قهرمانان لیگ بر تر

رقابت های فوتبال باشگاههای برتر ایران در حالی به پایان رسید كه هواداران و عاشقان فوتبال در ایران زمین تا روز آخر نمی توانستند قاطعانه تیم قهرمان را حدس بزنند. این امر نیز به دلیل تجربه ای است كه كارشناسان فوتبال از سالهای گذشته دارند و در آخر و با ذكر این تجربیات خواهیم گفت كه چگونه، تیم استقلال تهران توانست با استفاده از همین تجربیات قهرمان لیگ برتر شود.

اما هدف نوشتار فوق نه بیان رویدادهای گذشته، بلكه تحلیل محتوایی اتفاقات این فصل از رقابت های فوتبال كشور است تا بتوان با استفاده از آن جهت حركتی فوتبال كشور را در عالی ترین سطح آن (لیگ برتر) مشخص كرده و به امید خدا مورد استفاده تحلیلگران فوتبال قرار گیرد.تیم فوتبال استقلال تهران به رهبری امیر قلعه نویی فصل ۸۵ _ ۸۴ را در حالی با قهرمانی به پایان رساند كه كارشناسان مشخصاً بر این باور هستند كه آبی پوشان حداقل ۴ سال پیش باید به این عنوان (قهرمانی مسابقات فوتبال باشگاههای برتر ایران) دست می یافتند.

در اولین فصل از لیگ برتر (۸۱ _ ۸۰) اكثر كارشناسان و حتی هواداران تیم های استقلال و پرسپولیس، لاجوردی پوشان پایتخت را به عنوان قهرمان می شناختند؛ چرا كه تا هفته پایانی مسابقات فوق تیم فوتبال استقلال صدرنشین بود و حتی تزلزل آنها در هفته های پایانی مانع از این نمی شد كه آنها نام دیگری را به عنوان قهرمان احتمالی بر سر زبان بیاورند.در آن سال وقتی مسابقات رو به پایان می رفت، مسئولان استقلال آماده برگزاری جشن قهرمانی شدند و حتی رایزنی هایی نیز برای جذب یك مربی خارجی جهت حضوری پرقدرت در مسابقات آسیایی داشتند. اما چند اتفاق ساده از جمله غفلت كادر فنی استقلال و تیزهوشی بابك پورغلامی بازیكن باتجربه ملوان بندرانزلی، خواب های آنها را آشفته و در روز آخر تیم پرسپولیس را به جای استقلالی ها به خانه بخت فرستاد. آری در آن فصل و در آخرین دیدار وقتی كه استقلال تنها به كسب یك تساوی در مقابل ملوان برای رسیدن به قهرمانی نیاز داشت، مقابل این تیم شمالی شكست خورد و در عوض پرسپولیسی ها با تك گل ابراهیم اسدی، جوان جویای نام خود توانستند با كسب ۴۹ امتیاز جام قهرمانی اولین دوره لیگ برتر را بالای سر برند.

اما دومین فصل از رقابت های فوتبال باشگاههای برتر كشور چنین حساسیتی را به خود ندید. در آن سال تیم فوتبال سپاهان اصفهان به رهبری فرهاد كاظمی آن قدر زود بار خود را برای قهرمانی بست كه شكست های پی درپی این تیم در روزها و هفته های پایانی، شاگردان كاظمی را به سرنوشت استقلالی ها دچار نكرد. بلكه تیم سپاهان چند هفته زودتر از پایان لیگ و با كسب تساوی در ورزشگاه آزادی، مقابل تیم پرسپولیس قهرمانی خود را جشن گرفت و این آرزو را برای پرسپولیسی ها گذاشت كه بتوانند بلای فصل قبل را بر سر زردپوشان اصفهان بیاورند.

قهرمانی زردپوشان اصفهانی، در زمان خود به غیر از هواداران پر و پا قرص استقلال و پرسپولیس، كارشناسان و تحلیلگران و حتی دست اندركاران فوتبال را بسیار خوشحال كرد. چرا كه آنها گمان داشتند با خروج فوتبال ایران از حالت ۲ قطبی، موجبات پیشرفت این رشته ورزشی در كشور فراهم خواهد شد. این خیالی بود كه بعدها و با خالی شدن سكوهای ورزشگاهها باطل بودن آن مشخص شد و زمانی كه بیش از یك صد هزار نفر برای تماشای قهرمانی استقلال به ورزشگاه آمدند، رئیس فدراسیون فوتبال را مجبور كرد در مقابل همگان تاكید كند؛ چون مردم خوشحال هستند او نیز خوشحال است.

به هر حال این فصل بدون هیجان معمولی فوتبال در ایران به پایان رسید و كار به سومین دور رقابت های لیگ برتر كشید تا تب فوتبال دوباره به ایران بازگردد. آن هم به خاطر حضور استقلال و هواداران بی شمارش، به عنوان یكی از مدعیان قهرمانی.

در سومین دور رقابت های فوتبال باشگاههای برتر ایران، همچون دور اول تیم فوتبال استقلال تا هفته های پایانی صدرنشین بود و همگان بر این باور بودند، این تیم كه برای اولین بار قلعه نویی، كاپیتان سال های گذشته خود را بر صدر كادر فنی نشانده است، می تواند اولین مقام قهرمانی خود را نیز در لیگ برتر كسب كند. اما این پایان داستان نبود.

استقلالی ها كه تا دو هفته مانده به پایان فصل بر صدر جدول تكیه زده بودند، می بایست در این هفته میهمان هم نام اهوازی خود باشند. در این شرایط بود كه بازوی رسانه ای تیم پاس به كمك كادر فنی این تیم آمد و شایعاتی مربوط به دیدار حساس دو تیم استقلال مطرح شد. این جنجال كه در آن زمان، روزها بر صدر محافل و اخبار ورزشی قرار داشت تا حد زیادی شیرازه تیم استقلال تهران را از هم پاشید و از طرف دیگر مجموعه استقلال اهواز را بر آن داشت تا با حضور قدرتمند در مقابل هم نام تهرانی خود، اتهامات وارده را خنثی كند.

این گونه بود كه جنجال به اهواز كشید و در نهایت استقلال با دو گل مغلوب اهوازی ها شد و در دو هفته مانده به پایان مسابقات، صدرنشینی تحویل پاسی های زیرك شد. در هفته آخر نیز، پیش بینی اصغر حاجیلو سرپرست وقت استقلال كه معتقد بود؛ اگر پاس كمتر از ۳ گل به استقلال اهواز در هفته آخر بزند، فوتبال را برای همیشه كنار می گذارد، درست از آب درآمد و تیم پاس در آخرین دیدار خود به استقلال اهوازی كه دو هفته گذشته با دو گل صدرنشین را زیر كشیده بود ۵ گل زد و قهرمان لیگ برتر شد.به عبارتی مجدداً قهرمانی به تیمی به غیر از دو قطب اصلی فوتبال ایران رسید و باز هم جام به باشگاهی رفت كه ورزشگاهش همواره خالی از تماشاگر است.

چهارمین دوره لیگ برتر با شروع طوفانی فولاد خوزستان كه به جوان های با استعدادش می بالید آغاز شد. در این فصل دو تیم استقلال و پرسپولیس بر آن بودند كه مجدداً حكومت خود را بر فوتبال ایران برقرار سازند. از این رو تلاش می كردند تا صدرنشینی را از خوزستان به تهران بیاورند. در این جدال پرسپولیسی ها خیلی زود دست ها را بالا بردند، اما استقلالی ها دست بردار نبودند تا این كه فولاد خوزستان در خانه و با ضربه ایستگاهی زیبای ایمان مبعلی آرزوهای آنها را بر باد داد. تیم فولاد در این فصل با ۶۴ امتیاز مقتدرانه قهرمان شد.

با قهرمانی فولاد، دیگر همگان به این نتیجه رسیده بودند كه حكومت استقلال و پرسپولیس در فوتبال ایران به پایان رسید و این دو تیم از این پس باید با خاطرات گذشته خود، خوش باشند. این اتفاقی بود كه خیلی ها سال ها به دنبال دسترسی به آن بودند، اما قهرمانی فولاد، كسان دیگری را نگران كرده بود. همان هایی كه خالی شدن سكوها و عدم نتیجه گیری قهرمانان باشگاهی ایران در رقابت های آسیایی را نشان افول فوتبال ایران می دانستند و شب ها را با رویای قدرت گیری دوباره استقلال و پیروزی به صبح می رساندند.

امیر توحید فاضل