حرفه ای عجیب با درآمدی عجیب تر

نمیدانیم چرا وقتی میگوییم نعل بندیم, نگاهی از سر حیرت به ما می اندازند و بعد از ته دل می خندند هرزگاهی هم در لفافه ای از توهین, شغلمان را به مسخره می گیرند و می گویند اگر درس خوانده بودی الان نعل نمی بستی

«نمیدانیم چرا وقتی میگوییم نعل بندیم، نگاهی از سر حیرت به ما می اندازند و بعد از ته دل می خندند. هرزگاهی هم در لفافه ای از توهین، شغلمان را به مسخره می گیرند و می گویند اگر درس خوانده بودی الان نعل نمی بستی!»

این اظهارات یکی از نعل بندان حرفه ای جوان است که با داشتن مدرک دانشگاهی در رشته موسیقی از فرط علاقه به اسب به شغل نعل بندی روی آورده و هم اکنون از کم اطلاعی مردم در رشته نعل بندی به شدت گله مند است.

علی اوصانلو،که اکنون یکی از نعل بندهای مطرح کشور است، با بیان این که حرفه نعل بندی یکی از حرفه های کاملا تخصصی است می گوید: از آنجا که کمتر کسی با این حرفه آشناست، طبیعی است که نتواند با آن ارتباط برقرار کند اما اظهارات نسنجیده برخی افراد درباره کلاس این حرفه اغلب موجب رنجش فعالان در این حوزه می شود.

وی می افزاید: دقت و حساسیت در شغل مذکور به اندازه ای اهمیت دارد که در صورت بی دقتی نعل بند، ممکن است یا جان اسب به خطر بیافتد و یا حتی جان نعلبند!

اوصانلو با اشاره به وجود انجمن فدراسیون برای حل برخی از مسایل سوارکاران، می گوید: از آنجا که هیچ کس کار ما را به عنوان یک حرفه قبول ندارد ما بدون انجمن صنفی مانده ایم.

وی در ادامه ضمن انتقاد از نبود قرنطینه برای نگهداری اسب های کشور، ادامه می دهد:امروزه که مسابقات به شیوه ای بسیار جدی تر از گذشته برگزار می شود، توجه به مسایل اسب های مسابقه ای نیز باید شکل جدی تری به خود گیرد در حالی که مسوولان کمتر به این مهم توجه دارند.

اوصانلو با توضیح این مطلب که حرفه نعل بندی در جامعه سوارکاری کار بسیار بالا و با پرستیژی است می گوید:

اما هنوز هم برخی از دامپزشکان که آشنایی چندانی با حرفه ما ندارند از عملکرد ما تعجب می کنند و پس از انکه توضیحات زیادی به آنها ارایه می شود تازه به سختی کار پی می برند.

وی با اشاره به برخی اقدامات تخصصی در حرفه نعل بندی، قیار کردن اسب را مورد توجه قرار می دهد و می گوید: این کار دشوارترین مرحله نعل بندی است زیرا اگر نعل بند نتواند سم اسب را به میزان کافی آرایش دهد پس از نعل بندی دست و پای اسب ممکن است کج شود.

اوصانلو با تاکید براینکه نعل بندان حرفه ای پس از مدتی به اسبها و رفتار آنها به طور کامل آشنایی پیدا می کنند می افزاید: اسب نیز وقتی نعل بند را می شناسد دست و پایش را به آسانی به او می دهد و از نعل بندی نمی هراسد.

این نعل بند حرفه ای همچنین ازکم اهمیت جلوه دادن این حرفه انتقاد می کند و می گوید: کشورهای خارجی حتی اقدام به پر کردن دندانهای اسب هایشان می کنند اما ما هنوز نتوانسته ایم حرفه نعل بندی را در شان خود به جامعه معرفی کنیم.

وی به مدلهای مختلف نعل بندی اشاره می کند و می گوید: نعل بندی خاص (اگوار) که به شکل گرد و بیضی وجود دارد همچنین نعل بندی شی یرهیل از جمله نعل بندی های متفاوتی است که با فشار آوردن و برداشتن یک سمت سم صورت می گیرد.

اوصانلو زمان تجدید نعل بندی اسب ها را هر ۴۵ روز یکبار عنوان می کند و می افزاید: برای آنکه دست و پای اسب دچار آسیب نشود پودرهایی که به آن خوراک سم می گویند وجود دارد که این خوراک موجب رشد سریع سم می شود وبا گنجاندن این پودر در وعده غذایی اسبها می توان مشکل رشد سم آنها را برطرف کرد.

وی ضمن اظهار تاسف از ادعای برخی افراد مبنی بر عدم ضرورت نعل بندی برای اسبها تاکید می کند: اسبهای ورزشی باید نعل بندی شوند هر روز به سمشان روغن زده شود زیرا مانند اسبهای باربری نیستند که با فشار سم آنها به زمین اسب قیار شود.

وی با توضیح این مطلب که درجه بندی یکی دیگر از مسائل مورد توجه در حرفه نعل بندی است می گوید: یک نعل بند حرفه ای می داند که درجه حالت تعادل سم اسب در کدام قسمت قرار گرفته است چنانکه با یکبار دیدن سمهای آن می داند که اسب کجای دست و پای خود را بیشتر به زمین می گذارد.

وی همچنین با اشاره به اینکه در کف دست و پای اسب برجستگی به نام قورباغه وجود دارد که کار اصلی پمپاژ خون به ناحیه دست و پایی اسب را انجام می دهد تصریح می کند: ناحیه ی قورباغه اغلب به شکل ۷ قیان می شود و در صورتیکه نعل بند قیچی خود را به این ناحیه به طور اشتباهی وارد کند اسب بی قرار می شود و دیگر حاضر به ادامه نعل بندی نیست چنانکه حتی ممکن است به نعل بند خود آسیب وارد کند.

نعل بندی تنها برای نگهداری سم اسب اعمال نمی شود زیرا این کار دلیلی است برای حرکت نرم و آسانتر دست و پای حیوان.

اوصانلو ضمن اظهار تاسف از اینکه نعل بندان نمی توانند مشکلات حرفه ای خود را به آسانی به زبان بیاورند ادامه می دهد: با وجودی که میانگین درآمد نعل بندان حرفه ای در ماه به ۴ میلیون تومان می رسد اما این حرفه در خارج از کشور آنقدر پر اهمیت است که برخی کارشناسان خارجی ضمن دعوت از ما پیشنهاداتی به میزان ۵ برابر بشتر از دستمزدمان در داخل کشور به ما ارائه می دهند.

وی در ادامه سختی کار خود را در نظر می گیرد و می گوید: تحمل بوی غیر قابل تحمل سم هنگام نعل بندی دقت بیش از حد برای چیدن سم و تلقین آرامش به اسب هنگام این کار همچنین جلب اعتماد این حیوان برای نعل بندی حرفه ای کاری بسیار دشوار است که هنوز کسی در ایران به آن توجه نکرده است.

اوصانلو در پایان سخنان خود وجود اسپانسرهای بسیار قوی برای پیش برد این حرفه را بسیار ضروری تلقی می کند و می افزاید:

در صورتیکه مسئولان کمی توجه نسبت به سوارکاری و اهمیت آن در کشور از خود نشان می دادند ایران یکی از برندگان اصلی مسابقات سوارکاری و چوگان در دنیا می شد. اما متاسفانه تمام ورزش کشور ما به فوتبال ختم شده و تنها فوتبالیست ها هستند که در جامعه ورزشی کشور مورد اهمیت ویژه قرار گرفته اند.

منبع: مرکز اطلاع رسانی و خبرگزاری هیوا http://www.hivanews.com