تقویت نقاط ضعف , سیاست جدید تیم ملی

و «برای من مهم این است كه تیم در طول برگزاری تورنمنت جام ملتهای آسیا به اوج هماهنگی برسد به هر حال تمام تیمها در آغاز مسابقات با مشكلات غیرقابل پیش بینی تاكتیكی مواجه می شوند و آن مجموعه ای در نهایت جام قهرمانی را بالای سر می برد كه اشتباههای هر مسابقه را در بازی بعدی تكرار نكند

● اصرار قلعه نویی به تكرار اشتباه

و «برای من مهم این است كه تیم در طول برگزاری تورنمنت جام ملتهای آسیا به اوج هماهنگی برسد. به هر حال تمام تیمها در آغاز مسابقات با مشكلات غیرقابل پیش بینی تاكتیكی مواجه می شوند و آن مجموعه ای در نهایت جام قهرمانی را بالای سر می برد كه اشتباههای هر مسابقه را در بازی بعدی تكرار نكند. فرانسه در جام جهانی ۲۰۰۶ عملكرد پرانتقادی را در مرحله گروهی به نمایش گذاشت اما وقتی به زحمت از گروهش صعود كرد تا فینال پیش رفت. طبیعتاً در دور گروهی بازیهای كم فشارتری برگزار می شود و این فرصت مناسبی است تا با شناخت نقاط ضعفمان و رفع آنها به مراحل حذفی و رویارویی با حریفان قدرتمند راه پیدا كنیم.»

این بخشی از آخرین مصاحبه های امیر قلعه نویی پیش از ترك ایران به مقصد مالزی است. او كه دل خوشی از قدرت تیمهایی مثل جامائیكا و غنا كه به عنوان حریف تداركاتی رو در روی ایران قرار گرفتند نداشت امیدوار بود سه بازی كم فشار را در مرحله گروهی جام ملتها پشت سر بگذارد و ضمن صعود از گروه، ایرادهای تاكتیكی و حركتی تیمش را هم بشناسد.

نگرانی و تردید قلعه نویی بی جهت نبود. به ثمر رساندن دوازده گل در دو بازی تداركاتی محك مناسبی برای تیم ملی به شمار نمی رفت و ناهماهنگی بین خطوط سه گانه و اشتباههای فردی و تیمی پر تعداد در هر دو بازی مقابل چین و ازبكستان قابل رؤیت بود. سؤال كلیدی این است كه آیا ضعفها و نارساییهای بازی با ازبكستان در مصاف با چین برطرف شد؟

سرمربی تیم ملی حداقل تا امروز به وعده ای كه داده بود عمل نكرده است. تیم ملی ایران در اولین مسابقه خود در جام ملتهای آسیا به سال ۱۹۹۶ با نتیجه دو بر یك مغلوب عراق شد. در آن بازی، بازیكنانی مثل محمد خاكپور، اكبر یوسفی و سیروس دین محمدی بسیار پر اشتباه ظاهر شدند و محمد مایلی كهن مجبور شد برای بازی با تایلند تركیبی كاملاً جدید و غیرقابل پیش بینی را امتحان كند.

میناوند، سعداوی، خداداد، و منصوریان و یكی، دو نفر دیگر به تركیب اصلی اضافه شدند و نتیجه آن شد كه پس از دو پیروزی سه بر یك و سه بر صفر مقابل تایلند و عربستان راهی دور بعد شدیم.

قلعه نویی اما در بازی با چین به تكرار اشتباههایی كه مقابل ازبكستان نمود پیدا كرد اصرار داشت و در نهایت تنها توانست از شكست بگریزد. رحمان رضایی باز هم متزلزل نشان داد و اگر مدافع مستحكمی چون جلال حسینی كنار او نبود به طور قطع هدیه خاطره انگیز دیگری را به چینی ها تقدیم می كرد.

فریدون زندی كه مقابل ازبكستان ثابت كرد تبحر چندانی در انجام وظایف دفاعی یك مدافع چپ ندارد باز هم در همین پست به بازی گرفته شد و فضای پشت سر او به خصوص در ۲۰ دقیقه ابتدایی نیمه اول به جولانگاه مهاجمان چین تبدیل شده بود. زوج تیموریان و نكونام در میانه زمین به شدت ناهماهنگ به نظر می رسد اما چون عضویت بولتون و اوساسونا را دارند حتماً باید تا دقیقه نود در تركیب اصلی حضور داشته باشند.

علی كریمی بدترین دورانش را سپری می كند و البته قلعه نویی هم در استفاده از تواناییهای تكنیكی او كوچكترین هنری را به نمایش نگذاشته. اوج كج سلیقگی سرمربی تیم ملی به دو حضور نود دقیقه ای رضا عنایتی در زمین مربوط می شود. بازیكنی كه هیچ تأثیر مثبتی در جریان مسابقه ندارد و تلاشهایش برای كمك به خط میانی خنده دار جلوه می كند.

قلعه نویی می توانست كریمی را كه تكنیك ذاتی اش در محوطه جریمه حریفان كارساز خواهد بود، به خط حمله بفرستد و عنایتی كم اثر را بیرون بكشد اما گویا رفاقت مهاجم و مربی سابق استقلال ریشه دارتر از بها دادن به مصلحت تیم ملی است! كارآیی مهدی مهدوی كیا و حسین كعبی كه می توانند خطرناكترین زوج آسیا را بسازند تا امروز چقدر بوده؟ آیا مربیان پر تعداد ما واقعاً ایرادهای بازی با ازبكستان را دیده بودند؟

امیر جامل