نیکولای والیف, غول روسی دنیای بوکس را بهتر بشناسید

«نیکولای» برای رسیدن به عنوان قهرمانی جهان, چند مبارزه نفس گیر انجام داد تا ثابت کند, دیگر قهرمانی در این رشته, انحصارا در اختیار «یانکی»ها نیست

ـ دوران کودکی ات را یادت هست؟

دورانی که هر کسی از راه می رسید، لپ تو را می کشید. دورانی که هر طوری شده بود، پول جور می کردی تا بروی توی یکی از آن پایگاه های تازه تاسیس فرهنگی که یک تلویزیون بود با یک دستگاه ویدئو. از سروکول هم بالا می رفتید تا مثلا بتوانی جلوتر بنشینی و بزن بزن های بروس لی، جکی چان، راکی، آرنولد و چند تا گردن کلفت دیگر را بهتر ببینی.

ـ بعد هم که از آنجا می زدی بیرون، کله ات داغ بود و چپ و راست گیر می دادی به این و آن تا بلکه از آن فن ها که یاد گرفتی، استفاده کنی. راستی، یادت هست بلیت آن روزها برای دیدن فیلم، ۵ تومان بود؟

همان موقع ها بود که هنرپیشه ای آمریکایی به نام سیلوستراستالونه، بر پرده نقره فام سینما ظاهر شد. با اندامی تراشیده و بازوانی به قطر تیر چراغ برق. سری فیلم های رمبو به بازار آمد و ما عشق می کردیم که «جان رمبو»- همان استالونه- یک کشور را به هم می ریخت و از دست هیچ کس هم کاری برنمی آمد. قبل از رمبو هم سری فیلم های راکی آمده بود و توی هم سن و سال های من و تو، تب یادگیری بوکس بدجوری فراگیر شده بود.

راکی، همان قهرمان آمریکایی بود که توانست حریف گردن کلفت و چغرخود را که یک روس بود، بزند. «دولف لانگن» که نقش حریف راکی را بازی می کرد، خود از قهرمانان واقعی کاراته بود ولی مجبور شد توی آن فیلم نقش کیسه بوکس را بازی کند. افسانه استالونه در «راکی ها» هم ادامه پیدا کرد تا باز هم ثابت شود، قهرمان آمریکایی قصد ندارد بی خیال بازی در این فیلم های دوزاری شود.

دنیای واقعی اما تومانی یک عباسی با جنگولک بازی های استالونه فرق دارد. در دنیای رینگ و دستکش، آنهایی گوی سبقت را می ربایند و تبدیل می شوند به افسانه که کارکرده باشند و عرق جبین ریخته باشند. این طوری است که مشت زن هایی چون هالی فیلد و تایسون، به مرز افسانه رسیدند و قبل از آنها هم بوکسورهایی چون کلی، فریزر، کن نورتون، فرومن، ردیک بو و چند تای دیگر، نام و آوازه خود را جهانی و ابدی کردند.

نسل امروز، هنوز هم خط و نشان های تایسون را برای هالی فیلد به یاد دارد و آن مسابقه کذایی که استاد تایسون در یک حرکت خیلی شیک، گوش حریف قلدر خود را گاز گرفت.

تایسون، بعدها به جرم آزار و اذیت یک کودک و چند خانم، به زندان افتاد. در همان سال ها اسمش را عوض کرده و گذاشت عبدالصمد تا شاید بتواند مثل «کاسیوس کلی» - محمدعلی کلی - جهانی شود. تایسون که تاریخ مشت زنی، چون او را کمتر به خود دیده، از این کار هم طرفی نبست. تایسون اما بالاخره از دنیای مشت زنی خداحافظی کرد درحالی که مرد همیشه بازنده اخلاق نام گرفته بود. بعد نوبت به برادران «کلیچکو» رسید که یکه تاز دنیای بوکس باشند و امروز... .

● ظهور یک غول روس در دنیای بوکس

امروز نوبت رسیده به یک گودزیلای بی شاخ و دم که قهرمانی این دنیا را از آن خود کند. کسی که شاید تا یکی دو سال آینده، کسی نتواند کنده اش را خرد کند. این بوکسور قلتشن، «نیکولای والیف» نام دارد. والیف متولد ۲۱ آگوست ۱۹۷۳ است در سن پترزبورگ روسیه.

او نخستین بوکسور حرفه ای روسیه در فهرست سازمان جهانی WBA است (یکی از پنج سازمان حاکم بر این ورزش) او را «حیوان بارکش شرقی» لقب دادند چراکه آنقدر قلدر و قدرتمند است که بی شباهت به یک اسب بارکش نیست! اما این را هم بدانید که سبک مبارزه ای او را «نره غول روسی» نام نهادند. دو متر و سیزده سانتی متر قد دارد و وزنش ۱۵۰ کیلوگرم است. او را با بوکسورهایی چون «جان رانگین» مقایسه می کنند که آنها هم مثل والیف، ظریف و ریزه میزه بودند.

«نیکولای» برای رسیدن به عنوان قهرمانی جهان، چند مبارزه نفس گیر انجام داد تا ثابت کند، دیگر قهرمانی در این رشته، انحصارا در اختیار «یانکی»ها نیست. او ابتدا «باب میروویچ» را شکست داد و بعد به ترتیب دمار از روزگار اوتیس تیسداله، پائولو ویدوز، ژرالد نوبل، آتیلا لوین و کلی فورد اتین درآورد. او در آگوست سال گذشته میلادی توانست عناوین قهرمانی سه سازمان از پنج سازمان را به دست آورد.

او دوبار قهرمان WBA، هشت بار قهرمان WBC و شش بار قهرمان IBF شده و طبق قوانین، کسی که از سوی سه سازمان اصلی - سازمان های یادشده - قهرمان اعلام شود، قهرمان جهان در این رشته به شمار می رود.

● رویارویی با روئیز

جان روئیز، بوکسور چابک و چغر جهان، بیش از آنکه گنده و نخراشیده باشد، بوکسوری تکنیکی است. مصاف روئیز و والیف ، می تواند مصافی دیدنی باشد. همان طور که در هفدهم دسامبر ۲۰۰۵، مصاف این دو، کارناوالی از تکنیک و قدرت به راه انداخت و در این مصاف، کسی که روسفید شد، والیف روس بود. مبارزه آنها در ۱۲ راند برگزار شد و والیف توانست حریف خود را از پا درآورد و «ناک اوت» کند.

قرار بود در روزهای پایانی سال ۲۰۰۵، بار دیگر این دو به مصاف هم بروند، اما مدیر برنامه های والیف اعلام کرد، او دست راستش را به تیغ جراحی سپرده. این مسئله سبب شد تا تعدادی از رقبا، قهرمانی او را لوث کنند، اما والیف اعلام کرد، به محض آنکه سلامتی اش را بازیابد، به رینگ مبارزه برمی گردد.

● کری خواندن برای بکدیگر

حریف قدرتمند والیف که مبارزاتی نفس گیر داشت، «اون بک» نام دارد. بک رکوردی خوب دارد یعنی ۲۵ برد و تنها ۳ باخت، اما والیف رکوردی عالی دارد؛ ۴۴ برد و بدون باخت. مصاف این دو هم می توانست پول ساز و دیدنی باشد. سوم ژوئن سال جاری میلادی، سازمان WBA در هانوفر آلمان، این دو غول سنگین وزن جهان را رودرروی هم قرار داد. بک مبارزه را عالی شروع کرد. دست هایش مثل پیستون، حرکت می کردند و نفس والیف را می گرفتند.

سرانجام اما این والیف بود که حریف را از پای درآورد. راند اول در حالی به پایان رسید که هوک سنگین والیف، بک را گیج کرده بود.

راند دوم هم با ضربات والیف شروع شد و باز هم او این راند را به نفع خود به پایان رساند. راند سوم اما اتفاق عجیبی روی داد. وقتی والیف، گوشه رینگ گیر افتاد، بک، ضرباتش را چون سیل برسر و روی حریف جاری کرد، اما در یک چشم بر هم زدن، ضربه «آپرکات» والیف، فک بک را جابه جا کرد. والیف در کنفرانس خبری بعد از این برد شیرین گفت؛ «خانواده ام از من خواستند او را ناک اوت کنم، اما نشد!»

● یک حادثه کوچک

والیف در زندگی شخصی، آدم چندان بداخلاقی هم نیست، اما اتفاقی که برایش افتاد، اندکی او را در محاق قرار داد. وقتی همسرش داشت ماشین اش را در محوطه تفریحی «اسپارتاک آیس پلاس» پارک کند. مامور محوطه، مانع این کار شد. «یوری سرگیف» ۶۱ ساله، همان مامور نگون بخت است که گفته بود؛ «خانم، لطفا ماشینتان را جای دیگر پارک کنید».

والیف، فقط یک سیلی به پیرمرد می زند و بعد، پیرمرد چشمانش را در بیمارستان باز می کند. نیکولای در بازجویی پلیس گفت؛ «همسرم با گریه پیش من آمد و من ترسیدم که کسی او را اذیت کرده باشد. من فکر می کنم کاری که کردم، عملی عادی محسوب می شود چون در این صورت مردم عادی، می دانند که نمی توانند با خانواده من چنین رفتار زشتی داشته باشند».

سرگیف که در اتاق شماره ۳ بیمارستان شهر بستری بود، گفت؛ «اگر یک بوفالو مرا زیر می گرفت، بهتر بود تا از او یک سیلی بخورم». نیکولای والیف ۳۳ ساله که از مجموع مسابقاتش تاکنون ۲۴۰ میلیون دلار عایدی داشته، هم اکنون تمریناتش را زیر نظر مربی اش، مانوئل گابریلیان انجام می دهد و به گفته «ویلیفرد ساورلند» (مدیر برنامه هایش) آماده می شود تا عنوان قهرمانی اش را یک بار دیگر تکرار کند.

والیف درباره اینکه چطور قهرمان می شود، می گوید؛ «من هنگام مبارزه، حریفم را یک بوفالوی خشمگین فرض می کنم که باید شاخ اش را بشکنم».

علیرضا کیوانی نژاد