شکست خورده های یورو ۲۰۰۸

جام ملت های اروپا برای بعضی از چهره ها بسیار موفقیت آمیز و خاطره انگیز بود و برای برخی دیگر بسیار بدتر از حد تصور به پایان رسید بازیکنان و مربیان زیادی بودند که با درخشش و کسب نتایج مطلوب خود را بیش از پیش مطرح کردند و قیمت خود را در بازار نقل و انتقالات تابستانی افزایش دادند

جام ملت های اروپا برای بعضی از چهره ها بسیار موفقیت آمیز و خاطره انگیز بود و برای برخی دیگر بسیار بدتر از حد تصور به پایان رسید. بازیکنان و مربیان زیادی بودند که با درخشش و کسب نتایج مطلوب خود را بیش از پیش مطرح کردند و قیمت خود را در بازار نقل و انتقالات تابستانی افزایش دادند.از طرف دیگر بعضی از مربیان که تیمشان نتایج ضعیفی گرفت، کارشان را از دست دادند و همین طور تنی چند از بازیکنان با ارائه بازی های ضعیف و کمتر ازحد انتظار این تورنمنت بزرگ را با خاطره ای بد پشت سر گذاشتند. تک چهره های ناموفق جام از دیدگاه سایت گل به این ترتیب هستند.

▪ سیمائو سابروسا و کورشما (پرتغال) :

هر دو بازیکن در پست بال کناری بازی می کنند آنها بسیار تکنیکی و با استعداد هستند و هر دو تورنمنت ناامید کننده ای را سپری کردند. با داشتن کریستیانو رونالدو و دکو، سیمائو وکورشما امیدوار بودند که در کنار ه ها خط میانی تیم پرتغال را بیمه کنند، ولی در عمل کورشما نیمکت نشین شد و سیمائو هم که بازیکن ثابت بود بسیار ضعیف و پراشتباه ظاهر شد. هافبک کناری اتلتیکو مادرید در ۲۸ سالگی می بایست بهترین بازی هایش را انجام می داد، در حالی که کورشمای ۲۴ ساله هنوز فرصت زیادی برای درخشش دارد. کورشما که در پورتو فصل فوق العاده ای را پشت سر گذاشته، در تلاش بود با حضوری موفق در یورو ۲۰۰۸ راهش را به سوی باشگاه های بزرگ اروپایی بیابد، وی با وجود زدن گل سوم به جمهوری چک به وسیله اسکولاری، اکثرا روی نیمکت نشست.

▪ پتر چک (جمهوری چک) :

چک را یکی از ۳ دروازه بان برتر جهان می دانند، ولی او واقعا فصل تاریکی را سپری کرد. چک ابتدا با پیراهن چلسی دو مقام قهرمانی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان را در جدالی نزدیک در مقابل منچستریونایتد از دست داد و در پی آن در یورو ۲۰۰۸ هم آن افتضاح را در بازی برابر ترکیه به وجود آورد که در نهایت موجب حذف تیم کشورش در همان مرحله انتخابی شد. او نتوانست توپ ساده ارسالی از حمیت آلتین تاپ را بگیرد و به نیهات قهوه چی فرصت داد گل تساوی ترکیه را به ثمر برساند. دروازه بانی که زیاد مصدوم می شود، از هم اکنون باید به فکر بازگشتی پرقدرت به بازی های فصل آینده باشد تا آبروی از دست رفته را بازگرداند.

▪ میروسلاوکلوزه (آلمان) :

کسی که ۲سال پیش آقای گل جام جهانی شده بود، آنقدر ضعیف ظاهر شد که چیزی نمانده بود به نیمکت تبعید شود. البته او خوش شانس بود چون ماریو گومز که زوج او در خط حمله آلمان بود از کلوزه هم بدتر بود و مکان خالی روی نیمکت در انتظار وی بود. کلوزه سرانجام در بازی با پرتغال تیمش را به گل رساند. او در فصل گذشته ۲۷ بار برای بایرن بازی کرد و تنها ۱۰ گل به ثمر رساند. از کلوزه آمارهایی به مراتب بهتر هم سراغ داشته ایم.

▪ سرخیو راموس (اسپانیا) :

مدافع مستحکم و مرد آهنین فوتبال اسپانیا سرانجام افت کرد. راموس که در طول ۱۰ ماه گذشته دائما در مسابقه های مختلف باشگاهی و ملی ظاهر شده و درخشیده بود، در یورو ۲۰۰۸ هرگز آن بازیکن همیشگی نبود. او از نظر فیزیکی دچار مشکل شده بود و در کارهای دفاعی ضعف زیادی نشان داد. روی گلی که اسپانیا از سوئد دریافت کرد، مقصر اصلی راموس بود که به زلاتان ابراهیموویچ اجازه داد بچرخد و ضربه بزند. او خوب در حملات شرکت می کرد، اما آنجا که باید برمی گشت و در دفاع به تیمش کمک می کرد، کم می آورد. ضمن آن که با درگیر شدن با آراگونس در تمرینات، علاقه اش را به حضور در حاشیه ها نشان داد.

▪ ماریو گومز (آلمان) :

آلمان ها در خط حمله با مشکلاتی روبه رو بودند. به جز کلوزه، ماریو گومز که در اشتوتگارت آمادگی اش را نشان داده بود و با زدن ۱۹ گل بعد از لوکاتونی بهترین گلزن بوندس لیگا شده بود، بسیار ضعیف ظاهر شد. در مسابقه ها تیم آلمان قبل از شروع یورو ۲۰۰۸ هم گومز در اغلب بازی ها گل زده بود، ولی معلوم نشد چه اتفاقی برای او افتاده بود که فرصت های گلزنی را با ضربات ابتدایی از دست می داد. با این شرایط بعضی مشتریان پرتعداد گومز فراری شدند.

▪ فرانک ریبری (فرانسه) :

همه در انتظار این هافبک بازیساز و برجسته بودند تا ثابت کند می تواند جای زین الدین زیدان را برای فرانسه پر کند. ریبری در جام جهانی فراتر از حد انتظار بازی کرده بود و از آن مهم تر یک فصل رویایی را همراه با بایرن مونیخ پشت سر گذاشته بود. ریبری در بازی اول برابر رومانی حرفی برای گفتن نداشت. در بازی دوم برابر هلند بهتر بازی کرد و در برابر ایتالیا هم مصدوم شد و تیمش را در سخت ترین شرایط تنها گذاشت. این مصدومیت دو ماهه پایان بدی برای فصل خوب ریبری بود.

▪ لوکا تونی (ایتالیا) :

دیگر بازیکن بایرن مونیخ که فصلی بسیار عالی را سپری کرده بود هم بد ظاهر شد. او که در تاکتیک تیم ایتالیا مقصر اغلب توپ های ارسالی بود، با بی دقتی، بسیاری از بخت های گلزنی را از دست داد. او دقیقا در لحظه آخر که می بایست ضربه را بزند اشتباه می کرد.البته تونی بدشانس هم بود، چون داور بی جهت گل صحیح او مقابل رومانی را مردود اعلام کرد. در برابر فرانسه او یک پنالتی باارزش برای ایتالیا گرفت و در ضمن موجب اخراج اریک آبیدال شد. او در مرحله اول ۱۱ بار به سمت دروازه ضربه زد که تنها ۲ تا از آنها در چارچوب بود. برای کسی که در بوندس لیگا ۲۴ گل به ثمر رسانده آمار صفر گل زده یک افت واقعی را نشان می دهد.

▪ ریموند دومنک (فرانسه) :

در حقیقت به ۲ دلیل دومنک نباید در فهرست ما جای می گرفت: اول این که او یک بازیکن نیست و دوم این که حتی قبل از شروع بازی ها کمتر کسی به او امید بسته بود و خیلی از فرانسوی ها خواهان برکناری اش بودند. با این حال دومنک که همواره با گفته های عجیبش به مردم فرانسه روحیه می داد، به یک شکست کامل رسید. او مکسس و ترزه گه را کنار گذاشت و آبیدال را در مرکز دفاع به کار گرفت.تعویض های او بیشتر به سود حریفان بود تا فرانسوی ها. دیدن حذف تیم خروس نشان با داشتن مهره بااستعدادی چون سمیر نصری و کریم بن زما بسیار ناراحت کننده بود. موسیوی ۵۶ ساله فرانسوی ها بی جهت روی مهره های قدیمی تیمش نظیر تیری آنری، نیکلا آنلکا، لیلیان تورام و کلود ماکه له له حساب باز کرده بود. آنها همگی در دوران افت به سر می بردند.

مزدک میرزایی