مدیران چوب به دست, بالای سر مربیان

هولیه, بانید و پاپن از جمله مربیانی هستند كه با وجود عملكرد قابل قبولی كه برجای نهاده بودند, به علت عدم برخورداری از اختیارات كافی و همچنین دخالت های مدیران, در پایان فصل, در خروجی به رویشان باز شد

هولیه، بانید و پاپن از جمله مربیانی هستند كه با وجود عملكرد قابل قبولی كه برجای نهاده بودند، به علت عدم برخورداری از اختیارات كافی و همچنین دخالت های مدیران، در پایان فصل، در خروجی به رویشان باز شد!

● رفتار كم سابقه مدیر باشگاه لانس

تا این جای كار ۸ تیم حاضر در فوتبال دسته اول باشگاه های فرانسه، مربی خود را عوض كرده اند ضمن اینكه در دسته های پایین نیز مربیانی در حال رفت و آمد هستند. در این موج گسترده جابجایی ها برخی گزینش ها با توجه به عملكرد مربیان، منطقی و توجیه پذیر جلوه نماید. به طور مثال هاسك، مربی معزول سنت اتی ین از نیمه دوم فصل روی پوست خربزه راه می رفت و در آخر هم سبزپوشان با قبول ۸ شكست خانگی كه در نوع خود یك فاجعه قلمداد می شود و دستیابی به رده یازدهم جدول كار خود را تمام كردند به همین خاطر و به ویژه بروز برخی اختلافات میان مربی و بازیكنان، رفتن هاسك، امری قابل قبول و شایسته جلوه می كند اما در بعضی دیگر از این رفتن ها ردپای مسایلی غیر از امور فنی دیده می شود، به عبارت روشن تر هنگامی كه دست اندركاران اجرایی باشگاه تصمیم می گیرند قدرت و چهارچوب وظایف خود را تا امور فنی و ورزشی گسترش بدهند، شرایط كار برای مربیان دشوار می شود.

در این رهگذر اگر «ژرژر مارتل» مدیر باشگاه لانس پس از پایان فصلی از دست رفته و هنگامی كه تیمش از رده دوم جدول - معادل حضور مستقیم در لیگ قهرمانان اروپا و كسب درآمد بالا -به مكان پنجم نزول كرد و به شركت در بازی های اینترتوتو قناعت ورزید با صداقت و سری افراشته از مربی تیم «فراسیس ژی یو» درخواست كرد با پس گرفتن استعفایش همچنان در لانس بماند آن را نباید به عنوان یك اصل موردتوجه قرار داد و در مورد همه رؤسای باشگاه های حاضر در فوتبال فرانسه تعمیم داد.

هرچند «ژی یو» با پافشاری بر رفتن جای خود را به «گای رو» مربی سالخورده و مثال زدنی فرانسه سپرد اما رفتار «مارتل» در تقابل با شرایط روحی مربی خود رویدادی انسانی و جالب توجه می نماید كه البته چندان هم در فوتبال امروز جهان نمونه و خریدار ندارد!از مشخصه های بارز در رفتار مدیران باشگاه های فرانسه به عنوان یك اصل، محدود كردن قدرت مربیان در قلمرو و ۴ ضلعی چمن سبز است.

به طور مثال در المپیك لیون قهرمان ۶ دوره فرانسه مربی مستعفی، ژرار هولیه مانند مربیان پیشین این تیم به وسیله گروه فنی به ویژه برنارد لاكومب مشاور خاص و مورد توجه و قبول اولاس رییس باشگاه كنترل می شد و خارج از رویدادهای داخل زمین فاقد اختیار و تصمیم گیری بود. البته هولیه از نیمه های فصل جسته و گریخته از گرفتن اختیارات بیشتر حرف می زد اما او چون نمی خواست جنگ راه بیندازد و به قول معروف با لاكومب و به تبع آن با اولاس درگیر شود، چاره را بر آن دید كه خود را كنار بكشد. بدون تردید مربی تازه وارد نیز با قبول همان رسم و قاعده به ژرلان گام نهاده است اما با توجه به موفقیت های لیون كه به نوعی به حساب اولاس و لاكومب و دار و دسته آنها واریز می شود چنین شیوه و رفتاری به قول معروف توی ذوق نمی زند و توجیه پذیر جلوه می كند.

● اخراج به جرم موفقیت!

لوران بانید و ژان پیر پاپن، اولی مربی موناكو و دومی آنكه توانست استراسبورگ را دوباره به لوشامپیونه بیاورد هر ۲ در زمره مربیانی قرار دارند كه قربانی شیوه «آقا بالاسری» مدیران و محدودیت اختیارات شده اند. بانید در فصلی كه موناكو درست بسته نشده بود و در نیم فصل اول در معرض خطر سقوط قرار داشت، سرانجام گلیم تیم را به گونه ای از آب كشید كه موناكو در میانه جدول جا خوش كرد.

بانید كه به كمك خود، هانری استامبولی اعتقاد داشت و دلش نمی خواست او را از دست بدهد، از سوی مدیران تحت فشار بود تا فرد مورد نظر آنها یعنی «ژان پتی» را جایگزین استامبولی كند. بانید برای حفظ آرامش و كسب نتایجی كه ماندن تیم را دربر داشته باشد از مخالفت دست برداشت و حضور تحمیلی «ژان پتی» را پذیرفت اما غافل از اینكه مدیران از چند هفته مانده به پایان فصل و پس از اطمینان از ماندن موناكو در لوشامپیونه با مربی دیگری برای فصل آینده مذاكره كرده بودند! سرانجام پس از پایان فصل، لوران بانید كه با توجه به امكانات موناكو خوب نتیجه گرفته بود، راه خروج را پیش گرفت تا ریكاردو از بندر غربی بوردو به ساحل لاجوردی مدیترانه به موناكو بیاید!

از سوی دیگر در استراسبورگ، ژان پیرپاین مهاجم بزرگ فرانسه در دهه های ۸۰ و ۹۰ میلادی كه با عملكرد خوب خود فرصت حضور دوباره را برای تیم پایتخت استان آلزاس فراهم ساخته بود، دست آخر مجبور به استعفا شد!

در واقع هماهنگ كننده ورزشی باشگاه با او سر ناسازگاری داشت و به قول پاپن به طور دائم با تحت تأثیر قرار دادن بازیكنان در پی بی اعتبار ساختن او بود و به عبارت بهتر چوب لای چرخ مربی تیم می گذاشت تا به گونه ای اختیارات او را محدود سازد.

البته ناگفته نماند كه فرد هماهنگ كننده نیز در توجیه اختلافات خود با پاپن او را متهم می كند كه بدون مشورت دست به كار می زده است. به هر حال بانید و پاپن به عنوان ۲ نمونه از مربیانی كه با وجود عملكرد فنی قابل قبول مجبور به استعفا شده اند، نامشان را در فصل تمام شده لوشامپیونه ثبت كردند!

در چنین هنگامه ای كه زلزله در نیمكت مربیان باشگاه های فرانسه بیداد می كند و تعداد زیادی بدون توجه به كارنامه قابل قبولی كه داشتند از كار بركنار شدند، «لوران بلان» بازیكن بزرگ و مدافع ملی پوش فرانسوی كه عضو تیم قهرمان جام جهانی ۱۹۹۸ هم بود، بدون هیچ تجربه ای برای نشستن روی نیمكت بوردو اعلام آمادگی كرده است.بلان گفت: «در طول ۴ سال گذشته مدرك مربیگری خود را دریافت كرده و با وجود پیشنهادهای زیادی از قبول پست مربیگری سر باز زده است.

او كه بی تجربگی خود را به عنوان یك مشكل از پیش تعیین شده قبول دارد، بر این باور است كه در بوردو موفق خواهد شد.البته ناگفته مشخص است كه بلان آدم شجاع دل و دارای اعتماد به نفس است كه با وجود شرایط كنونی مربیان و اینكه بافشارهای روحی گوناگونی روبرو خواهد شد، چنین وظیفه دشواری را پذیرفته است. در این رهگذر با توجه به كارنامه موفق بلان به عنوان بازیكن دوستدارانش برای او آرزوی موفقیت می كنند اما همه می دانند كه تازه اول كار است و به قول معروف او در ماه عسل و در دوران بسیار كوتاهی از لطف و محبت رییس و رؤسای خود در بوردو بسر می برد.

● رفتار مدیران یووه با دشان و نفش مسؤول یارگیری نانت در سقوط این تیم

البته به غیر از انگلستان كه مربیان از اختیارات بیشتری غیر از آنچه در داخل مربع سبز می گذرد برخوردارند و در این میان تعدادی از جمله فرگوسن، ونگر و تا حدودی بنیتز به عنوان مربیان شاخص شناخته می شوند، در دیگر لیگ های معتبر نیز مشكلاتی شبیه آنچه در فرانسه وجود دارد، به چشم می آید.

به طور مثال دیدیه دشان در شرایطی كه كمتر مربی سطح بالایی حاضر بود با اوضاع و احوال آشفته یووه در سری B كنار بیاید، به تورین رفت و با وجود مشكلات فراوان چند هفته مانده به پایان فصل بانوی پیر را به سری A آورد اما در نهایت قربانی جریانات و درگیری های داخلی شد كه حضورپرقدرت او را با داشتن اختیارات كامل، برنمی تابید و عطای كار در یووه را به لقای آن بخشید.

نكته مهم در ارتباط با مربیان این است كه همگان از سرمایه گذار، تماشاگر، بازیكن، مدیر و... قبل از هر چیز از مربی موفقیت و قهرمانی طلب می كنند در حالی كه اگر میان وظیفه و اختیار رابطه منطقی و متوازن موجود نباشد، هیچ كاری با فرجام مناسب به پایان نمی رسد و هدایت یك تیم فوتبال حرفه ای از روی نیمكت، اگر قرار است با توجه به اهداف موردنظر بانتیجه ای مثبت همراه باشد، بدون داشتن مربی و كادرفنی مقتدر با اختیارات گسترده، با تضاد و مشكل روبرو می شود ضمن اینكه هنگام بركناری یك مربی، كمتر پیش می آید كه از فرد یا افرادی كه در كار گزینش و استخدام بازیكنان هستند و بدون نظر و مشورت او، تیم را به اصطلاح می بندند، حرف و حدیثی به میان بیاید، درست مانند اتفاقی كه برای نانت پیش آمد و پس از سقوط، مسؤول یارگیری كه تیمی نصفه و نیمه را برگزیده بود، هرگز مورد پرسش وعتاب و خطاب قرار نگرفت.