"جدایی" درک مشترک

ریلی که قرار بود قطار سینما را به تعالی برساند به ایستگاه اول، خانه سینما رسیده است. اما از زیر یا کنار آن گذر نکرد تا تنها ترکی بر دیوارهایش ایجاد کند بلکه درست از وسط آن گذشت …

ریلی که قرار بود قطار سینما را به تعالی برساند به ایستگاه اول، خانه سینما رسیده است. اما از زیر یا کنار آن گذر نکرد تا تنها ترکی بر دیوارهایش ایجاد کند بلکه درست از وسط آن گذشت و البته معلوم است که این بنای کلنگی باید تا بن کوبیده و خانه ای باشکوه و اصولی به جای آن ساخته شود و سینماگران در کوتاه ترین زمان - تا تشکیل سازمان سینمایی که معلوم نیست کی لایحه ی آن به مجلس رود تا رد یا قبول شود- با آسایش از آن قطار سواری گیرند و مشکلاتشان حل گردد.

آنچنان که پیش بینی می شد عمر ژست های آزاد اندیشی و دوران رفع توقیف فیلم ها بیش از یک سال نبود.اکنون مدیران به روشنی اعلام می کنند که با آن هاهستید یا نه؟ اگر نیستید این یکی دو سال باقی مانده جایی برای بچه های لوس و ننر و نق نقو و مخالف خوان در قطارشان نیست اصلا فکر جلو آمدن و سوار این قطار شدن را از سر بیرون کنید زیرا بلیط این قطار در دستان با کفایت ممیزی است.

"گزارش یک جشن" (حاتمی کیا) "خانه پدری" (کیانوش عیاری) "صد سال به این سال ها"(سامان مقدم) "خیابان های آرام" (کمال تبریزی) که پیش بینی می شد مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد به پیشنهادی بدتر از توقیف دچار شدند، سانسور گسترده آن هم توسط خود فیلمساز یا اکران محدود مثلا ۶ تا ۸ صبح در یک سالن با سی صندلی به مدت سه روز!!! .

با این وجود نسیمی که تنها از یک فیلم ساخته سینمای شریف ایران از چهارگوشه جهان در حال وزیدن است کمی از آلاینده های آسمان این روزهای هنر هفتم می کاهد فیلم "جدایی" اصغر فرهادی بار دیگر نشان داد اندیشه و هنر وجه مشترک انسانی است و در قید و بند مرزهای سرزمینی گرفتار نمی آید. آفرین بر فرهادی و همه هنرمندانی که با هنر خویش مرزهای جدایی بشریت را فرو می ریزند.

با تشکر زهره نبی زاده - کارشناس ارشد سینما

چاپ شده در روزنامه اسرار ۲۹/۱۰/۱۳۹۰ شماره ۱۹۱۶