قلب واقعیت‌ و نقش رسانه‌ها

در فرایند ساخت درک واقعیت اجتماعی، رسانه‌ها ابزارهایی را به‌کار می‌گیرند؛ مانند ادعاها، مدعی‌ها، ارزش‌ها و هنجار‌های تقویت کننده.
گزارشات رسانه‌ها غرض ورزانه می‌شوند …

در فرایند ساخت درک واقعیت اجتماعی، رسانه‌ها ابزارهایی را به‌کار می‌گیرند؛ مانند ادعاها، مدعی‌ها، ارزش‌ها و هنجار‌های تقویت کننده.

گزارشات رسانه‌ها غرض ورزانه می‌شوند و نتایج تحریف اطلاعات و قلب واقعیت‌ها نمود پیدا می‌کنند. غالبا زمانی با چنین وضعی روبرو می‌شویم که اطلاعات ضد و نقیض هستند یا اینکه اصلا اطلاعاتی وجود ندارد.

Herman و Chomsky معتقدند که بیشترین حالت انتخاب جانبدارانه مطالب توسط رسانه‌ها، زمانی رخ می‌دهد که دست‌اندرکاران رسانه‌ها، با فکر صحیح و اصولی آن‌ها را انتخاب کنند و افکار آنان از قبل درونی شده باشد.

یکی از نشانه‌های درونی‌شدگی عقاید در یک رسانه، سانسور است. سانسور در بخش اعظم، از خود سانسوری گزارشگران و مفسران ناشی می‌شود، یعنی کسانی که ساختارهای رسانه‌ای را می‌سازند و قصد دارند واقعیت‌های رسانه‌ای را خلق کنند. این نوع سانسور توسط افرادی که از نظر اجتماعی در سطح نسبتا بالاتری قرار دارند و به عنوان نخبه‌های انتخاب شده جامعه جهت اجرای نقش گمارده شده‌اند، اعمال می‌شود. البته درونی‌سازی افکار در درون یک نشریه، از نگاه مالکان آن و تاثیر سایر طبقات اجتماعی ذی نفوذ جامعه ناشی شده و توسط بقیه اعمال می‌شود. (هرمن – چامسکی ‌١٩٨٨).

برچسب‌زنی هم یکی دیگر از ابزارهای مورد استفاده روزنامه‌نگاران است که از دورنمای اجتماعی و عمومی‌ جامعه که ما آن را تئوری نمادین کنش متقابل می‌شناسیم، ناشی می‌شود. این تئوری تصریح می‌کند که واقعیت، درجه بالایی از تعیین است که به وسیله نمادهای اجتماعی تعریف شده است، چیزی که بشر آن را برای خود توجیه کرده یا هر یک از کنش‌ها را مشخص و معین ساخته است.

آقای Becker و Doob هر دو تاکید دارند کسانی که قدرت دارند، معمولا استاندارد‌های خودشان را به جامعه تحمیل می‌کنند و از فرایند برچسب‌زنی علیه دیگران استفاده می‌کنند. در یک فرایند بلندمدت و هدایت شده، برچسب زده‌ها، خصوصا در مورد گروه‌های مخالف، معمولا به نفع کسانی که این روش را آغاز کرده‌اند، تا به افکار عمومی ‌نسبت به گروه خاص شکل دهند، گرایش دارد.

کنش خوب، همانند یک نظر و عقیده خوب، پروسه‌ای است که به وسیله مطبوعات در جامعه پیاده می‌شود. رسانه‌ها به وسیله درج مقاله‌ها در روزنامه‌ها، با ارتقاء دادن به دانایی مردم و مخاطبان و درج رویدادها درحالی که دیگران را تقبیح می‌کنند، ارزش‌ها و هنجارهای جوامع را قدرت می‌بخشند.