اینترناسیونال, جایی در قلب برزیل

اینترناسیونال در سال ۱۹۵۷ به عنوان اولین تیم منطقه ریوگرانده, جام قهرمانی لیگ برزیل را فتح كرد لذت قهرمانی با تأكید بر شكست یك بر صفر كروزیرو از «میناس گیراس» افزون شد باشگاه برای كسب دومین قهرمانی تا سال ۱۹۷۶صبر كرد

یكی از تیم های قدرتمند باشگاهی دنیا از جایی به نام پورتو آلگره سر برآورده است. از ۴ آوریل ۱۹۰۹ تاكنون اتفاق های زیادی برای اینتر ناسیونال رخ داده؛ صعود، سقوط، اشك، لبخند و ... همه این خاطرات سیاه و سفید در پس جادوی فارگاس، فریگو، آلكس، فابیانو و البته آدریانو، رنگ باخته به نظر می رسد.

● تاریخ

در اوایل قرن بیستم ۳ جوان اهل سائوپائولو در جست و جوی یافتن تیم جدید راهی «پورتو آلگره» شدند اما تلاش آنها بی ثمر بود؛ چرا كه هیچ باشگاهی حاضر نشد هزینه خرید این افراد را متقبل شود. جوانان «آلگره» ناامید نشدند و چندی بعد تصمیم گرفتند خود یك باشگاه تأسیس كنند. سرانجام در روز ۴ آوریل ۱۹۰۹ ، ۳ جوان و ۴۰ همراه، یكی از ۲ باشگاه محبوب ریوگرانده را تأسیس كردند. در آن زمان «گرمیو» تنها رقیب هم منطقه ای محسوب می شد و عاقبت در بعدازظهر یكشنبه روز۶ آوریل ۱۹۶۹ به طور موقت تسلیم شد.

آنها فقط می توانستند جشن باشكوه استادیوم «بیاراریو» را كه با شكست ۲ بر یك بنفیكا مقابل «اینترناسیونال» زیباتر شد، تماشا كنند. در سال های ابتدایی تأسیس، این ورزشگاه گنجایش ۹۰ هزار نفر هوادار را داشت اما در ادامه مطابق استانداردهای فیفا، ۵۶ هزار نفری شد. همزمان با تحولات گوناگون فوتبال برزیل، اینتر ناسیونال نیز به عنوان یكی از قدیمی ترین باشگاه های این كشور از تغییرات مصون نماند.

آنها اولین تیم برزیلی بودند كه امكانات ویژه ای برای هواداران خود در نظر گرفتند. یكی از گزارشگران تلویزیونی در توصیف تمكن مالی اینتر گفت:«رختكن آنها در برزیل مدرن ترین محسوب می شود و در جهان واقعاًكم نظیر است.»در سال ۲۰۰۴ استادیوم اینترناسیونال به عنوان بزرگترین سازه ورزشی یك باشگاه برزیلی معرفی شد.

● اولین قهرمانی

اینترناسیونال در سال ۱۹۵۷ به عنوان اولین تیم منطقه ریوگرانده، جام قهرمانی لیگ برزیل را فتح كرد. لذت قهرمانی با تأكید بر شكست یك بر صفر كروزیرو از «میناس گیراس» افزون شد. باشگاه برای كسب دومین قهرمانی تا سال ۱۹۷۶صبر كرد.

این بار كورینتیانس با ۲ گل از پای درآمد. ۳ سال بعد سومین قهرمانی به حماسی ترین شكل ممكن حاصل شد؛ اینتر در هفته آخر با نتیجه ۲ بر یك «واسكودوگاما» را شكست داد و به عنوان اولین و تاكنون تنها تیم بدون باخت، تاج قهرمانی فوتبال برزیل را بر سر گذاشت.روند موفقیت آمیز تیم با حضور در فینال فصل ۱۹۸۰ جام لیبرتادورس ادامه پیدا كرد، هرچند آنجا شكست یك بر صفر انتظار آنها را می كشید. تیم «لوس» برزیل با همین شكست از پای درآمد و تا سال ۱۹۹۲ كسی از اینتر ناسیونال چیزی ندید.بازهم شور هواداران ورزشگاه «بیاراریو» سبب ساز پیروزی یك بر صفر مقابل «فلومیننزه» و در نهایت قهرمانی در لیگ برزیل شد. دوران فراموشی فرا رسید و تنها دستاورد بزرگ تیم نایب قهرمانی جام «برزیلیرو» محسوب می شد.

● روز تاریخی

۱۶ اوت ۲۰۰۶ برای هواداران اینتر ناسیونال فراموش نشدنی است. آنها با تساوی در بازی برگشت فینال جام لیبرتادورس مقابل سائوپائولو، برای اولین بار قهرمان معتبرترین جام باشگاهی آمریكای جنوبی نام گرفتند.

آنها در راه فتح این تورنمنت ۸ پیروزی، ۶ تساوی و یك باخت (مقابل دپورتیوو یونیورسیتاریای اكوادور) كسب كردند. داستان فینال برای «رافائل سوبیس» بسیار شیرین بود. او در بازی رفت جلوی چشم طرفداران سائوپائولو ۲ گل فوق العاده زد و باعث شد تیم با پیروزی ۲ بر یك «مورومبی» را ترك كند. در بازی برگشت نقش اصلی به عهده «فرناندائو» و «تینگا» بود؛ آنهایی كه در نهایت یكی از ۱۴ آقای گل جام شدند!

● باشگاه جوانان

اینترناسیونال به یكی از كاراترین آكادمی های فوتبال برزیل می نازد. شاید به همین خاطر نام سرود باشگاه «كارخانه بهترین ها» است. در سیستم بازیكن پروری اینتر، فوتبالیست های ۷ تا ۲۰ ساله تحت آموزش قرارمی گیرند.

اكنون حدود یك هزار و ۱۲۰ نفر در آكادمی این تیم برزیلی مشغول فعالیت هستند.دكتر، فیزیوتراپ، روانشناس، مسؤول امور اجتماعی وهمه و همه در این باشگاه برای پرورش آینده سازان فوتبال آمریكای جنوبی تلاش می كنند و اصلاً تعجب آور نیست كه با این سیستم قوی «اینتر» ۴ جام قهرمانی فوتبال جوانان برزیل را تصاحب كرده است.

همچنین آنها در اولین دوره رقابت های زیر ۲۰ سال جام «برزیلیرو» به مقام قهرمانی رسیدند. در طول ۹۶ سال فعالیت آكادمی، بازیكنان بزرگی از این جایگاه به فوتبال قاره معرفی شدند. فالكائو، تافارل، دونگا (سرمربی فعلی تیم ملی برزیل) از جمله این افراد محسوب می شوند.«آلویسیو» و «باتیستا» دیگر ستاره هایی بودند كه در مقاطعی تا تیم ملی برزیل پیش رفتند. در دوران اخیر روچمباك (بازیكن میدلزبرو)، نیلمار (بازیكن كورینتیانس) و دانیل كاروالیو (از زسكامسكو) مدتی در اینتر ناسیونال سپری كردند.

● افتخارات

▪ قهرمانی لیگ برزیل در فصول ۱۹۷۵ ، ۱۹۷۶ و ۱۹۷۹

▪ قهرمانی جام حذفی برزیل در فصل ۱۹۹۲

▪ ۳۷ قهرمانی در جام منطقه «ریوگرانده»

▪ فتح جام لیبرتادورس در سال ۲۰۰۶

▪ قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال ۲۰۰۶

● مشهورترین مربیان تاریخ باشگاه

تته، دالترو منزس، دینو سانی، روبنز مینیلی، كلودیو دوآرته، اینیو آندراده، آبل براگا، آنتونیو لوپز، كارلوس آلبرتو پریه را، پائولو آتوئوری، امرسون لیائو و موریسیو راملیو از مشهورترین مربیان تاریخ اینتر از دهه۵۰ تاكنون محسوب می شوند. آبل براگا كه در مقاطعی تا تیم ملی برزیل نیز پیش رفت، سرمربی فعلی قهرمان جهان است.

● بهترین گلزنان تاریخ باشگاه

▪ كارلیتوس (۳۲۶ گل زده)، بودینیول (۲۴۴)،كلودوئومیرو (۲۱۰)، والدومیرو (۱۹۲)،لاری پینتو دی فریا (۱۸۰)، تسورینیا (۱۷۶)، ویلالبا (۱۴۵)، ایودیه گو (۱۲۳)، آدااوزینیو (۱۱۳) و آلفیو (۱۰۷).

● پرسابقه ترین بازیكنان

▪ والدو میرو (۸۰۳ بازی)، بیبانو پونتوس (۵۲۳)، دورینیو(۴۶۱)، لوییز كارلوس وینك (۴۵۷)، كلودوئومیرو (۴۲۷)، ژینته(۴۰۸)، مائوروگالوائو (۳۹۶)، فالكائو (۳۹۲)، برائولیو (۳۸۶) وكارلیتوس (۳۸۴).