کنی دالگلیش و ماریوکمپس

● کنی دالگلیش

▪ چهارم مارس ۱۹۵۱ تولد:

▪ گلاسگو - اسکاتلند محل تولد:

▪ سلتیک گلاسگو، لیورپول باشگاهها:

▪ قهرمان جام باشگاههای اروپا ۱۹۷۸، ۱۹۸۱ و ۱۹۸۴، قهرمان لیگ انگلیس ۱۹۷۹، ۱۹۸۰، ۱۹۸۲، ۱۹۸۳ و ۱۹۸۶، قهرمان جام حذفی انگلیس ۱۹۸۶، مرد سال فوتبال انگلیس ۱۹۷۹ و ۱۹۸۳ مهمترین افتخارات:

▪ ۱۰۲ بازی، ۳۰ گل تیم ملی اسکاتلند:

کنی دالگلیش پس از قهرمانی سلتیک در جام باشگاههای اروپا به سال ۱۹۶۷، به این تیم پیوست و خیلی زود به مکانی ثابت در جمع یاران این تیم دست یافت و طی ده سال حضور در این تیم شش عنون قهرمانی لیگ، چهار جام حذفی و یک جام اتحادیه اسکاتلند را کسب نمود و ۱۱۲ گل به ثمر رساند. در سال ۱۹۷۱ در جریان بازی اسکاتلند با بلژیک، نخستین بازی ملی‌اش را انجام داد. او برای تیم ملی اسکاتلند طی سالهای ۱۹۸۷-۱۹۷۱، ۱۰۲ بازی انجام داد و ۳۰ گل به ثمر رساند. دالگلیش در سال ۱۹۷۷ با رقم ۴۰۰ هزار پوند به لیورپول پیوست تا جای خالی کوین کیگان را که به هامبورگ رفته بود پر نماید. او طی فینال جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۷۸ تک گل پیروزی بخش لیورپول را در برابر اف‌سی بروژ به ثمر رساند و البته این عنوان را در سالهای ۱۹۸۱ و ۱۹۸۴ هم تکرار نمود.

پس از وقوع حادثه ورزشگاه هیسل بلژیک در جریان دیدار نهایی جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۸۵ که به کشته شدن ۳۹ نفر انجامید، او به عنوان بازیکن-مربی مسئولیت رهبری این تیم را برعهده گرفت و فصل بعد جام قهرمانی لیگ و جام حذفی انگلیس را توأمان کسب نمود. دالگلیش در سال ۱۹۸۷ در جریان بازی اسکاتلند با لوکزامبورگ برای آخرین بار پیراهن تیم ملی کشورش را بر تن کرد. دو سال بعد او آخرین بازی خود را برای لیورپول انجام داد و پس از کسب افتخارات فراوان با این باشگاه و به ثمر رساندن ۱۱۸ گل برای این تیم کفش‌های خود را آویخت . پس از بازی لیورپول برابر اورکول در نیمه نهایی جام حذفی انگلیس به سال ۱۹۹۰ به دلیل فشار عصبی فراوان استعفا داد و برای همیشه تیم محبوبش را ترک کرد. یک سال بعد او با قبول مربیگری تیم بلکبرن روورز به دنیای فوتبال بازگشت و در سال ۱۹۹۵ این تیم را پس از ۸۱ سال به مقام قهرمانی لیگ انگلیس رهنمون ساخت. در سال ۱۹۹۷ و پس از ترک نیوکاسل توسط کوین کیگان، به این تیم پیوست ولی نتوانست موفقیتی به دست آورد و این باشگاه را در پایان فصل ترک نمود.

● ماریوکمپس

▪ پانزدهم جولای ۱۹۵۴ تولد:

▪ کوردوبا - آرژانتین محل تولد:

▪ انستیتیو کوردوبا، روزاریو سنترال، والنسیا (اسپانیا)، ریور پلات، والنسیا، هرکولس دالیچانته (اسپانیا)، فیرست ویینا (استرالیا) باشگاهها:

▪ قهرمان جام جهانی ۱۹۷۸، آقای گل و بهترین بازیکن جام جهانی ۱۹۷۸، قهرمان جام برندگان جام اروپا ۱۹۸۰، قهرمان سوپر جام اروپا ۱۹۸۰ مهمترین افتخارات:

▪ ۴۳ بازی، ۲۰ گل تیم ملی آرژانتین:

ماریو آلبرتوکمپس در بلویل ایالت کوردوبا به دنیا آمد. خانواده کمپس او را به مدرسه فوتبال بوکاجونیورز بردند تا استعدادش پرورش یابد. حضور او در روزاریو سنترال باعث دعوتش به تیم ملی آرژانتین شد و در ۱۹۷۳ در برابر بولیوی اولین بازی ملی اش را انجام داد. هرچند او در تیم ملی در جام جهانی ۱۹۷۴ حضور داشت ولی فرصت هنرنمایی نیافت. در سال ۱۹۷۶ کمپس به اسپانیا رفت و به عضویت والنسیا در آمد. هرچند او سن زیادی نداشت ولی مهارت فوق العاده اش سبب شد که به او لقب ماتادور بدهند. در فصل اول حضورش با ۲۴ گل بهترین گلزن والنسیا بود. دو سال بعد او یکی از پایه های اصلی قهرمانی آرژانتین در جام جهانی بود. کمپس در دور اول رقابت ها همانند جام جهانی ۱۹۷۴ پایش به گلزنی باز نشد ولی مینوتی سرمربی آرژانتین که اعتقاد فراوانی به مهاجمش داشت او را در ترکیب اصلی حفظ نمود.

کمپس در دور دوم، دو بار در برابر لهستان و دو بار هم مقابل پرو گلزنی کرد تا آرژانتین به عنوان تیم اول به دیدار فینال راه یابد. در دیدار پایانی در برابر هلند دو تیم در وقت قانونی به تساوی یک بر یک دست یافتند. تک گل آرژانتین توسط کمپس به ثمر رسید. در وقت اضافی هم کمپس یک گل دیگر زد تا در کنارگل برتونی، آرژانتین به مقام قهرمانی جهان برسد. کمپس با ۶ گل آقای گل جام جهانی شد و عنوان بهترین بازیکن را هم کسب نمود. پس از جام جهانی او به همراه والنسیا در سال ۱۹۸۰ قهرمان جام برندگان جام اروپا شد و یک سال بعد با مبلغ گزاف یک میلیون پوند به ریورپلات منتقل شد. اما این انتقال یک سال بیشتر دوام نداشت و او دوباره به والنسیا بازگشت و تا سال ۱۹۸۴ در این تیم بازی کرد. پس از آن هم به تیم های رده پائین تر رفت و مدتی هم در باشگاههای اتریش و استرالیا بازی کرد.