گمانه زنی ها درباره ارزش پرسپولیس

در لابه لای صحبت های مهرعلیزاده اشاره ای هم به باشگاه پرسپولیس شد و رئیس سازمان اشارات جالبی كرد. او با لحنی جدی و محكم از بیرون كشیدن پرسپولیس از چنگال سودجویان حرف زد و نوید داد كه به زودی هواداران میلیونی این تیم به عنوان مالكان سهام باشگاه در تصمیم سازی و تعیین مدیریت نقش خواهند داشت. در آن جلسه چندان مجالی برای نقد و بحث پیش نیامد اما به نظر می آید اتفاقات عجیبی در پرسپولیس در حال رخ دادن است.

 چند میلیارد

محسن مهرعلیزاده در خلال عروسی شكوهمند علی دایی به قیمت ۲۰ میلیاردی باشگاه پرسپولیس اشاره كرد. طرف صحبت او هم یكی از سهامداران باشگاه منچستریونایتد بود كه ظاهراً فقط در ایران به عنوان سهامدار بزرگ مشهور است و جناب مالكوم گلیزر هیچ نسبتی با او ندارد. اینكه رئیس سازمان بر چه مبنایی از ارزش ۲۰ میلیارد تومانی پرسپولیس خبر داده جای سئوال است اما نكته اساسی اینجاست كه سهم بندی باشگاه پرسپولیس هم از عجایب است.

اگر عدد ۲۰ میلیارد تومان مبنای كارشناسی دارد باید هر چه زودتر چگونگی آن به اطلاع عموم هواداران برسد، چون علی الظاهر پرسپولیس مثل استقلال هیچ گونه دارایی از جمله املاك، مستغلات و ماشین آلات ندارد. چند روز قبل هم دكتر قریب در مورد نحوه سهامی شدن استقلال جلسه ای داشت اما اعداد و ارقام و مراحل آن بسیار منطقی تر به نظر آمد. قریب به این نكته اشاره كرد كه استقلال هیچ مایملكی ندارد و گروه كارشناسی هرچه قیمت بگذارد ارزش معنوی استقلال است.

سئوال اینجاست كه پرسپولیس هم مگر چیزی بیش از استقلال دارد؟ باشگاهی كه طلبكاران پاشنه درش را از جاكنده اند و حتی سوگلی آن یعنی تیم فوتبال هم امید قهرمانی را تا حد زیادی از دست داده چطور می تواند تا ۲۰ میلیارد تومان ارزش پیدا كند؟

علاوه بر این سهامی شدن باشگاه هم از دیگر نكات مبهم است. طبق قانون بورس شركتی كه خواستار حضور در تالار اوراق بهادار است باید حداقل سه سال تراز مثبت مالی داشته باشد و مدتی را هم در تالار فرعی گذرانده باشد. چطور ممكن است كه چاه ویل هزینه های پرسپولیس در برابر درآمدهای اندك باشگاه بتواند در معرض فروش سهام قرار بگیرد. به یاد بیاوریم روز هایی را كه پرسپولیس در اختیار پروین بود و شماره حساب اعلام شده از سوی مدیران كم ادعای باشگاه حتی به اندازه ۱۰۰ هزار تومان هم از هواداران سینه چاك دشت نكرد. ورود به بازار پركشمكش بورس حداقل تا پنج سال آینده برای پرسپولیس و استقلال ممكن نیست.

 از این جیب به آن جیب

شاید اگر دارایی های منتسب به باشگاه استقلال و پرسپولیس در اختیار مدیران آن قرار می گرفت الان این دو باشگاه روز های خوبی را در تالار ساختمان ۲۰ طبقه بورس تهران می گذراندند. این دو باشگاه كه پس از انقلاب به دولت سپرده شدند، پیش از تحولات بهمن ۵۷ صاحب دفتر و دستك و ورزشگاه بودند. بی تردید پول بیت المال بود كه باعث شد باشگاه های تاج و پرسپولیس پیش از انقلاب ساخته شوند و متولیان پیشین آنها هم نتوانستند این املاك را با خود از ایران خارج كنند. اما پس از انقلاب شرایطی فراهم نشد كه ساختمان ها، ورزشگاه ها و امكانات پرسپولیس و استقلال در اختیار مدیران آنها قرار بگیرد. اگر استقلال می توانست صاحب ورزشگاه های داخل و خارج از كشور باشد كه به نام «تاج» ساخته شده بود حالا حتی بیش از ۲۰ میلیارد تومان می ارزید و ایضاً پرسپولیس نیز دست كمی از استقلال نداشت. به هر حال اگر سازمان تربیت بدنی و بقیه نهاد های ذی ربط مایلند حركتی در جهت مردمی شدن این دو باشگاه انجام دهند بهتر است راهكاری برای این مسئله بیابند. چه املاك و امكانات باقی مانده از دست مردم گرفته می شود و مجدداً به دست مردم می رسد. حكایت از این جیب به آن جیب است. استقلال و پرسپولیس بدون داشتن چنین امكاناتی همواره فقیر خواهند بود و بودجه های چند صد میلیونی هم فقط مسكنی كوتاه مدت بر درد های آنها است.

اگر اینگونه بود سهامدار مشكوك باشگاه منچستر یونایتد هرگز به خود اجازه نمی داد كه درخواست خرید سهام پرسپولیس را بكند و دیگران هم به دنبال مذاكره با او باشند. پرسپولیس و استقلال با شرایط فعلی نه در بورس و نه در هیچ بنگاه دیگری قابل فروش نیستند. خانه از پای بست ویران است...