چین قدرت بلامنازع ورزش آسیا

در پانزدهمین دوره بازی های آسیایی ۲۰۰۶ كه با شركت حدود ۱۴ هزار ورزشكار از ۴۴ كشور این قاره كهن به مدت ۱۵ روز در دوحه پایتخت قطر برگزار شد چین بازهم صلابت تمام نشدنی خود را به رخ كشید و با كسب ۱۶۵ مدال طلا, ۸۸ مدال نقره و ۶۳ مدال برنز در جایگاه نخست قرار گرفت

پانزدهمین دوره بازی های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه با قهرمانی كاروان ورزشی چین به اتمام رسید. در پانزدهمین دوره بازی های آسیایی ۲۰۰۶ كه با شركت حدود ۱۴ هزار ورزشكار از ۴۴ كشور این قاره كهن به مدت ۱۵ روز در دوحه پایتخت قطر برگزار شد چین بازهم صلابت تمام نشدنی خود را به رخ كشید و با كسب ۱۶۵ مدال طلا، ۸۸ مدال نقره و ۶۳ مدال برنز در جایگاه نخست قرار گرفت.

به طورقطع كشورهای حاضر در این دوره از رقابتها به ویژه مدعیان جدی این قاره پرجمعیت به ارزیابی عملكرد خود می پردازند تا با رفع معایب و تقویت نقاط قوت حضوری قدرتمندتر در شانزدهمین دوره این بازیها (۲۰۱۰ گوانگ جو- چین) داشته باشند.

چین، ژاپن و كره جنوبی به عنوان اضلاع مثلث قدرت در آسیا سالهاست كه سر بر آسمان می سایند و به مدد تشكیلات قوی و برنامه ریزی اصولی حتی در عرصه جهان نیز حرفهای زیادی برای گفتن دارند.

چین از موفق ترین تیم های قاره آسیاست كه اوج ورزش آن در سالهای اخیربه المپیك ۲۰۰۴ و بازی های آسیایی دوحه برمی گرددمثل زمانی كه در المپیك ۶۳ مدال طلا برای این كاروان به دست آمد. در حالیكه چین از تازه واردهای المپیك است. اولین تیم این كشور در بازیهای ۱۹۵۲ المپیك هلسینكی شركت كرد و كم كم اژدهای خفته چین در ورزش این كشور از خواب بیدارشد. از لحاظ كسب مدال در آتلانتا ۱۹۹۶ چهارم، در سیدنی ۲۰۰۰ سوم و در آتن ۲۰۰۴ دوم شد. بدون شك چینی ها برای المپیك پكن هدفی جز رسیدن به اوج ندارند.

اما عوامل این درخشش را در كجا باید جست وجو كرد. كشور چین یك میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفرجمعیت دارد با این حال اقتصاد این كشور به گونه ای است كه به ورزشكاران موفق پاداش های قابل توجهی اهدامی شود كه این خود عاملی برای ترغیب ورزشكاران این كشور است.

در رشته فوتبال و در سال ۲۰۰۵ سایت لیگ برتر انگلستان به زبان چینی ترجمه شد. باشگاه شفیلدیونایتد آكادمی فوتبال در چین راه اندازی كرد و چینی ها ۱۸ بازی دوستانه از جمله با اسپانیا، ایرلند، آرژانتین و آلمان انجام دادند. تیم فوتبال چین هم مثل كل ورزش این كشور نگاهی آینده نگردارد. پس از شكست این تیم از تیم امید كشورمان در ضربات پنالتی در بازی های آسیایی اعضای تیم فوتبال امید چین كه از ادامه پیكارهای فوتبال در دوحه ناكام ماندند معتقدند درس های ارزشمندی از این بازی ها گرفته و در المپیك ۲۰۰۸ با اقتدار بازخواهند گشت.

فنگ شیائوتینگ، یكی از بازیكنان مؤثر چین اظهار داشت: خیلی حیف شد كه باید سفرمان را همین جا تمام كنیم. ما در هر مسابقه بهتر بازی كردیم. هنوز امید زیادی به بازی های المپیك داریم و بهتر و بیشتر تمرین خواهیم كرد تا پیشرفت كنیم. «ژنگ زی» كاپیتان تیم چین نیزمعتقد است با سربلندی دوحه را ترك كردند.

در صحنه ورزشی جهان بسیاری از تیم ها با نام «تیم رویایی» شناخته می شوند. این تیم ها بسیار مقتدرند و به همین سبب این نام به آنها اطلاق شده است. مثلا تیم ملی شیرجه، بدمینتون، ژیمناستیك و دو و میدانی چین جزو این ردیف است. تیم بدمینتون تاكنون ۱۰۲ عنوان قهرمانی جهانی در سطوح مختلف به دست آورده و به موفقیت های بی سابقه ای دست یافته است.

لمین دیاك رییس انجمن بین المللی فدراسیون های دوومیدانی كه به معجزه اعتقادی ندارد می گوید: دو سوم انسانها در آسیا زندگی می كنند. وقتی همه چیز مهیا و برنامه ریزی شده باشد شكست این ورزشكاران مشكل می شود. چینی ها می دانند كه مهمترین رشته در المپیك دو و میدانی است و چین كه در حقیقت به جای اینكه یك كشور باشد یك قاره است برای این رشته برنامه ریزی می كند. حدود یك دهه پیش چینی ها در رشته هایی مثل ژیمناستیك، تنیس روی میز، شیرجه و وزنه برداری مطرح بودند همانطور كه مدال های بازی های آسیایی دوحه نیز حاكی از این امراست. ولی در المپیك آتن چینی ها در تمام رشته ها به جزبیسبال و سواركاری موفق بودند چون برنامه ریزی كرده بودندكه در ۲۸ رشته شركت كنند. البته سیستم برنامه ریزی كشوری چینی ها در ورزش به دوران استیلای كمونیست بر این كشور باز می گردد كه باعث رواج این نوع از برنامه ریزی در این كشورشد.

یكی دیگر از نكات جالب توجه این است كه چینی ها جوانان خود را به سمت ۶۵۰ هزار استادیوم و باشگاه موجود در این كشورسوق می دهند. بنابر این موفقیت به هیچ عنوان وابسته به شانس نیست. در چین هزینه و زمان بیهوده صرف نمی شود و هر حركتی هدفدار است. حدود ۳ هزار مدرسه ورزش چین به دقت كودكان را تحت نظر می گیرند و افراد مستعد برای ورزش را جذب می كنند سپس با انجام آزمایشهای مختلف آمادگی بدنی آنها برای هر رشته خاص را می سنجند و آنها را وارد سیستم های حمایتی دولتی می كنند. هدف تربیت قهرمان در عرصه جهانی است. همچنین محققان موفقیت در ورزش رامدیون عوامل دیگری مثل جمعیت، سطح درآمد، عملكرد سابق و مزیت میزبانی نیزمی دانند.

رابطه اقتصاد و ورزش در چین متقابل است، چون آنها از ورزش به عنوان عرصه ای برای مطرح شدن در نظرعموم و افزایش نفع اقتصادی نیزسودمی برند.

از طرفی چینی ها كه به واسطه محصولات و غذای چینی نیز شهرت دارند به جدیت و پشتكار در ورزش هم معروف هستند. آنها نه تنها در عرصه اقتصاد بلكه در ورزش هم با توجه به موفقیتهای دو و میدانی از امریكایی ها پیشی گرفته اند. به علاوه ورزش چینی ها برخلاف هندی ها كاملا در اختیار یك سازمان و نه تشكل های مختلف است بنابراین برنامه ریزی به صورت موثرتری انجام می شود.

چینی ها به حدی در ورزش پیشرفت كرده اند كه تیم های حریف شكست خود را ناشی از سهل انگاری و اشتباهاتشان نمی دانند بلكه تیم چین رابسیار مقتدر قلمداد می كنند.

قوانین سخت و محكم چینی ها هم مثال زدنی است. چهره ورزش چین به دلیل دوپینگ گسترده ورزشكارانش در دهه ۱۹۹۰ از جمله شناگران این كشور كه دو تن از آن ها برای بار دوم متهم می شدند خدشه دار شد. چین از آن زمان به بعد قوانین سختی را برای آزمایش دوپینگ و همچنین مجازات های سنگینی را برای ورزشكاران دوپینگی مقرر ساخت، به طوری كه در سال ،۲۰۰۴ ۱۷ ورزشكار این كشور به مدت دو سال محروم و جریمه شدند.

از طرفی چین با توجه به میزبانی بازی های المپیك محدودیت های زیادی را برای ورزشكاران این كشور قایل شده است. به منظور آمادگی ورزشكاران این كشور برای بازی های المپیك پكن از این پس ورزشكاران چینی حق شركت در فعالیت های اجتماعی مختلف از جمله فعالیت های تبلیغاتی ندارند.

هم اكنون «تیان لیانگ» صاحب مدال طلای المپیك به دلیل شركت در فعالیت های تبلیغاتی تلویزیونی از بسیاری فعالیت های ورزشی محروم شده است. «لیو شیانگ» دونده معروف چین و صاحب ركورد المپیك نیز به دلیل امضای قراردادی با شركت دخانیات چین كه سالانه ۱۵ میلیارد نخ سیگار می فروشد به شدت مورد انتقاد مقام های ورزشی چین قرار گرفته است.

یكی دیگر از موارد مهم حضور گسترده زنان ورزشكار چینی در رقابت های ورزشی جهان است. چینی ها كه هوشمندانه ظرفیت ها و زمینه های كسب برتری را شناسایی می كنند به خوبی از ضعف حریفان در بخش بانوان استفاده كرده و با تقویت این گروه بر برتری خود می افزایند همانطور كه آمار مدال های دوحه نشان می دهد بیش از نیمی از مدال های چینی ها در بخش بانوان كسب شده است. این امرلزوم توجه و سرمایه گذاری بیشتر در بخش بانوان كشورمان را نشان می دهد.

در هر حال موفقیت چینی ها را نمی توان به یك یا دو عامل نسبت داد، ولی قدر مسلم باید برای نحوه برنامه ریزی در ورزش كشورمان و الگوبرداری از كشورهای مطرح در عرصه ورزش مثل چین اهمیت بیشتری قایل شویم.

مونا گل نبی