«فرانتس بکن باوئر» قیصر فوتبال

با ستارگان فوتبال جهان

● انتس بکن باوئر(آلمان)

▪ تولد: ۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵

▪ محل تولد: مونیخ - آلمان

▪ باشگاه ها:

ـ مونیخ ،۱۹۰۶ بایرن مونیخ،

ـ نیویورک کاسموس،

ـ هامبورگ

▪ مهمترین افتخارات:

ـ قهرمان جام جهانی ،۱۹۷۴

ـ نایب قهرمانی جام جهانی ،۱۹۶۶

ـ مقام سوم جام جهانی ،۱۹۷۰

ـ قهرمان جام ملت های اروپا ،۱۹۷۲

ـ فینالیست جام ملت های اروپا ،۱۹۷۶

ـ قهرمان جام باشگاه های اروپا ،۱۹۷۴ ،۱۹۷۵ ،۱۹۷۶

ـ قهرمان جام در جام اروپا ،۱۹۶۷

ـ قهرمان بوندس لیگا ،۱۹۶۹ ،۱۹۷۲ ۱۹۷۳ و ،۱۹۷۴

ـ مرد سال فوتبال اروپا ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ (به عنوان بازیکن)،

ـ قهرمان جام جهانی ،۱۹۹۰

ـ نایب قهرمان جام جهانی ،۱۹۸۶

ـ مقام سوم جام ملت های اروپا ۱۹۸۸ (به عنوان مربی)

▪ تیم ملی آلمان:

۱۰۳ بازی، ۱۴ گل حضور در جام جهانی: ۳ دوره (،۱۹۶۶ ،۱۹۷۰ ۱۹۷۴)، ۱۸ بازی، ۵ گل

او استثنایی ترین چهره تاریخ فوتبال آلمان است و تنها فردی در جهان که تمامی افتخارات ممکن در جام جهانی را کسب کرده است، به عنوان بازیکن و سرمربی قهرمان جهان شده و رئیس کمیته برگزاری یک دوره از جام جهانی هم بوده است. فرانتس بکن باوئر ملقب به «قیصر» در سال ۱۹۴۵ در مونیخ به دنیا آمد و در دوران نوجوانی در باشگاه پسران مونیخ ۱۹۰۶ فوتبال را فراگرفت و خیلی زود جذب بایرن مونیخ شد. وی یکی از جوان ترین بازیکنان تاریخ بایرن مونیخ بود که در ۱۳ سالگی به این تیم پیوست و تا پایان دوران شکوفایی بازی خود به پیراهن این تیم وفادار ماند. او به بایرن کمک کرد تا در سال ۱۹۶۵ به لیگ دسته اول آلمان صعود کند و با این تیم به ۴ عنوان قهرمانی در سال های بعد دست یافت. در همین سال او در سن ۲۰ سالگی به تیم ملی دعوت شد و ۱۱ سال ستون اصلی تیم ملی آلمان بود. بکن باوئر اولین بازی ملی خود را در جریان مسابقه های مقدماتی جام جهانی ۱۹۶۶ مقابل سوئد انجام داد و با پیروزی در این دیدار، آلمان به جام جهانی راه یافت. وی اولین بار پست سوئیپر را به دنیای فوتبال نشان داد. در جام جهانی انگلستان او درخشان ترین بازیکن تیم ملی آلمان غربی بود که در این رقابت ها ۴ گل (ازجمله ۲ گل در دیدار نیمه پایانی مقابل شوروی) به ثمر رساند و به همراه تیمش در دیدار پایانی جام حضور یافت. در دیدار نهایی مقابل انگلستان، هلموت شوئن مربی وقت تیم او را مأمور مهار «بابی چارلتون» کرد که همین امر باعث محدود شدن بکن باوئر گردید و تیم آلمان در وقت اضافی، بازی را ۴ بر ۲ به حریف واگذار کرد.در جام جهانی ۱۹۷۰ بکن باوئر یک بار دیگر چهره ای پرفروغ از خود به نمایش گذاشت بخصوص در دیدار نیمه نهایی جام مقابل ایتالیا که به شکست آلمان ها در وقت اضافی انجامید. در این دیدار کتف وی شکست اما وی با کتف بسته بازی کرد.

۲ سال بعد تیم آلمان با هدایت او به مقام قهرمانی جام ملت های اروپا دست یافت. در این دوره از رقابت ها، بازی عمیق، روان و باتدبیر بکن باوئر زمان و امکان لازم را برای گونتر فراهم می کرد تا بتواند دیوار دفاعی تیم های مقابل را در هم بشکند و برای مهاجمان تیم از جمله گردمولر فرصت های گلزنی فراهم کند. در این سال عنوان بهترین بازیکن اروپا هم به کلکسیون افتخارات قیصر افزوده شد. سال ۱۹۷۴ کشور آلمان غربی میزبان جام جهانی شد و میزبان با هدایت کاپیتان قدرتمند خود در نقش یک لیبرو موفق به کسب مقام قهرمانی شد. در دیدار نهایی، هلند پدیده جام با هدایت کرایف مغلوب تجربه فراوان بازیکنان حریف شد تا بکن باوئر بالاخره جام جهانی را بالای سر برد.

از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ بایرن مونیخ ۳ سال پیاپی به عنوان قهرمانی جام باشگاه های اروپا دست یافت و پس از سومین قهرمانی این تیم، بکن باوئر راهی آمریکا شد تا در کنار« پله» در تیم کاسموس نیویورک بازی کند. او برای بازی در این تیم ۵/۲ میلیون دلار دریافت کرد که در زمان خود یک رکورد محسوب می شد. پس از پایان دوران بازی او در سال ۱۹۸۴ پست سرمربیگری تیم ملی آلمان غربی را پذیرفت و همراه این تیم در جام جهانی ۱۹۸۶ تا دیدار پایانی پیش رفت اما مقابل آرژانتین ۳ بر ۲ مغلوب شد و به مقام نایب قهرمانی جهان رسید. ۴ سال بعد تیم آلمان با ارائه بازی های درخشان و هجومی به مقام قهرمانی جهان رسید تا بکن باوئر به اسطوره ای دست نیافتنی برای فوتبال کشورش بدل شود. او پس از آنکه از تیم ملی خداحافظی کرد، مدتی در المپیک مارسی و سپس در بایرن مونیخ به مربیگری پرداخت. پس از چند سال او به کادر مدیریتی باشگاه محبوبش اضافه شد و به عنوان رئیس باشگاه بایرن مونیخ فتح جام باشگاه های اروپا در سال ۲۰۰۱ را جشن گرفت. بکن باوئر به عنوان رئیس کمیته برگزاری جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بار دیگر نقشی پررنگ در شکوه جهانی این ورزش ایفا نمود.