راه, همچنان دشوار است

پرسپولیس تهران دربی پایتخت را ۱ ۲ از دشمن قدیمی اش برد تا هم هوادارانش شادمان شوند و ایرادها و مشكلات بی شمار این تیم را موقتاً فراموش كنند و سوار بر ابر خیال تصور دورانی پرشكوه و بی رقیب را در ذهن بپرورانند و هم مسوولان قرمز هم كه بابت تغییرات و نوسان های مكرر مدیریتی و كمبودهای مالی و همچنین تغییر چند باره كادر فنی تیم تحت انتقاد قرار گرفته بودند, نفس بكشند

پرسپولیس تهران دربی پایتخت را ۱-۲ از دشمن قدیمی اش برد تا هم هوادارانش شادمان شوند و ایرادها و مشكلات بی شمار این تیم را موقتاً فراموش كنند و سوار بر ابر خیال تصور دورانی پرشكوه و بی رقیب را در ذهن بپرورانند و هم مسوولان قرمز هم كه بابت تغییرات و نوسان های مكرر مدیریتی و كمبودهای مالی و همچنین تغییر چند باره كادر فنی تیم تحت انتقاد قرار گرفته بودند، نفس بكشند، اما به راستی راه آینده پرسپولیس و وقایع بعدی كه انتظار محبوب ترین تیم ورزشی كشور را می كشد، چیست؟

در این شكی نیست كه سرخ ها تحت هدایت مصطفی دنیزلی در این فصل برخلاف فصول گذشته زیبا و مثبت و با طراوت بازی می كنند و مجری فوتبالی جذاب و تقریباً برنامه دار هستند و كار و نمایش شان برخلاف فصول گذشته یك بازی فیزیكی صرف و مبتنی بر حوادث نیست و تحول و تغییری كه با آمدن آری هان پایه گذاری و اجرایش آغاز شد، حالا توسط مربی سابق پاس به طور كامل تر به اجرا در می آید و تیم رو به پیشرفت دارد و حركاتش در برخی روزها و دقایق تماشایی است و باعث وجد تماشاگران می شود.

●جنگ تاكتیكی

در عین حال پرسپولیس نوسان ها و نقاط منفی و نگران كننده ای هم داشته كه شاید زیر سایه فتح اخیر دربی و كسب پیروزی ۱-۲ در برابر استقلال گم و از آن غفلت شود. با این كه قرمزها در اكثر دیدارهای خود جنگ تاكتیكی را نباخته و فقط یك شكست داشته اند(ناكامی روز اول در زمین ابومسلم) اما در برابر سپاهان در اصفهان واقعاً تحت الشعاع حریف قرار گرفتند و در تهران در برابر سایپا و پاس هم برنده تاكتیكی نبودند و شاید اگر فرصت های گلزنی شان را در آن مسابقات در دروازه می نشاندند، به جای تساوی های ۲-۲ و ۱-۱ به برتری هم می رسیدند، اما واقعیت این است كه دنیزلی در آن روزها نتوانست بوناچیچ، دایی و جلالی را مات كند.

مساله بزرگی كه پرسپولیس را رنج می دهد و در صورت عدم رفع و حل ریشه ای قهرمانی این فصل را قطعاً از چنگ سرخ ها بیرون خواهد كشید، فرصت های بی شمار گلزنی است كه تقریباً در هر دیداری به دست می آورند، اما به هدر می دهند.

اگر بازی با سپاهان در اصفهان را فاكتور بگیریم، سرخ ها در هر یك از ۷ بازی دیگرشان، دست كم ،۳ ۴ گل صددرصد را به در و دیوار زده اند و حتی در روزی كه استقلال اهواز را ۰-۴ در هم كوبیدند، حداقل ۶ گل دیگر را از دست دادند.

در روزهایی از آن دست شاید زیاد فرقی نكند كه آن توپ ها و فرصت های اضافی از دست می روند یا خیر زیرا تیم پیروزی مورد نظرش را به هر شكل به دست می آورد، اما وقتی مسابقه ای گره می خورد و مثلاً در برابر پاس و سایپا قرار می گیرد حتی یك فرصت «هدر داده» به معنای از دست دادن پیروزی خواهد بود كه دقیقاً همین طور هم شد و پرسپولیس هیچ یك از این تیم ها را شكست نداد.

امروز این بیم وجود دارد كه بردن آبی ها در دربی پرطرفدار پایتخت مثل موارد مشابه چنان مسوولان امر و هواداران را غرق در شادی و لذت كند كه از یاد ببرند پرسپولیس همچنان فاقد گلزنان ششدانگ و همچنین یك هافبك وسط ژنرال و بازی ساز به معنای واقع كلمه، خط دفاعی منسجم و دروازه بانی قابل تكیه است و تیمی كه تمام این خصلت ها و بهتر بگوییم ایرادها را داشته باشد، بسیار بعید است كه قهرمان شود.

●به رغم كمك های «سازمان»

از طرف دیگر مشكلات مالی سرخ ها همچنان به قوت خود باقی است. باز خدا به سازمان تربیت بدنی عمر بدهد كه در یك نشست و به فاصله ۲۴ ساعت ابتدا اعلام كرد به تیم های پرسپولیس و استقلال ۸۰۰ میلیون تومان كمك مالی خواهد كرد و سپس قول ۱۰۰ میلیون پاداش هم به فاتح مسابقه دربی داد كه طبعاً به سرخ ها خواهد رسید، اما سران قرمز بهتر از هركسی می دانند كه پس از كسر پاداشی كه مجبورند به نفرات فاتح مسابقه ۱۲ آبان ماه ورزشگاه آزادی بدهند، باید تمامی مبلغ باقی مانده را صرف تسویه حساب با طلبكاران پرشمار خارجی و داخلی باشگاه كنند و اگر «سازمان» ۱۰ تای دیگر از این كمك ها و پاداش ها را هم به پرسپولیس بدهد، «چاه» آن ها نیز از حالا كنده شده و این تیم حالا حالاها طلبكار دارد تا به آن ها پول بدهد.

این ها باعث می شود كه مبالغ روزمره و به واقع حق و حقوق نفرات و اعضای فعلی باشگاه همچنان در درجه چندم اهمیت قرار گیرد و باز هم با تاخیر پرداخت شود و همان طور كه پیشتر نیز به كرات دیده شده، چنین مساله ای در پایین آمدن روحیه تیم بسیار دخیل خواهد بود و از ارایه تمامی توان آن ها جلوگیری خواهد كرد.

●به سرعت

به واقع با بساط فوق نه پرسپولیس توان حل تمام مشكلات فنی اش را دارد و نه نشانه ای از رفع كاستی های مالی اش دیده می شود. می توان نشست و از زیبایی كار مثلث بادامكی، نیكبخت و معدنچی و یا برخی حركات ساها و بعضی مانورهای آشوبی و اسدی و مدیریت كریم باقری و یا گل سرنوشت ساز اولادی در برابر استقلال تا صبح تعریف كرد، اما حقیقت آن است كه روزها در پی هم بیرحمانه و به سرعت می آیند و می روند و توفیق تان فقط زمانی مستمر خواهد بود كه برنامه دار، خوشفكر، پرتداوم، كم اشتباه و صاحب اقتصاد قوی باشید و متاسفانه قرمزها بسیاری از این خصوصیات را ندارند و فتح دربی هم این حقیقت را تغییر نمی دهد.

وصال روحانی