«محسن نامجو» عذرخواهی کرد

«محسن نامجو», خواننده و آهنگساز آلبوم «ترنج», که به تازگی خبر شکایت از او به اتهام توهین به قرآن منتشر شده, با انتشار توضیح کوتاهی در وبسایت شخصی خود اعلام کرد «این موضوع توسط مراجع دولتی در سال گذشته با من مطرح شده بود و من متن توضیحی راجع به این قطعه را به ایشان ارائه دادم که هیچگاه چاپ نکردند

«محسن نامجو»، خواننده و آهنگساز آلبوم «ترنج»، که به تازگی خبر شکایت از او به اتهام توهین به قرآن منتشر شده، با انتشار توضیح کوتاهی در وبسایت شخصی خود اعلام کرد: «این موضوع توسط مراجع دولتی در سال گذشته با من مطرح شده بود و من متن توضیحی راجع به این قطعه را به ایشان ارائه دادم که هیچگاه چاپ نکردند.

بزودی توضیح رسمی اینجانب راجع به این قطعه در سایت اینترنتی خودم و سایت های خبری ایران ارائه خواهم داد تا هیچگونه شک و شبهه ای پیش نیاید.» دو روز پس از انتشار خبر شکایت «عباس سلیمی»، از چهره های شناخته شده قرآنی کشورمان، از «محسن نامجو» به اتهام توهین به قرآن کریم، «حمید نامجو»، برادر این خواننده با انتشار نامه ای در مورد قطعه ای که موجب شکایت مذکور از «محسن نامجو» شده، توضیحاتی ارائه کرد. به نوشته آفتاب نیوز; متن کامل این نامه بدین شرح است:

در خصوص شکایت آقای «عباس سلیمی» در مورد یک قطعه موسیقی که کلام آن حاوی آیات شریفه قرآن است، نکات ذیل را به اطلاع عموم می رسانم:

۱) این قطعه موسیقی یک کار پژوهشی و بر اساس ایده تلفیق قطعاتی از موسیقی عرب با موسیقی ملل تنظیم گردیده است. در روز ضبط قطعه، اشعار عربی در خانه جا می ماند و محسن جهت بررسی نتیجه کار، بطور ناخودآگاه و غیرعمد بجای اشعار عربی مذکور به خواندن آیاتی از قرآن که از حفظ بوده اقدام می کند. لازم به توضیح است که محسن در دوران دبیرستان قاری قرآن بوده و این آیات را از حفظ ادا کرده است.

۲) بر اثر بی مبالاتی یا غرض ورزی افرادی ناشناس یک اثر پژوهشی که صرفا در حد یک یادداشت شخصی بوده و هیچگاه جهت پخش یا انتشار ضبط نشده است سر از اینترنت درمی آورد و با وجود خواست سازنده، قطعه تکثیر می شود.

۳) دیانت و تعظیم شعائر موسیقی در خانواده ما موروثی بوده و جای شبهه ندارد. پدرم، برادر بزرگترم و محسن، قاری قرآن بوده اند و بیست سال پس از فوت پدرم، هنوز مادرم بر ادای نذری که بر ذمه پدرم بوده اصرار می ورزد. نماهایی از فیلم «آرامش با دیازپام »۱۰ که از منزل پدری ما فیلمبرداری شده گواه این امر است. (گرچه طبق قانون اساسی هیچ شهروندی مکلف نیست که دیانت و اعتقادات خود را اعلام و از آن دفاع کند، اما ایجاد اتهامی چنین سنگین ایجاب می کند که من بعنوان وکیل برادرم، توضیحاتی را ارائه کنم تا او به مظان اتهامی نادرست، هستی و نیستی اش بر باد نرود.)

۴) انتشار بدون مجوز و بدون اذن صاحب اثر (آثاری مثل موسیقی، فیلم، کتاب، مقاله) و حتی انتشار فیلم های خصوصی زندگی دیگران گناهی است که در جامعه ما قبح آن از بین رفته و هیچ کس برای آن شکایت به دادگاه نمی برد. در غیر اینصورت به آسانی نمی شد برای پژوهش های شخصی کسی او را در مظان اتهام قرار داد.

۵) به هر تقدیر برادر ارجمند آقای «عباس سلیمی» به دلیل سوابق و تجارب طولانی می دانند که:الف-در کشورهای عربی قرآن را به لحن ها و ریتم های متفاوت قرائت می کنند و این امر خصوصا در مصر بسیار بارز است. ب-موسیقی بیرونی و درونی جز»لاینفک آیات شریفه قرآن است. این موسیقی در سوره های مختلف تغییر می کند و همین موسیقی امکان قرائت های متعدد را فراهم می کند. ج-بسیاری از ادعیه نیز موسیقی های جذاب و متفاوت با ریتم های ترکیبی زیبایی دارند و به همین دلیل لحن و فضا و ریتم خواندن دعای کمیل مثلا با دعای جوشن کبیر متفاوت است. آیا اگر موسیقی بیرونی ادعیه در کنار هم در یک اثر قرار گیرند و تکرار شوند، آیا صفت چنین عملی سخیف است؟ د-آقای «عباس سلیمی» در مصاحبه شان فرمودند که هر کسی صلاحیت قرائت قرآن را ندارد و نیاز به دریافت مجوز و رعایت ضوابط است. آیا ایشان مطمئن هستند که تمامی مسلمانان دنیا برای قرائت قرآن از نهادی مشخص مجوز می گیرند. واقعا برای قرائت آن باید از نهادی مجوز گرفت. احتمالا منظور ایشان صرفا آموزش قرآن، آن هم در کلاس های رسمی بود والا ما که در مکتب خانه قرائت قرآن آموختیم.

۶) محسن نامجو در گفتگوهای خود با خبرگزاری های رسمی و روزنامه های کثیرالانتشار ایران، بارها اعلام کرده که فردی مذهبی است و از خانواده ای مذهبی برآمده است. در اثبات این مدعا می توان به ترانه هایی که برای امامان شیعه با عناوین «علی» (در مدح حضرت علی(ع)) و «یاس به زنجیر» (در سوگ سالار شهیدان امام حسین(ع)) سروده و اجرا کرده است، اشاره کرد.

۷) اینجانب به وکالت از برادرم صریحا تاکید می کنم که این امر، بدون نیت توهین، بدون قصد قبلی و صرفا بصورت خصوصی و شخصی بوده است. گرچه لحن های اجرا شده در آن قطعه شاید برای ما نامانوس باشد، اما اغلب این لحن ها در کشورهای عربی رایج هستند. بنا به موارد فوق مشخص است که هیچ قصد قبلی متناسب با عناوین اتهامی در این خصوص وجود نداشته و ندارد. کسانیکه «محسن نامجو» را از نزدیک می شناسند، او را آدمی مومن، معتقد به شعائر دینی و مذهبی، محجوب و مودب می دانند که تصور تعرض به اعتقادات دینی در مورد وی غیرقابل باور است. با وجود همه این موارد برای رفع هرگونه شائبه بدین وسیله اعلام می دارم که «محسن نامجو» از بابت پخش غیرمجاز این تجربه شخصی متاسف بوده و عذرخواه کسانی است که احساسات دینی شان جریحه دار شده است. «محسن نامجو» اطمینان دارد که با توجه به توضیحات فوق، آقای سلیمی و سایر بزرگان با دیده خطاپوش به این موضوع خواهند نگریست، چراکه تحمل این اتهام ناروا فارغ از اینکه مجازاتی به آن تعلق گیرد یا خیر، فراتر از توان و تحمل خود و خانواده اش است.

۸) در خاتمه لازم به ذکر است که «محسن نامجو» روز پنج شنبه ۷ شهریورماه ۸۷ یادداشتی را در سایت خود با این مضمون گذاشته است: «اینجانب محسن نامجو از اخبار امروز مطلع شدم. این موضوع توسط مراجع دولتی در سال گذشته با من مطرح شده بود و من متن توضیحی راجع به این قطعه را به ایشان ارائه دادم که هیچگاه چاپ نکردند. بزودی توضیح رسمی اینجانب راجع به این قطعه در سایت اینترنتی خودم و سایت های خبری ایران ارائه خواهم داد تا هیچ گونه شک و شبهه ای پیش نیاید. خداوند همه ما را به راه راست هدایت کند.»