روز امید

● آخرین شانس برای المپیك ۲۰۰۸ پكن

شاید امروز، آخرین روز برای تیم المپیك ما باشد. آخرین روز برای پرهزینه ترین و مظلوم ترین تیم تاریخ المپیكی كشورمان كه با وجود همه شایستگی ها و توانایی هایش در صورت كسب هر نتیجه ای غیر از پیروزی، با پكن ۲۰۰۸ وداع خواهد كرد و به انتظار لندن ۲۰۱۲ خواهد نشست. شاید امروز، روز خداحافظی زودهنگام المپیكی های ما باشد با امید و آرزوی حضور در معتبرترین تورنمنت ورزشی جهان، جایی كه به برگزیده ها تاج زیتون می دهند و بازنده ها را با لبخند بدرقه می كنند.

تنها چند ساعت دیگر تا سرنوشت فاصله داریم . سوت داور در دقیقه ۹۰ یا به معنی كم رنگ شدن بخت و اقبال ما برای صعود به مرحله بعد است و یا به معنای تولد مجدد امید و زنده شدن بخت و اقبال خواهد بود .به المپیك و المپیكی ها ایرادی نیست.

ایراد از جای دیگری است. ایراد به دعواهای بی منطق و كودكانه علی آبادی - دادكان است كه علاوه بر ناكامی تیم درجام جهانی، در سرنوشت المپیكی ها نیز تأثیر گذار بود.اختلافات دامنه دار سازمان و فدراسیون فوتبال باعث شد تا المپیكی ها هرگز نتوانند از آرامش روحی و روانی لازم برخوردار باشند.

حتی پس از حذف دادكان از معادلات فوتبال هم، آرامش به اردوی المپیكی ها راه نیافت. ابتدا سیاستگذاری غلط سازمان تربیت بدنی باعث شد تا تیم المپیك به جای استفاده از نفرات المپیكی، با مهره هایی عازم مسابقات المپیك آسیایی شود كه حتی اجازه شركت كردن در مسابقات مقدماتی المپیك را هم نداشتند.

فشارهای سازمان برای مدال آوری تیم فوتبال باعث شد تا سیموئز با تیمی غیرالمپیكی عازم قطر شود و بدون هیچ دستاوردی به كشور بازگردد. از سوی دیگر تعلیق فعالیت های سازمان فوتبال كه حاصل جنگ و دعواهای علی آبادی - دادكان بود نیز باعث شد تا اوضاع و احوال المپیكی ها بدتر و بدتر شود.هرچند جدایی سیموئز با حضور وینكو بگوویچ آشنا به فوتبال ایران جبران شد اما باز هم تیم المپیك راه درست را پیدا نكرد.

امتناع باشگاه ها از در اختیار قرار دادن نفرات المپیكی، خشم بگوویچ را در پی داشت.مردی كه در طول دوران حضور در فولاد همواره و همواره نفرات ملی پوش خود را در اختیار اردوهای ملی قرار داده بود، حالا با معضلی مواجه شده بود به نام عدم حضور برترین مهره های لیگ درتمرینات! تیمی كه در مدت كار با سرمربی جدید نه تمام نفرات خود را در اختیار داشت و نه از بازی های تداركاتی كافی برخوردار بود، حالا با ۲ تساوی و یك شكست و بدون گل زده و ۲ امتیاز در انتهای جدول مسابقات دست و پا می زند.

حكایت تیم المپیك ما، حكایت گریه داری است از سوء مدیریت، عدم توجه به منافع ملی، پرهیز از درگیری های شخصی و بی برنامه بودن سازمان ورزش كشور! حالا ما در ایستگاه چهارم مسابقات مقابل اردن به میدان خواهیم رفت، ایستگاهی كه می تواند آخرین ایستگاه ما باشد.نفرات خوبی نداریم، بخت و اقبال مان هم زیاد نیست اما از چیزی برخورداریم كه اردن فاقد آن است. ما این شانس را داشته ایم كه در بحرانی ترین لحظات درخشان ترین نتایج را كسب كنیم و شگفتی ساز باشیم.

امروز بیش از همیشه به خلق شگفتی احتیاج داریم اما آنچه بیش از شگفتی و معجزه مورد نیاز ما است این است كه خودمان باشیم. نفرات توانایی در تیم ما توپ می زنند كه اگر بیشتر دقت كنند می توانند نتیجه بازی را تغییر دهند. اگر بتوانیم با اتكا به قدرت تیمی مطلوبی كه در چنین روزهایی در تیم های ما بیش از همیشه به چشم می خورند از اردن با ۳ امتیاز به خانه برگردیم، آن وقت دوباره بخت و اقبال به ما لبخند می زند.

امروز باید اردن را با گل های زیاد شكست بدهیم. ناكامی ملی پوشان در باز كردن دروازه حریفان باعث شد در دور رفت ضربه های زیادی را دریافت كنیم. امروز تیم ملی المپیك نیازمند ۳ امتیاز است اما با توجه به تفاضل گل منفی ملی پوشان یك برد پرگل بسیار مطلوب تر خواهد بود.با توجه به اینكه ۲ تیم از گروه صعود می كنندو با در نظر گرفتن نتیجه حاصله از بازی عربستان و استرالیا، این شانس را داریم كه در پایان روز چهارم این رقابت ها با ۵ امتیاز و تفاضل گل بهتر، در رده دوم جدول قرار بگیریم.

البته این اتفاق به خیلی چیزها بستگی دارد از جمله شكست استرالیا از عربستان و ۵ امتیازی ماندن این تیم و پیروزی پرگل ملی پوشان كشورمان.تساوی هم نتیجه مطلوب دیگری است كه باعث می شود تا فاصله ما با حریفان بالای جدولی خیلی زیاد نشود. با در نظر گرفتن اینكه ما در ۲ بازی آخر با هر ۲ تیم بالای سر خودمان بازی می كنیم و می توانیم با شكست این تیم ها به دور بعد راه پیدا كنیم.در هر حالت به ۳ امتیاز امروز احتیاج داریم. سرنوشت صعود و سقوط ما به این ۳ امتیاز بستگی دارد.

عبور از سد اردن چندان هم دشوار نیست. اردنی ها در بازی رفت هم باسیستمی دفاعی و محتاط كار كردند و خوش شانس بودند كه داور گل درست بازیكن ما را نپذیرفت. امروز اما حكایت دیگری در انتظار ما است.

امروز اردن هم كه از نظر امتیازی مثل ما است با توجه به امتیاز میزبانی بی محابا و انتحاری حمله می كند تا۳ امتیاز گرانتر از طلای این بازی را كسب كند و بقای خود را تا روزهای آینده تمدید كند.هرچند ما گلزنان قابل اتكایی نداریم اما با توجه به برخورداری از نفرات سرعتی و تكنیكی می توانیم درضدحملات موقعیت ایجاد كنیم و پنالتی بگیریم. كسی چه می داند! شاید آب و هوای نامطلوب اردن باعث شود تا طلسم گلزنی ملی پوشان باطل شود!

از بین ایران و اردن امروز یك تیم با المپیك وداع خواهد كرد. امیدواریم كه آن تیم ما نباشیم. امروز روز امیدها است و امیدواریم در چنین روزی تولد مجدد امید صعود به المپیك چین را جشن بگیریم.در انتظار گذشت ساعت ها و دقایق هستیم و امید داریم كه در پایان بازی لبخند غرور را روی صورت المپیكی هایمان مشاهده كنیم.