شیوه های هنرهای رزمی سخت و ساده کدامند What Are Hard Style and Soft Style Martial Arts

افراد ممکن است از اصطلاح سبک هنرهای رزمی سخت و یا ساده استفاده کنند این اصطلاحات برای آنها که از این هنرها چیزی نمی دانند, سئوال برانگیز است

افراد ممکن است از اصطلاح سبک هنرهای رزمی سخت و یا ساده استفاده کنند. این اصطلاحات برای آنها که از این هنرها چیزی نمی‌دانند، سئوال برانگیز است. در آمریکای شمالی این اصطلاحات برای دسته‌بندی هنرهای رزمی به دو گروه به‌کار می‌رود، کاراته ژاپنی اوکیناوا و تکواندو کره‌ای از نوع سخت کاراته می‌باشند.

حرکات این دسته وابسته به شکل آنها بوده و به‌صورت چرخه‌ای اجرا می‌شوند. شیوهٔ کونگ‌فو چینی همان شیوهٔ ساده می‌باشد. حرکات چرخه‌ای کونگ‌فو از نظر دیداری نیز ظاهری ساده‌تر به‌کار می‌دهد حتی وقتی به دنبال یکدیگر اجرا می‌شوند.

کوک سول کره‌ای هم به کونگ‌فو کره‌ای معروف هست، گاهی نیز به‌عنوان کاراته ساده مورد خطاب قرار می‌گیرد زیرا حرکاتش به دنبال هم می‌باشد. برخلاف تکواندو یا کاراته این بدان معنا نیست که کاراته و یا تکواندو از کونگ‌فو قدرتمندتر است.

کلمه ”ساده“ گمراه‌کننده است زیرا قدرت حرکات چرخشی کونگ‌فو معمولاً نهفته‌ است. این حرکات می‌توانند همانند دیگر حرکات قدرت ایجاد نمایند. اصطلاحات سخت و ساده به وسیله ارزشیابی مسابقات در آمریکای شمالی به وجود آمده‌اند، برای سال‌های مدیدی مسابقات کاراته آزاد که شامل تمامی سبک‌ها بود افراد متفاوتی با سطوح متفاوت را برای مبارزه دور هم جمع می‌کرد. حتی آنها که در یک سطح بودند ممکن بود از کاراته ژاپنی/ اوکیناوا و یا شیوهٔ کره‌ای تکواندو و یا حتی کونگ‌فو چینی استفاده کنند که در یک سطح به مبارزه می‌پرداختند.

این برای بینندگان و طرفداران هنرهای رزمی بسیار زیبا بود. به هرحال بعضی از رزمی‌کاران و داوران آن سطوح مختلف را خیلی پیچیده ارزیابی می‌کنند. برای مثال، داورانی که فقط سبک‌های ژاپنی و کره‌ای را می‌شناسند، هنگام امتیازدهی به سبک‌های چینی با مشکل روبه‌رو می‌شوند. گاهی بعضی از رزمی‌کاران احساس می‌کردند که داور علیه آنها عمل می‌کند. داوری یک سبک سخت در برابر یک سبک ساده گاهی همانند مقایسه بین سیب و پرتقال می‌بود.

برای حل این مسئله، بسیاری از مسابقات بزرگ هنرهای رزمی، مسابقات سبک سخت و ساده را از هم جدا کردند. این یک راه برای مساوات و برخورد منطقی با رزمی‌کاران بود. حتی بعضی از مسابقات بزرگ قدمی فراتر گذاشته و کاراته را از تکواندو جدا نمودند و آنها در قسمت‌های متفاوتی دسته‌بندی نمودند.

این شیوه‌ها کمپو را بلاتکلیف گذاشت زیرا آنها هم سبک سخت بودند و هم سبک ساده. چراکه حرکاتشان هم خطی بود و هم چرخه‌ای.

بعضی از مسئولین مسابقات تصمیم گرفتند تا شیوه‌های کمپو را با توجه به شیوهٔ مخصوصشان در یک دسته مجزا قرار دهند. مسلماً بسیاری از مسابقات محلی نتوانستند شیوه‌های سخت را از شیوه‌های ساده جدا نمایند و رزمی‌کاران نیز از آنها تبعیت می‌کردند زیرا این مسابقات محلی بود چه محدودی داشتند.

سبک ساده و سبک سخت فقط در شمال آمریکا و قسمت‌هائی از اروپا انجام می‌شوند زیرا تا آن زمان فقط همین مکان‌ها بودند که مسابقات هنرهای رزمی را آغاز کردند. در مکان‌های دیگر دنیا مسابقات هنرهای رزمی مثل آسیا فقط به یک‌سری حرکات محدود می‌شد.