جونز شما خونگرم هستید

مایک جونز بسکتبالیست امریکایی است که در لیگ ایران توپ می زند او ۹ سالی است که بسکتبال را به طور حرفه ای بازی می کند که بیشتر آن را در خارج از کشور خود سپری کرده وامسال اولین فصل حضورش در ایران را تجربه می کند

مایک جونز بسکتبالیست امریکایی است که در لیگ ایران توپ می زند. او ۹ سالی است که بسکتبال را به طور حرفه ای بازی می کند که بیشتر آن را در خارج از کشور خود سپری کرده وامسال اولین فصل حضورش در ایران را تجربه می کند. تا جایی که می تواند با اعتماد و اطمینان در جایگاهش به ایفای نقش می پردازد. ضمن ۴ سال حضورش در لیگ بسکتبال فرانسه، دو سالی را در دسته یک مشغول به فعالیت بود. متن زیر ترجمه مصاحبه با جونز است که از نظر شما می گذرد:

▪ چرا ایران را به عنوان مقصد بعدی ات انتخاب کردی؟

ـ پیشنهاداتی از فرانسه و ترکیه داشتم اما همان پیشنهادی که از ایران دریافت کردم نظرم را جلب کرد.

▪ نظرت راجع به بسکتبال ایران چیست؟

ـ از قبل می دانستم که بسکتبال این کشور سطح بالاست. با مونکه صحبت هایی راجع به بسکتبال ایران داشتم. او فصل گذشته با صباباتری کار می کرد. او به من گفت که بهتر است تجربه جدیدی را در بسکتبال ایران تجربه کنم اما دقیقا نمی دانستم چه چیزی پیش روی دارم و حالا خوشحالم که به ایران آمده ام.

▪ تفاوت لیگ ایران با لیگ هایی که در آنها توپ زده ای چیست؟

ـ البته لیگ بسکتبال ایران خوب است اما به حرفه ای گری لیگ های اروپایی نیست. جای امیدواری هست که این ورزش در چنین کشوری پیشرفت کند.

▪ پیش از آمدنت به ایران چه تصوری از این کشور داشتی؟

ـ در آغاز قدری عصبی و مضطرب بودم اما وقتی آمدم متوجه شدم که مردم بسیار خونگرم هستند. آن چیزی که دیدم با آنچه که در اخبار شنیده بودم کاملا متفاوت بود. در اینجا دوستان زیادی دارم و دوست دارم چند سالی را در ایران باشم. متاسفانه در امریکا جو بدی از ایران در اذهان ساخته اند اما وقتی به اینجا سفر کردم، دقیقا با یک شوک خوشحال کننده و شیرین مواجه شدم چرا که عکس اخبار را مشاهده کردم.

▪ زندگی اجتماعی ات با محدودیت مواجه شده یا آزاد هستی؟

ـ البته که زندگی در اینجا قدری برایم محدودیت ایجاد کرده اما من درگیر کارم هستم و این مساله باعث پیشرفتم است.

▪ وقت آزادت را چگونه پر می کنی؟

ـ خواندن کتاب بیشتر وقت مرا پر می کند.

▪ آیا به شهرهای ایران سفر کرده ای؟

فقط به اصفهان رفته ام. این شهر واقعا زیبا بود اما فعلا وقتی برای بازدید ندارم.

▪ چه چیزی از فرهنگ ایرانی ها تو را متعجب کرده؟

ـ اینکه مردم بیشتر روزها کباب می خورند و به شیوه های خاص رانندگی می کنند. فکر نمی کنم در ایران بتوانم رانندگی کنم.

▪ در مورد لیگ بسکتبال ترکیه برای ما بگو؟

ـ سطح لیگ این کشور تقریبا بالاست و فیزیک قوی دارد البته لیگ ایران هم چالش های فیزیکی دارد اما ترکیه قدری حرفه ای تر است.

▪ حالا که جزیی از بسکتبال ایران هستی، نظرت راجع به آن چیست؟

ـ فکر می کنم لیگ این کشور طی ۳ تا ۴ سال آینده قوی تر شود. بازیکنان خارجی زیادی در اینجا مشغول هستند. لیگ بسکتبال ایران در حال حاضر از قدرت های آسیاست.

▪ نقاط ضعف بسکتبال ایران چیست؟

ـ وضعیت باشگاه ها چندان خوب نیست. در برخی باشگاه ها وضعیت زمین آ نقدر بد است که زانوها آسیب می بینند. شاید باور نکنید اما اگر باشگاه ها بهتر شوند، سطح لیگ هم پیشرفته تر می شود.

▪ نظرت درباره هواداران بسکتبال ایرانی که برای تماشای بازی ها می آیند، چیست؟

ـ آنها خونگرم هستند و دوست دارند مرتب با شما عکس بگیرند.

▪ برای بازی کردن در ایران با چالش خاصی مواجه نشدی؟

ـ من و عمر ۳ ماه تمام در هتل زندگی می کردیم و چون آپارتمان شخصی نداشتیم، بعد از هر بازی واقعا احساس خستگی می کردیم. متاسفانه این مساله قدری به ما فشار آورده بود.

▪ از نظر زبانی در اینجا و با سرمربی و با هم تیمی هایت مشکلی نداری؟

ـ خیر مربی انگلیسی را به خوبی صحبت می کند و اگر این زبان را به آرامی صحبت کنم، هم تیمی هایم منظورم را متوجه می شوند. در حال یادگیری زبان فارسی هستم. هم تیمی هایم با من مهربان هستند و سعی می کنند فارسی را به من یاد بدهند. چند جمله ای را یاد گرفته ام.

▪ وقتی به کشورت بازگشتی، چه چیزی درباره ایران به اطرافیانت خواهی گفت؟

ـ به والدین و دوستانم می گویم آنچه درباره ایران شنیده اند با واقعیت فرق دارد فکر می کنم مردم ایران مردمان خوبی هستند.

▪ آینده تیم ملی بسکتبال را برای بازی های المپیک انتخاب شده چگونه می بینی؟

ـ خوشحالم که ایران انتخاب شده. دو تن از ملی پوشان هم تیمی من در کاوه هستند. واقعا بازیکنان خوبی هستند. وقتی سطح بازی هر بازیکن خوب شود، سطح تیم ملی هم پیشرفت می کند.

▪ فکر می کنی ورزش می تواند اختلافات کشورها را محو کرده و آنها را به هم نزدیک کند؟ آیا ورزش می تواند زبان مشترک ملت ها شود؟

ـ ورزش به منزله یک ابزار مصون و کارساز است و ملت های مختلف می توانند بدون هیچ دغدغه ای تحت لوای ورزش فاصله هایشان را کمتر کنند. ایرانی ها در المپیک درست مثل بقیه ملت های دیگر هم دل و هم زبان می شوند.

▪ مایک از تو ممنونیم و امیدواریم طی اقامتت در ایران موفق باشی.

ـ من هم ممنونم.

حورا شکیبی