۱۳۰ سال فراز و نشیب های تنیس از نگاه آمار

تا آنجا که شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ورزش تنیس طی قرون دوازده و سیزده میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد

تا آنجا که شواهد تاریخی در این مورد نشان می‌دهد. ورزش تنیس طی قرون دوازده و سیزده میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال ۱۸۷۲ میلادی بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن (انگلستان) به رمدم معرفی کرد. در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش با آنچه اکنون می‌بینیم تفاوت بسیار داشت. در سال ۱۸۷۷ میلادی، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین به‌خصوصی در زمین‌های تنیس ”باشگاه تنیس و کروکت آل‌انگلند“ ویمبلدون برگزار گردید. محلی که هم‌اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیا در آن برگزار می‌شود.

مسابقات ویمبلدون در سال ۱۸۷۷. یواس او پن در سال ۱۸۸۱، دیویس کاپ ۱۸۹۹ و اوپن ۱۹۰۵ استرالیا در سال و اپن ۱۹۱۱ فرانسه شروع به فعالیت کردند.

هنگامی‌که تنیس شروع به رشد سریع کرد و جهان را فرا گرفت. طبیعتاً اتحادیه‌های ملی شروع به‌هم پیوستن برای برگزاری مسابقات بزرگ جهانی و تنظیم قوانین و مقررات کردند.

در سال ۱۹۱۱ نیاز به وجود یک فدراسیون بین‌المللی تنیس، احساس شد. امتیاز این فدراسیون ابتدا به آقای دوان ویلیامز (یکی از افراد کشته شده در کشتی تایتانیک) که نتوانست ایده خود را ببیند به آقای چارلز بارد (دبیر اتحایده تنیس سوئیس) و آقای هنری والت (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه اعطاء شد.

دوازده اتحادیه تنیس در جلسه اصلی در پاریس ۱۹ مارچ ۱۹۱۱ شرکت کردند که ILTF (فدراسیون لاون تنیس بین‌المللی) در آن شکل گرفت. این کشورها عبارتند از:

استرالیا (استرالیا و نیوزیلند) - اسپانیا - اتریش - بلژیک - آلمان - آفریقای‌جنوبی - دانمارک - فرانسه - بریتانیای کبیر - هلند - روسیه - سوئیس - سوئد.

نتایج اولین نشست بدین‌صورت بود که، زبان رسمی فرانسوی باشد با ترجمه انگلیسی و مغز فدراسیون دور از پاریس باشد (سوئیس مقر فدراسیون بین‌المللی انتخاب گردید).

دبیرهای فدراسیون، آقای ه.ا.سابلی (دبیر اتحادیه انگلیس) و آقای ر.گالای (رئیس فدراسیون تنیس فرانسه) رئیس فدراسیون: آقای دکتر ه. او. بهرنس

همچنین حق برگزاری مسابقات جهانی (قهرمانی روی چمن) برای همیشه به بریتانیای کبیر اهداء گردید.

ماه بعد از تشکیل فدراسیون، جنگ جهانی اول همه چیز را به‌هم ریخت و یک بار دیگر تمام فعالیت‌ها در سال ۱۹۱۹ از سر گرفته شد. ITLF بعد از جنگ جهانی اول فقط با ۱۰ کشور عضو گرچه، از خرابی جنگ رنج می‌برد کار خود را شروع کرد و اتفاقات ذیل به ترتیب پیش آمد.

▪ ۱۹۲۲ - هیئت بین‌المللی قوانین توسط مشاور کمیته ”کمیته مدیریت“، برای پایان بخشیدن به مشکلاتی که فدراسیون بین‌المللی داشت، تأسیس گردید و همچنین برای تغییر قوانین بازی‌ها حق اختصاصی پیدا کرد.

▪ ۱۹۲۳ - در نشست اصلی سالیانه در پاریس، مقرر گردید ”قوانین تنیس“ عمومی شود و از اول ژانویه سال ۱۹۳۴، ایالت متحده، یکی از اعضاء رسمی این فدراسیون پذیرفته شد. نام مسابقات قهرمانی جهان برداشته شد. نام مسابقات قهرمانی جهان برداشته شد و یک زیرمجموعه جدیدی از مسابقات قهرمانی به‌وجود آمد که قرار شد مسابقات در بریتانیای کبیر، فرانسه، ایالات متحده و استرالیا برگزار گردد.

▪ ۱۹۳۴ ـ ILTF به‌طور رسمی سازماندهی و کنترل مسابقات تنیس را در سراسر جهان به‌عهده گرفت.

▪ ۱۹۳۳ - کمیته مدیریت از ”مشاور کمیته“ جدا شد و به‌صورت رأی‌گیری رئیس فدراسیون تعیین گردید. اصطلاح گراند اسلم در همین سال به‌وجود آمد (از این اصطلاح برای توصیف وضعیتی استفاده می‌شود که در آن بازیکن موفق شود هر چهار مسابقه اصلی را در یک سال ببرد) اصطلاح گراند اسلم را اولین بر جان کایرن اهل نیویورک درباره بازیکن استرالیائی (جک کرافورد) به‌کار برد. او در سال ۱۹۳۳ کوشید تا هر چهار مسابقه را ببرد. ولی گراند اسلم واقعی را اولین بار (دانلد باج) آمریکائی در سال ۱۹۳۸ به‌دست آورد. چهار بازیکن دیگر هم فاتح گراند اسلم شدند. ”آقایان“ (کانالی)، (رادلیور) به‌عنوان آماتور و در سال ۱۹۶۹ به‌عنوان حرفه‌ای و ”بانوان“ (مارگرت کورت) و (اشتفی گراف)

▪ ۱۹۳۴- کمیته مخصوص برای بحث در مورد تفاوت حرفه‌ای بودن و آماتور بودن و تعیین قابلیت هزینه ادعا شده بازی آماتورها برای پیش از ۸ هفته تشکیل گردید.

ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد. پیش از این در فاصله سال‌های ۱۳۱۸ - ۱۳۱۵ (باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت). ورزشگاه شهید شیرودی (اتحادیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس در محل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال ۱۳۱۸ در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس به‌ خاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم‌های آبادان و تهران به سال‌های ۱۳۱۷ - ۱۳۲۰ برمی‌گردد.

پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تا سال ۱۳۲۲ جریان داشت که برادران نعمانی (هانری وژوزف) در صدر بازیکنان قرار داشتند از سال ۱۳۳۲-۱۳۲۲ مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آتاندلیان قرار داشت).

▪ ۱۳۳۹ - جمع کل کشورهای به عضویت درآمده به ۵۹ کشور افزایش پیدا کرد. در حین جنگ جهانی دوم به‌دلیل خرابی‌هائی که در فرانسه اتفاق افتاده بود و حمله به سوئیس، مقر ابتدائی ILTF به بریتانیا انتقال پیدا کرد. از آن زمان تعیین گردید که ILTF در لندن باقی بماند.

▪ ۱۹۴۶ - اولین جلسه بعد از جنگ در هتل ساوی لندن برگزار گردید. ۲۳ کشور با ملیت‌های گوناگون بعد از نتیجه جنگ جهانی دوم به عضویت ILTF درآمدند. با گذشت چند سال ملیت‌هائی که عضویت خود را به‌علت سیاست‌های جهانی لغو کرده بودند با تغییرات بعد از جنگ دوباره به عضویت فدراسیون درآمدند مانند: آلمان غربی - آلمان‌شرقی - چین - تایوان - آفریقای‌جنوبی.

▪ ۱۹۴۸ - اولین گزارش از کمیته بین‌المللی توپ به‌دست آمد که ملزم می‌کرد که توپ‌های لاون تنیس به استاندارد قابل قبولی در جهان دست یابند. این توصیه کمیته توپ به فدراسیون بود که آنها باید طرحی مدون و ساختار جدیدی به توپ‌های خودشان بدهند که توپ‌ها قابلیت آن را داشته باشند که از آنها تست سرعت و سایر تست‌ها در حین بازی به‌عمل آید.

▪ ۱۹۵۱ - اولین استراحت قانون ۸ هفته‌ای (قانون آماتورها) برای ۲۱۰ روز اجازه دادن به آماتورها که بتوانند در مسابقات مختلف شرکت کنند.

▪ ۱۹۵۸ - ILTF روی قضیه استراحت قانون آماتورها تا همین سال اصرار فراوان داشت زیرا این استراحت را تشویقی برای بازیکنان و تمرکز آنها روی بازی تنیس و فرصتی درآمدزا برای آنها می‌دانست (اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود ۱۹۵۹ بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت ۳۱ سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعاً ۶۴ بازی انجام داده است که حاصل آن ۳۲ برد و ۳۲ باخت بوده.

ـ بیشترین برد از آن منصور بهرامی با ۲۴ برد.

ـ بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با ۱۷ برد.

ـ بیشترین بازی برنده دوبل از آن کامبیز درفشی جوان با ۱۲ برد

ـ بهترین تیم دوبل از ان کامبیز درفشی جوان و مصطفی صالح با ۶ برد

ـ طولانی‌ترین بازی‌ها از آن کامبیز درفشی جوان با ۲۲ بازی

ـ و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با ۱۵ سال است.

▪ ۱۹۶۳ - در پنجاهمین جشن سالگرد ILTF مسابقات کاپ فدراسیون به‌عنوان یک مسابقه تیمی قهرمانی بین‌المللی برای بانوان به‌عنوان دیویس کاپ برگزار شد (بازی تیمی مردان هم از سال ۱۹۰۰ وجود داشت اما زیر نظر ILTF نبود).

▪ ۱۹۶۸- بعد از ۱۰ سال گفتگو و بحث و جدل در فدراسیون یک نشست اضطراری در پاریس برگزار شد که ۴۷ کشور با نظر رئیس فدراسیون در مورد قانون تنیس اوین موافقت کردند. این بازی‌های دوره‌ای تنیس سازماندهی شد و نام آن مسابقات قهرمانی جهان نامیده شد (wct) زیرنظر رسمی ILTF با قبول حامیان مالی برای سازماندهی این مسابقات راهی را برای مسابقات آزاد و قانونی برای بازیکنان جهت کسب درآمد به‌وجود آورد.

▪ ۱۹۶۹ - با وجود زمین‌هائی مطابق و معادل با شرایط جغرافیائی محل زمین‌ها موافقت شد. (نوع زمین خاکی - چمن - هارد)

▪ ۱۹۷۰ - اولین تغییر در شمارش بازی اتفاق افتاد وقتی‌که قدراسیون تصمیم به تست سیستم نای برگ در بازی‌ها گرفت این سیستم در بازی‌های حرفه‌ای آمریکا در فیلادلفیا برای مدت کوتاهی انجام گرفت.

▪ ۱۹۷۱ - ILTF با صدور بخشنامه‌ای در نشست اصلی سالیانه خود در ایتالیا ابلاغ گردید که هیچ بازیکنی که فراز WCT را دارد نمی‌تواند در مسابقاتی که اتحادیه تنیس تشکیل می‌دهد شرکت نماید. این بدین‌معنی بود که ”جان نیوکامپ“ نمی‌توانست از قهرمانی ویمبلدون در آن سال دفاع کند.

▪ ۱۹۷۲- WCT و ILTF تسهیلاتی به‌وجود آوردند که بازیکنان برای پیشرفت خود بتوانند در مسابقات دیگر هم‌بازی کنند. بعد از اینکه مسابقات تنیس تحت پوشش تلویزیونی قرار گرفت استفاده از توپ‌های زرد رنگ به‌صورت اجبار و قانون درآمد. تا آن زمان با توپ‌های سفیدرنگ به‌صورت رایج بازی می‌کردند.

تیم تنیس بانوان کشور ایران در همین سال بادو بازیکن به‌نام‌های سرکار خانم صدیقه اکبری و سرکار خانم پروین افشار در مسابقات فیلدکاپ شرکت نوده و با تیم‌های تنیس بانوان ژاپن و اکوادور روبرو شدند.

▪ ۱۹۷۳ - بحث و جدل‌های زیادی بین اتحادیه تنیس‌بازان حرفه‌ای ATP و ILTF دیده می‌شد. به خاطر به تعلیق درآوردن ۹ ماهه بازی ”نیکی پیلیچ“ بازیکن یوگسلاوی به‌دلیل حضور نیافتن در مسابقات دیویس اپ در مقابل نیوزلند در آن زمان این محرومیت با جلسه اضطراری ATP به یک ماه کاهش پیدا کرد و در همین سال اعضاء ATP به خاطر نشان دادن قدرت خود مسابقات ویمبلدون را بایکوت (تحریم) کردند. در پی این ۸۰ صمیم بازیکن از مسابقات کناره‌گیری کردند.

▪ ۱۹۷۴ - تای‌برک به‌طور متغیر و نیمه‌رسمی وارد سیستم شمارش شد.

▪ ۱۹۷۵ - شاهد تولد الگوی اداره کردن به‌عنوان یک متد برای کنترل رفتارهای ناشایست در بازی مردان بودیم (کمیته انضباطی) دفتر بین‌المللی تنیس‌بازان زن حرفه‌ای (WTA) شکل گرفت و به‌طور مشترک تحت نظر، ILTF و WTA اداره می‌شد و هدف آن ارتقاء - کنترل و اداره مسابقات تنیس بانوان در سراسر جهان بود.

▪ ۱۹۷۷ - یک خاطره بد در نظر مردم: صد سال بعد از شروع بازی‌های ویمبلدون (ILTF) یک تغییر کوچکی کرد. کلمه LAWN حذف شد و تبدیل به فدراسیون بین‌المللی تنیس (ITF) گردید. ITF شروع به‌ نوآوری در این رشته کرد از جمله طرح دوزهی راکت که به تصویب نرسید.

▪ ۱۹۷۸ - اولین قهرمانان جهانی ITF معرفی شدند (کریس اورت - بیورن بورگ) این دو از طریق بایکنان سابق تنیس برگزیده شدند.

▪ ۱۹۷۹ - کشورها عضو دیویس کاپ از ITF درخواست کردند که مسابقات را تحت نظر خود قرار دهد. مسابقات دیویس کاپ از سال ۱۹۰۰ وجود داشت ولی زیرنظر ILTF نبود. یک کمیته به‌نام کمیته ملت‌های دیویس کاپ وجود داشت. در همین سال اتحادیه ملی تنیس با ویلچر توسط (برد بارکز - دیوید سالتز) تأسیس گردید.

▪ ۱۹۸۰ - ۱۰ مسابقه در آمریکا از جمله (US OPEN) مسابقه با ویلچر را برگزار کردند.

▪ ۱۹۸۱ - NEC حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید. گروه قوی جهانی تأسیس شد. NEC تا سال ۱۹۹۴ حامی مالی مسابقه جام فدراسیون‌ها هم بود.

▪ ۱۹۸۷ - ITF از ویمبلدون به بارون کورت در غرب لندن نزدیک استادیوم تنیس کوئین انتقال پیدا کرد.

▪ ۱۹۸۸ - تنیس به مسابقا المپیک در سئول بازگشت. کره بعد از ۶۴ سال در این مسابقات شرکت می‌کرد. همچنین جشن هفتاد و پنجمین سالگرد ITF با ریاست فیلیپ کارتیر برگزار گردید. در جلسه رسمی ITF اجراء سیستم تای‌ برک برای بازی‌هی دیویس کاپ سال تصمیم‌گیری شد. رد همان سال دو قانون جدید برای مسابقات تنیس با ویلچر تصویب شد.

▪ ۱۹۹۴- نام مسابقات جام فدراسیون‌ها به فدکاپ (FED CUP) تغییر کرد.

▪ ۱۹۹۵ - مهمان و میزبان برای مسابقات فدکاپ (FED CUP) تعریف شد.

▪ ۱۹۹۸ - ITF به مقر فعلی (مجموعه ورزشی انگلند) در روهامپتون تغییر مکان داد.

▪ ۱۹۹۹ - یکصدمین سال برگزاری دیویس کاپ جشن گرفته شد.

▪ ۲۰۰۱ - ۱۴۲ کشور ضویت دیویس کاپ را دارا بودند. مسابقه تنیس با ویلچر شاهد ۲۵ سال تأسیس خود بودند.

▪ ۲۰۰۲ - BNP paribas حامی اصلی مسابقات دیویس کاپ گردید.

▪ ۲۰۰۳ - فدکاپ (fed cup) چهلمین سال تأسیس خود را جشن گرفت.

▪ ۲۰۰۵ - یکصدمین سال برگزاری (Austratian Open) جشن گرفته شد.

منبع: My tennis۴u