خاک

مرا در خاک که نهادند، تا خواستم نفسی به راحت بکشم، متوجه شدم نفس من (عین برقِ ایام زنده بودن!) قطع است. مع‌الوصف با خود گفتم هرچه باشد این طوری راحت‌تر است، ولی واقعیت این بود که …

مرا در خاک که نهادند، تا خواستم نفسی به راحت بکشم، متوجه شدم نفس من (عین برقِ ایام زنده بودن!) قطع است. مع‌الوصف با خود گفتم هرچه باشد این طوری راحت‌تر است، ولی واقعیت این بود که یک جان حساس تقدیم خاک می‌کردم، با هزار تهدید در دنیا و هزار نگرانی از آخرت.

عبدالحمید حسین‌نیا