مربی اندرانیك تیموریان نظر می دهد

با این حال آلاردایس كه در دو ماه اخیر بیش از پیش به «آندو» مجال و میدان داده و او را به تركیب فیكس بولتون راه داده است, اعتقاد دارد مشكلات موجود به این حد منحصر نمی شود و از این اندازه ها بسیار فراتر می رود

«سم آلاردایس» مربی بولتون، تیمی كه آندرانیك تیموریان هافبك شایسته فوتبال ایران در آن عضویت دارد، می گوید چنانچه دولت انگلیس با كمك برخی نهادهای دیگر دست به پرورش مستمر نیروها و نفرات نوجوان و خردسال در این كشور نزند، فوتبال انگلیس به شدت نزول خواهد كرد و از افتخارات بیش از پیش فاصله خواهد گرفت و به گونه ای خواهد مرد.

استیوگیبسون، رییس باشگاه میدلزبرو گفته است كه باشگاه های بزرگ حاضر در صحنه لیگ برتر انگلیس در نزول تیم ملی این كشور بسیار سهیم اند، زیرا تركیب خود را سرشار از نفرات ونیروهای خارجی كرده اند و این مساله باعث عدم راهیابی نیروهای وطنی و خودی به تركیب این تیم ها و تبع آن عدم پرورش كافی آنها شده است و در این شرایط بدیهی است كه تیم ملی انگلیس هم بازیگران مستعد و بومی را به اندازه كافی در خدمت خویش نبیند.

با این حال آلاردایس كه در دو ماه اخیر بیش از پیش به «آندو» مجال و میدان داده و او را به تركیب فیكس بولتون راه داده است، اعتقاد دارد مشكلات موجود به این حد منحصر نمی شود و از این اندازه ها بسیار فراتر می رود. او حتی ابعاد مشكلات را از حیطه فوتبال فراتر می برد و می گوید: به نظر من قضیه به شؤون اجتماعی و مسایل مختلف آن هم مربوط می شود. ما اصولاً فاقد اهرم ها و راه ها و ابزاری هستیم كه برای پرورش جوان های مستعد در هر یك از شؤون اجتماعی بدان ها نیاز است و تبدیل به یك ملت چاق و تنبل شده ایم. نه این كه نوجوان های ما در اصل و از ریشه بد باشند و این سیاست گذاران ما در بریتانیا هستند كه آن ها را به درستی تربیت نمی كنند.

اگر می خواهیم فوتبالیست ها را از سنین ۵ و ۶ سالگی تحت آموزش قرار دهیم و كار آن ها را از چنین سنی شروع كنیم، اضافه بر اتحادیه فوتبال انگلیس باید دولت و نهادهای آن نیز در امر مشاركت ورزند و كاری صورت گیرد كه بتوان براساس آن خردسالان مستعد را شناسایی و آن ها را تربیت كرد واین امر هم یك سیستم دقیق و مدون را می خواهد و هم ابزار و نفرات و كارشناسان مجری طرح را، تا این قضایا تامین نشود و پایه های كار تقویت نگردد، امكان ندارد فوتبال ما به طور ریشه ای و اساسی تقویت شود و امكان و توان فتح جام های بزرگ را بیابد. در غیر این صورت ما همان قدر اقبال برای فتح این جام ها داریم كه تنیسورهای مرد ما طی دهه های اخیر برای قهرمانی در تورنمنت بزرگ ویمبلدون داشته اند و این چیزی برابر با صفر است.

آلاردایس همچنین اعتقاد دارد كه هرچند استیومك لارن سرمربی فعلی تیم ملی انگلیس مدعی است كه به لحاظ نفر و نیرو و داشتن بازیگران مستعد دستش تنگ است، اما واقعیت آن است كه در آینده نزدیك با توجه به قحطی استعدادها در انگلیس و كاهش نفرات قوی بومی در فوتبال این كشور وضع مربیان بعدی تیم ملی انگلیس چند درجه بدتر خواهد شد و وضعیت شبیه به اسكاتلند و ایرلند شمالی خواهد شد كه مدتی است نزول گرانی داشته اند و ارج و قرب خود در فوتبال بین المللی را به كلی از دست داده اند. آلاردایس كه خود تنظیم كننده و مجری یك فوتبال فیزیكی و قدرتی در بولتون بوده و از نفرات و نیروهای صاحب قد بلند و نیروی فراوان جسمانی در تركیب تیمش سود جسته است، می گوید: جای تاسف داردكه سیستم های تربیت خردسالان و نوجوانان حتی در كشور استرالیا بهتر و صحیح تر از ما است و به همین سبب است كه می بینیم دائماً بازیگرانی قوی و موفق و جوان در فوتبال استرالیا رو می آیند.

● موفق، اما...

آلاردایس معترف است كه سیستم های جوان پروری در باشگاه هایی مثل لیورپول و منچستر یونایتد در اصل قابل قبول و موفق بوده است، اما می گوید وقتی این تیم ها در تركیب تیم اصلی و الف خود از بازیكنان خارجی متعددی بهره می گیرند، بدیهی است كه روند رشد نیروهای بومی متوقف شود و همه چیز در تسخیر لژیونرهای خارجی باشد و نه آینده سازان فوتبال بریتانیا كه تا میدان های داخلی را نبینند، پخته نمی شوند. آلاردایس می گوید: ما چون بودجه باشگاه های بزرگ را نداریم، مجبوریم به جوانان بومی بیشتر بها بدهیم، اما وقتی لیورپول به یك تیم چندین و چند ملیتی بدل و سرشار از بازیگران سایر كشورها شده، گذاشتن آكادمی و مدرسه فوتبال در دل باشگاه شان برای پرورش نوجوان ها و سپس نفرستادن آن ها به میدان چه بهره ای دارد؟ مگر این كه فوتبال بخواهد ظاهرسازی كنند كه من مطمئنم هدف آن ها نیز همین است.

وصال روحانی

منبع: guardian