نگاه پاسخ تبریز به زیدان

آنچه در پی می آید مقاله ای است كه «یون برودكین» یادداشت نویس روزنامه گاردین پس از پیوستن كریم باقری به چارلتون به رشته تحریر درآورد. وی در مقدمه مقاله اش به مقایسه كریم باقری با زیدان پرداخت و حتی تیتر مقاله خود را «باقری، پاسخ تبریز به زیدان فرانسه» برگزید.

* * *

نام همسر و فرزند كریم باقری روی بدن او خالكوبی نشده اما او شباهت های زیادی به دیوید بكهام دارد. دیوید بكهام نام فرزندان و همسرش را روی بدن خود خالكوبی كرد. اما محبوبیت كریم باقری در ایران بیش از محبوبیت بكهام در انگلیس است. هنگامی كه باقری ۲۶ ساله بود و برای خرید سال نو همراه با خانواده اش به بازار تبریز رفت، ناگهان صدها نفر او را محاصره كردند و از وی امضا می خواستند. كریم در مورد آن تجربه شگفت انگیز خود می گوید: هنگامی كه مشغول خرید ماهی بودم ناگهان متوجه شدم كه دهها هزار نفر پشت من ایستاده اند كه خواهان امضا یا دست دادن با من هستند.

شاید مهمترین گل تاریخ زندگی ورزشكاری كریم باقری گلی باشد كه در ملبورن استرالیا وارد دروازه تیم ملی این كشور كرد. وی در مورد آن بازی تاریخی می گوید: پس از پیروزی مقابل استرالیا مردم شهر تبریز خانه والدینم را محاصره كرده بودند تا این كه به آنها تبریك بگویند. حتی آنان بین مردم شكلات و شیرینی تقسیم می كردند. همچنین هنگامی كه با هواپیما در فرودگاه تبریز فرود آمدم، نیمی از مردم شهر برای استقبال از من به فرودگاه آمده بودند.كریم باقری اولین بازیكن تاریخ فوتبال ایران است كه بازی در لیگ برتر انگلیس را تجربه كرد. هنگامی كه با امضای یك قرارداد ۴۰۰ هزار پوندی از پرسپولیس به چارلتون پیوست، تعداد مراجعه كنندگان به پایگاه اینترنتی این باشگاه انگلیسی ناگهان دو برابر شد.

كریم باقری سابقه بازی در جام جهانی و بوندسلیگا را دارد. وی در فصل ۹۹-۱۹۹۸ با بازیهای خوب خود، تیم آرمینیا بیله فلد را به بوندسلیگا آورد و مجله كیكر او را به عنوان یكی از بازیكنان تیم منتخب سال آلمان برگزید. اما هنگامی كه آلن كربیشلی مربی چارلتون، فیلم بازیهای باقری را دید بلافاصله با او قرارداد امضا كرد.كربیشلی در مورد باقری می گوید: باقری یك بازیكن بسیار قوی است كه در بازی هوایی، ارسال پاس های دقیق و حتی گلزنی تبحر دارد.

مردم ایران باقری را به دلیل همین ویژگی های منحصر به فرد، بكن باوئر و یا زیدان فوتبال كشورشان می خوانند. اما جالب این كه وی پیش از روی آوردن به فوتبال در بالاترین سطح تنیس روی میز و والیبال بازی می كرد و حتی می توانست در این رشته ها به یك بازیكن ملی پوش تبدیل شود.او می گوید:«خانواده ام با فوتبالیست شدن من مخالف بودند. مادرم دوست داشت كه درس بخوانم به همین دلیل كفش های فوتبال مرا پاره می كرد اما من دست از تلاش نكشیدم. هنگامی كه كم سن و سال بودم در خیابانها با توپ های پلاستیكی دولایه فوتبال بازی می كردیم چون پول كافی برای خرید توپ چرمی و یا كفش های استوك دار را نداشتیم.»به هر حال كریم باقری تبریز كه در كوچه پس كوچه های این شهر به توپ پلاستیكی لگد می زد حالا به یك زیدان تبدیل شده است.