالید دی‌فاست از باشگاه قهرمان‌پرور گولدن گلوری در هلند می‌آید. در این‌جا او به ملاقات مبارز تکنیکی، کیوکوشین‌کار روسی، الکساندر پیمکونوف رفت.

دی‌فاست آخرین مبارزه K-۱ خود را پس از دریافت یک ضربه زانو از گلوب فیتوزا ـ یک کیوکوشین‌کار دیگر ـ باخته بود. به این‌ترتیب این مصاف به نوعی یک فرصت برای جبران آن شکست محسوب می‌شد. پیمکونوف هم پس از یک شکست می‌آمد، او به دوگ وینی باخته بود.

یک شروع محتاطانه را شاهد بودیم، هر دو مبارز با لگدهای کوتاه و ضربات گاه‌گاهی، به محک زدن یکدیگر می‌پرداختند. در اواسط راند سرعت مبارزه افزایش یافت. پیمکونوف با ضربات مشت خود جلو رفت و یک لگد از پشت چرخشی بلند زد. دی‌فاست با چند حمله مشت به این ضربات پاسخ داد تا این‌که راند به پایان رسید. در راند دوم دی‌فاست با مشت‌های مستقیم جلو آمد و یک آپرکات هم زد، اما دفاع پیمکونوف بسیار محکم بود. البته یکی از ضربات راست دی‌فاست به شدت به هدف خورد.

در راند سوم پیمکونوف تلاش کرد تا با زدن لگدهای کوتاه به جمع‌آوری امتیاز بپردازد، در حالی‌که دی‌فاست به جلو خم شده و با به‌کارگیری قدرت بالاتنه خود به زدن ضربات مشت و هوک‌های محکم پرداخت. داور رأی به تساوی داد و کار به راند اضافه کشیده شد. در این‌جا پیمکونوف مکرراً با هر بار نزدیک شدن دی‌فاست به زدن مشت و لگدهای کوتاه پرداخت تا این‌که در ثانیه‌های پایانی، هر دو مبارز خسته از هم دور شدند.

مجدداً داوران نتوانستند فردی را به‌عنوان پیروز مشخص کنند و یک راند اضافه دیگر برگزار شد. این‌بار هم پیمکونوف به زدن لگدهای کوتاهش ادامه داد و حریف را تحت فشار قرار داد. در حالی‌که دی‌فاست با ضربات ترکیبی خود کار می‌کرد، اما هیچ‌کدام از مبارزان آسیب جدید به دیگری وارد نیاوردند. تصمیم گرفتن دشوار بود اما به هرحال پیمکونوف با حداقل اختلاف ممکن پیروز میدان اعلام شد.

نهمین مبارزه با حضور دو ژاپنی آغاز شد. تاکاشی تاچیکاوا که از سری مسابقات K-۱ تریوت می‌آمد و به خاطر لگدهای کوتاهش شهرت داشت و هیرویوکی انوکیدا، یک سیدوکای‌کان‌کار غیرقابل پیش‌بینی که اولین مبازره K-۱ خود را در سن ۳۷ سالگی انجام داده بود. مبارزه عجیبی بود. چهار ثانیه پس از به صدا در آمدن زنگ، تاچیکاوا حریف چاقش را با یک مشت به زمین انداخت. انوکیدا شمارش را قطع کرد، اما بلافاصله پس از شروع مجدد، دوباره به زمین افتاد. شبیه یک مبارزه خنده‌دار یک‌طرفه بود. اما ناگهان انوکیدا یک هوک راست زد و تاچیکاوا را ناک‌اوت کرد. سه ناک‌دان در عرض ۴۰ ثانیه!

در سایر مبارزات تویوشی ناکاساکو از ژاپن با رأی داوران هم‌وطن خود تاکومی‌ساتو را شکست داد و توتومو تاکاهاگی از ژاپن، کیونگ لوک‌کیم از کره جنوبی را ناک‌اوت کرد.

مسابقات جایزه بزرگ جهانی K-۱،ـ cK-۱ در یوکوهاما، جمعیتی برابر با ۱۰۶۲۹ نفر را به سالن یوکوهاما جذب کرده بود.

مترجم: مهدی تسلی‌بخش