پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

ماوس این موجود دوست داشتنی


ماوس این موجود دوست داشتنی

تمامی کسانی که به نوعی با کامپیوتر سروکار دارند حتماً به این نکته توجه کرده اند که کار کردن با کامپیوتر بدون ماوس بسیار سخت و گاهی اوقات غیرممکن است

تمامی کسانی که به نوعی با کامپیوتر سروکار دارند حتماً به این نکته توجه کرده اند که کار کردن با کامپیوتر بدون ماوس بسیار سخت و گاهی اوقات غیرممکن است. ضرورت همنشینی با ماوس تا آنجا پیش رفته است که این روزها حتی کسانی که با لپ تاپ نیز سروکار دارند نیز برای راحتی کار خود از ماوس استفاده می کنند و در مجموع باید گفت کار کردن با کامپیوتر بدون ماوس برای اکثر کاربران به یک کابوس شباهت دارد. با تمامی این اوصاف شاید برای بسیاری دانستن این نکته جالب باشد که مخترع ماوس چه کسی بوده است.

داگلاس انگبارت ماوس را در یک موسسه تحقیقاتی اختراع کرد. نام این موسسه استانفورد بود ولی بعد از چند سال یعنی در سال ۱۹۷۰ شرکت زیراکس در کالیفرنیا با رهبری جک هالی و با کمک نمونه ساخته شده توسط داگلاس موفق شد ماوسی را طراحی کند که کارایی بالایی داشت و این فرآیند همچنان ادامه یافت تا در سال ۱۹۸۲ شرکتی به نام ماس سیستم ابتدایی ترین ماوس را برای رایانه های پرسونال آی بی ام تولید کرد و بعد از آن نیز مایکروسافت در سال ۱۹۸۳ ماوس دوکلیدی خود را به جهانیان عرضه کرد.

گفتنی است در آن زمان به خاطر کم بودن وسعت کار با کامپیوتر در ابتدا مفهوم ماوس درک نمی شد و جایگاهی نداشت ولی با ورود برنامه های آفیس و مشابه آن کاربران فهمیدند ماوس به آنها کمک خواهد کرد کارها سریع تر پیش رود. ماوس تقریباً جزء ساده ترین سخت افزارها به حساب می آید و به بخش های مختلفی تقسیم می شود به عنوان نمونه قاب ماوس به شکل ظاهری آن گفته می شود که از قطعات داخلی آن محافظت می کند و از سوی دیگر باید قالب ماوس به گونه یی طراحی شود که حین کار انگشتان دست دچار خستگی نشود.

گوی ماوس که جزء اجزای قدیمی آن به حساب می آید و تقریباً در ماوس های جدید این قسمت تعبیه نشده است، سبب می شود حرکت ماوس را روی هر سطح امکان پذیر کند، معمولاً گوی ها لاستیکی هستند و دارای مرکزیت فلزی. غلتک بخش دیگر ماوس به حساب می آید یعنی یک بخش مهم که به صورت قائم قرار دارد و سبب می شود به نوعی از تمامی حرکت های ماوس حمایت کند. البته به خاطر داشته باشید هر غلتک ماوس به چرخی وصل است و همزمان با گوی آن نیز حرکت می کند.

امروزه در بازارهای کامپیوتری ماوس های بسیاری یافت می شود که در زمان خرید کاربران باید به این نکته توجه داشته باشند که بر حسب نیاز خود اقدام به تهیه ماوس کنند. البته ذکر این نکته بسیار ضروری است که ماوس های مکانیکی به علت دردسرهای زیاد آن کمتر یافت می شود و در مقابل ماوس های نوری نبض بازار را در دست گرفته اند. این ماوس های نوری برای اولین بار توسط شرکت مایکروسافت و با بهره گیری از تکنولوژی Agilent توسعه یافت و در سال ۱۹۹۹ به دنیا معرفی شد. ماوس نوری در واقع دوربین کوچکی است که در هر ثانیه ۱۵۰۰ عکس می گیرد. ماوس دارای دیود نوری LED کوچکی با نور قرمز است که بر هر سطحی کار می کند. نور منعکس شده از آن سطح توسط یک سنسور cmos دریافت می شود.

سنسور cmos هر تصویر را به یک پردازنده سیگنال دیجیتالDSP برای پردازش ارسال می کند. DSP که با سرعت ۱۸ میلیون دستورالعمل در ثانیه کار می کند، قادر به تشخیص الگوهای تصویر است و چگونگی تغییر موقعیت آن را نسبت به الگوهای تصویر قبل به دست می آورد. بسته به تغییرات الگوها در هر سری از تصاویر، DSP تصمیم می گیرد ماوس چه میزان جابه جا شده است و مختصات متناظر را برای کامپیوتر ارسال می کند. کامپیوتر اشاره گر ماوس را براساس مختصاتی که از ماوس دریافت کرده، حرکت می دهد. این عمل هزاران بار در ثانیه تکرار می شود که باعث می شود حرکت ماوس نرم به نظر آید.

ماوس نوری مزیت های بسیاری نسبت به نوع گلوله یی آن دارد که از جمله آن می توان به این موارد اشاره داشت؛

- عدم وجود بخش متحرک یعنی ساییدگی کمتر و در نتیجه شانس خطای کمتر.

- راهی برای ورود گرد و غبار و در نتیجه ممانعت از مسیریابی سنسور وجود ندارد.

- افزایش دقت در مسیریابی به معنای پاسخ هموارتر است.

- ماوس نوری نیاز به سطحی خاص مثل زیرماوسی ندارد.

با وجود آنکه ماوس هایی بر پایه LED اخیراً وارد بازار شده اند، نوع دیگری از این ماوس ها حدود ۱۰ سال مورد استفاده قرار گرفت. در این تکنولوژی نور به صورت متمرکز از زیرماوسی با قدرت انعکاس بالا بازتاب می شد و به سنسور می آمد. زیرماوسی دارای شبکه یی از خطوط تیره است. هر زمان که ماوس حرکت می کند، این خطوط با باریکه نور برخورد می کنند.

هر زمان که نور منقطع شود ماوس سیگنالی را به کامپیوتر ارسال و کامپیوتر اشاره گر را به اندازه مناسب جابه جا می کند. استفاده از این نوع ماوس مشکل بود زیرا شما باید ماوس را در زاویه مناسب نگاه می داشتید تا سنسور و باریکه نور در یک راستا قرار گیرند. همچنین خرابی یا گم شدن زیرماوسی، ماوس را بی فایده می کرد تا زمانی که آن را تعویض می کردید. به همین علت ماوس های امروزی بسیار قابل اعتمادتر و راحت تر هستند .

رضا جوالچی



همچنین مشاهده کنید