معلم و مدرسه ام را دوست ندارم

بهانه گیری کودک برای اینکه به مدرسه نرود, می تواند هزارویک دلیل داشته باشد اما واقعا باید کودک را به اجبار به مدرسه فرستاد چه صبح ها که با اشک, التماس, دعوا و سروصدا آغاز می شود

بهانه‌گیری کودک برای اینکه به مدرسه نرود، می‌تواند هزارویک دلیل داشته باشد اما واقعا باید کودک را به اجبار به مدرسه فرستاد؟ چه صبح‌ها که با اشک، التماس، دعوا و سروصدا آغاز می‌شود!...

ستون این هفته را به کودکانی اختصاص می‌دهیم که هرازگاه می‌گویند دلم درد می‌کند، سردرد دارم، از مدرسه بدم می‌آید و والدین آنها اطمینان ندارند فرزندشان بیمار است یا بهانه‌گیری می‌کند. با «نگاه مشاور» همراه شوید:

۱. قبل از اینکه به راه‌حل مهم یعنی کشف علت نرفتن به مدرسه بپردازید، برای ماندن او در منزل قانون بگذارید. شرط ماندن کودک در خانه، داشتن نشانه‌های واضح از ناخوشی است پس حالا که بیمار است، باید در رختخواب بماند. ترتیبی بدهید آن روز به کودک خوش نگذرد. نگذارید بازی و تفریح کند و پای تلویزیون خوراکی بخورد. او باید در مکان خاص، استراحت کند و غذای مناسب بیمار برایش آماده کنید.

۲. کشف کنید علت نرفتن به مدرسه چیست و چه چیزی او را آزار می‌دهد که دوست ندارد مدرسه برود؟ با خود کودک حرف بزنید. فهرستی از موارد موردعلاقه او در مدرسه و آنچه دوست ندارد، تهیه کنید. در مورد احساساتش حرف بزنید. با معلم و دوستانش صحبت کنید. شاید علت مشکل در خود شما باشد. اگر محیط خانه متشنج باشد، بچه از ترس اینکه مبادا در نبودنش اتفاقی بیفتد، دوست ندارد مدرسه برود مثلا می‌‌ترسد شما و همسرتان با هم جنگ و جدل کنید. گاهی هم مشکل اضطراب جدایی در مادران وجود دارد که با کلام یا رفتار غیرکلامی آن را به بچه منتقل و او را به نرفتن مدرسه ترغیب می‌کنند. اگر چنین است، رفتارتان را تغییر دهید تا مطمئن شوید مشکل حل شده است.

۳. روش‌هایی را برای علاقه‌مند کردن او به مدرسه پیدا کنید و با نظر مساعد راجع به دوستی‌های مدرسه، در مورد آنچه در مدرسه مورد علاقه او است و حتی روزهایی که در برنامه کلاسی او قرار است اتفاقی بیفتد، حرف بزنید: «وای! شنبه دیگه قراره برید اردو!»

۴. خودتان او را به مدرسه برسانید. جدی و مصمم اما مثبت و مهربان از او بخواهید در تمام مراحل صبحگاهی مهیا کردن صبحانه و کارهای قبل از رفتن و... کمکتان کند. به غر زدن‌هایش توجه نکنید اما در ازای رفتارهای مثبت و اشتیاق او به مدرسه رفتن، جایزه و پاداش بدهید.

۵. از معلم‌ها و مسوولان مدرسه کمک بخواهید و هماهنگ کنید ابتدای سال تحصیلی کودکتان مورد حمایت بیشتر آنها قرار گیرد.

۶. به کودک بگویید مدرسه رفتن کار باارزشی است. اگر هر کار مرتبط با مدرسه را مهم جلوه دهید و بدون پاداش نگذارید، تشویق می‌شود توجه بیشتر شما را به دست آورد. پس هر کار مرتبط با مدرسه، بیدار شدن به موقع، به موقع لباس پوشیدن، رسیدن به سرویس و... را تشویق کنید.

۷. اگر با این کارها همچنان کودکتان از مدرسه گریزان است، از یک متخصص کمک بگیرید. بیشتر بزرگسالانی که از حضور در اجتماع رنج می‌برند، در کودکی از مدرسه و بودن میان جمع گریزان بوده‌اند.

● با معلمم مشکل دارم!

گاهی کودک معلمش را دوست ندارد یا حس می‌کنید معلمش خیلی با او جور نیست. به هر حال در طول تحصیل، دانش‌آموز با معلم‌های مختلف برخورد می‌کند پس سعی کنید بدون قضاوت عجولانه، حقیقت را دریابید. در بیشتر موارد اگر بچه را حساس نکنید، به‌تدریج خود را با شخصیت و خصوصیات و روش معلمش وفق می‌دهد. احساس منفی او درباره معلم، نباید در درس و تکالیف مدرسه او اثر بگذارد، پس:

۱. سعی کنید با کودکتان صحبت کنید و اجازه دهید احساسش را در مورد معلم بگوید تا بداند همیشه حوصله شنیدن حرف‌هایش را دارید اما درنهایت بگویید از او انتظار دارید سازگاری کند چرا که در زندگی آینده هم امکان دارد با مردمی مواجه شود که شاید آنها را دوست نداشته باشد اما مجبور است کنارشان کار کند.

۲. تفاوت بین تصورها و واقعیت را کشف کنید. سعی کنید اظهارات منفی کودک را نادیده بگیرید. شاید او از دوستانش شنیده باشد فلان معلم بداخلاق است. به‌خصوص که ابتدای سال هنوز شناختی از هم ندارند. در صورت ادامه شکایت‌های کودک، تحقیق کنید؛ البته بی‌آنکه حس منفی‌ای در کودک برانگیزید.

۳. به کودک بیاموزید به حرف‌های معلمش گوش دهد، تکالیفش را مرتب و تمیز انجام دهد، مودب و خوش برخورد باشد و چنان رفتار کند که در شأن یک دانش‌آموز موردتوجه و دوست‌داشتنی است.

۴. در قدم بعدی، وقت ملاقاتی بگیرید و با آموزگار فرزندتان صحبت کنید. بدون هیچ قضاوت و حمله‌ای سعی کنید با سیاست رفتار کنید. بگویید برداشتم این است که کودکم فکر می‌کند معلمش او را دوست ندارد. با گفت‌و‌گوی موثر، حتما به نتیجه می‌رسید و در خواهید یافت چطور مشکل را حل کنید. اگر معلم همکاری نکرد، به عنوان آخرین اقدام، با مسوولان مدرسه گفت‌وگو کنید. شاید مشکل جدی شخصیتی در معلم باشد و لازم شود بچه به کلاس دیگری منتقل شود. دقت کنید باید قدم به قدم پیش بروید. سعی کنید در همان قدم اول و دوم موفق شوید تا کودک قوی بار بیاید و هرگز سعی نکند صورت مساله‌های سخت زندگی را پاک کند.

دکتر بدری‌سادات بهرامی

مشاور خانواده