از دستار تا کلاه

در آغاز، کلاه به شکل دستار فقط وسیله‌ای برای پوشاندن سر بود، اما رفته‌رفته و در گذر زمان استفاده از آن شکل و شمایل تازه‌ای به خود گرفت و کلاه نشان‌دهنده نژاد، شغل و جایگاه اجتماعی …

در آغاز، کلاه به شکل دستار فقط وسیله‌ای برای پوشاندن سر بود، اما رفته‌رفته و در گذر زمان استفاده از آن شکل و شمایل تازه‌ای به خود گرفت و کلاه نشان‌دهنده نژاد، شغل و جایگاه اجتماعی صاحبش شد بنابراین در گذشته کلاه فقط برای آسایش افراد به کار نمی‌رفت و به گونه‌ای معرف شخصیت فرد در جامعه به حساب می‌آمد.

البـــته در تمام زمان‌ها، استفاده از کلاه دلایلی چون مقابله با گرمای روزهای تابستان یا سرمای زمستان هم داشته است که این کلاه‌ها ساده‌تر از سایر نمونه‌های سرپوش بوده‌اند.

اما کاربرد دیگر کلاه استفاده از آن در مراسم و اعیاد مذهبی بوده و هست؛ هنوز هم پیروان آیین‌های گوناگون با توجه به مناسبت‌های مختلف کلاهی خاص بر سر می‌گذارند.

در ایام قدیم برای زیباترشدن کلاه دو شیوه به کار می‌رفت؛ یکی این که در جنس، طرح و رنگ پارچه‌ای که کلاه از آن ساخته می‌شد تغییراتی می‌دادند.

روش دوم اما استفاده از تزئینات خاص یا افزودن اشیایی بود که پس از ساخت به کلاه اضافه می‌شد؛ چیزهایی مانند مهره‌های رنگی یا جواهرات کوچک و... که این موارد هم بسته به شأن و جایگاه اجتماعی فرد تغییر می‌کرد.

اما امروزه کاربرد کلاه تغییرات فراوانی یافته است. حالا در بسیاری از جوامع کلاه جنبه تزئینی دارد و صرفا برای زیبایی بیشتر استفاده می‌شود.

امروز علاوه بر طرح پارچه و تغییر در جنس و تزئینات مختلف، طراحی کلاه‌ها نیز تغییر پیدا کرده است. حالا مدل‌های گوناگون کلاه بیشتر بر اساس آنچه در جامعه مد می‌شود به خریداران عرضه می‌گردد.

البته کلاه‌های خاص مانند کلاه ورزشی نیز در بازار جایگاه خود را دارد. این نوع کلاه‌ها با توجه به رشته ورزشی مورد نظر دارای ویژگی‌های خاصی بوده که از حالت‌های آیرودینامیکی تا محافظت سر در مقابل ضربات احتمالی گسترده است.

اما آنچه در تمام دوره‌ها در مورد کلاه ثابت مانده، استفاده از آن به عنوان بخشی از لباس و عاملی برای زیبایی بیشتر است.