رئال مادرید و دستپخت های فلورنتینوپرز

سیاست زیدان‌ها و پاوون‌ها؛ سیاستی که رنگ و بوی تجلل و تلألو دارد. بانی آن فلورنتینوپرز رئیس باشگاه رئال‌مادرید است. وی در سال ۲۰۰۱ رسماً کار خود را در منصب ریاست رئال‌مادرید آغاز کرد. او قبل از آن در کار ساختمان‌سازی بود و در آن به ثروتی هنگفت و جایگاهی مناسب دست یافته بود، اما توانائی مدیریتی وی و علاقه‌اش به فوتبال، او را بر آن داشت تا در انتخابات ریاست رئال‌مادرید کاندیدا شود.پرز برای کسب پیروزی در انتخابات نیاز به شعاری پرطمطراق داشت تا بتواند به واسطه آن بر صندلی ریاست این باشگاه بزرگ و ثروتمند اروپائی تکیه زند. بنابراین شعار جذب لوئیس فیگو بازیکن پرتغالی از بارسلونا را مطرح کرد.فیگو بازیکنی نبود که بشود به راحتی آرزوی جذب او را از سر بیرون کرد و یا به آن فکر نکرد. حتی اگر شعاری دروغین بود باز هم باورکردن آن شیرین بود. ترفند پرز کارساز شد و در سال ۲۰۰۰ در انتخابات پیروز شد و رسماً کار خود را از اوایل سال ۲۰۰۱ آغاز کرد. بازار ترانسفر زمستانی زمان مناسبی برای تحقق وعده‌های انتخاباتی نبود؛ زیرا او تازه بر سر کار آمده بود نیاز داشت که با شرایط جدید وفق پیدا کند.

تا اینکه تابستان ۲۰۰۱ فرارسید و لوئیس فیگو طبق وعده پرز به رئال آمد. فیگو جدائی راحتی از بارسا نداشت، هواداران کاتالانی به شدت از انتقال وی برآشفتند و او را متهم به خیانت کردند. نفرت آنها از فیگو به حدی بود که در دیدار رئال و بارسا، هواداران تیم کاتالانی به سوی او جمجمه خوک، گوشی تلفن همراه و اشیاء دیگری پرتاب کردند.

اما او همه این ناسزاها را تحمل کرد زیرا امیدوار بود که رئال ستارگان دیگری به خدمت بگیرد و با همکاری آنها تیم قدرتمندی ساخته و پاسخ دشمنانش را بدهد. حضور فیگو در رئال موفقیت‌آمیز بود. پرز وسوسه شده بود تا برای آینده برنامه‌ریزی کند و قدرتمندترین و درخشانترین تیم دنیا را با تکیه بر ثروت باشگاه بسازد. سال ۲۰۰۲ فرصت بسیار خوبی برای تداوم برنامه‌ها و سیاست‌های جاه‌طلبانه پرز بود.این بار قرعه به‌نام زین‌الدین زیدان افتاده بود. او در سال ۱۹۹۸ در جام‌جهانی و در سال ۲۰۰۰ در مسابقات جام ملت‌های اروپا به همراه تیم فرانسه قهرمانی شده بود. از سوی دیگر او موفق شده بود که به جایزه بازیکن سال دنیا دست یابد. البته توان و تکنیک بازیگری وی بدون این موفقیت‌ها هم بیش از هر چیز دیگری نگاه‌ها را خیره می‌کرد.این بار پرز بدون آنکه وعده‌ای داده باشد، می‌خواست بزرگترین امپراتوری فوتبال را تأسیس کند. زیدان می‌توانست شاکله این بنیاد باشد. بنابراین پرز با پیشنهاد مبلغی هنگفت به یوونتوس، زیدان را به‌عنوان گرانترین بازیکن تاریخ فوتبال جذب کرد.این بار موفقیت‌ها مضاعف شد؛ موفقیت‌های فوتبالی و موفقیت‌های تجاری. به‌واسطه زیدان هواداران بسیاری به رئال پیوستند و محصولاتی که با نام این باشگاه به فروش می‌رسید، مشتریان بسیاری یافت.از لحاظ تاکتیکی، حضور فیگو و زیدان به‌منظور تقویت خط هافبک صورت گرفته بود، اما سایر بخش‌های این تیم نیز نیازمند نیروهای جدید بودند.۲۰۰۳؛ سالی دیگر برای مشاهده یک شگفتی‌ دیگر بود. رئال ناخودآگاه خود را ملزم کرده بود که هر سال فوق‌ستاره‌ای جدید را به خدمت بگیرد و یا به‌عبارت دیگر مقامات رئال، می‌خواستند هر ساله یک بازیکن کهکشانی به خدمت بگیرند.رونالدو می‌توانست بهترین گزینه باشد. او در سال ۲۰۰۲ به همراه تیم برزیل قهرمان جهان شده و به‌عنوان بازیکن سال دنیا نیز برگزیده شده بود.