سه شنبه, ۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 23 April, 2024
مجله ویستا

نگاهی به کارنامه حامد بهداد به بهانه نارنجی پوش


نگاهی به کارنامه حامد بهداد به بهانه نارنجی پوش

برای اولین بار با ایفای نقش اصلی در فیلم آخربازی همایون اسعدیان, ۱۳۷۹ سینما را تجربه کرد و برای بازی در همین فیلم کاندید سیمرغ بلورین از نوزدهمین جشنواره فیلم فجرشد

برای اولین بار با ایفای نقش اصلی در فیلم‌ آخربازی (همایون اسعدیان، ۱۳۷۹) سینما را تجربه کرد و برای بازی در همین فیلم کاندید سیمرغ بلورین از نوزدهمین جشنواره فیلم فجرشد. بعدها با وجود اینکه هیچگاه در شکل و شمایل نقش اول ظاهر نشد، اما توانست بازی‌های درخورتوجهی ازخود درقالب نقش مکمل درفیلم‌های مختلف به جا بگذارد والبته متهم به حضورهای همیشه کوتاه در سینما شود.

بوتیک (حمید نعمت الله، ۱۳۸۱) نمونه‌ای از حضور کوتاه اما موفق و درخشان حامد بهداد درسینمای ایران است، این فیلم دربخش خارج ازمسابقه جشنواره حضورداشت تا بازی بهداد ازسوی داوران نادیده گرفته شود اما درجشن خانه سینما کاندید شد. کافه ستاره(سامان مقدم،۱۳۸۴) بازهم حضور کوتاهی از بهداد را درخودش می‌دید اما بهداد به گفته خودش نقش کوتاه را هم بسیار باورپذیر بازی می‌کرد و البته درست هم می‌گفت. آدم (عبدالرضا کاهانی، ۱۳۸۵) ازدیگرفیلم های دیده نشده بهداد بود که ۴ سال بعد وارد شبکه خانگی شد؛ او دراین فیلم در نقش مامورثبت احوال و با لهجه بسیارغلیظی بازی می‌کرد.روز سوم (محمدحسین لطیفی، ۱۳۸۵) اوج حضور حامد بهداد درنقش فواد نظامی‌عراقی بود که تحسین همگان را درجشنواره بیست و پنجم برانگیخت اما بهداد بازهم فقط و فقط کاندید شد.

بهداد بازی می‌کرد و می‌درخشید اما هرگزدیده نمی‌شد. حس پنهان(مصطفی رزاق کریمی، ۱۳۸۶) درجشنواره بیست و ششم به نمایش درآمد و به نوعی مسیربهداد را به سمت اینطورنقش‌های جنون آمیزتغییرداد درحالیکه خیلی ها پیش بینی سیمرغ بلورین او برای حس پنهان را داشتند اما بازهم این اتفاق نیفتاد. هرشب تنهایی (رسول صدرعاملی، ۱۳۸۶) از حضورهای آرام و عادی بهداد درسینمای ایران محسوب می‌شود، فیلمی‌که آنقدرقوی نبود تا هنرحامد بهداد دیده شود. مجنون لیلی(قاسم جعفری، ۱۳۸۶) و دایره زنگی(پریسا بخت آور، ۱۳۸۶) که هر دو حضورهای کوتاه بهداد را درخود می‌دیدند هردوهمزمان نوروز ۱۳۸۷ اکران شدند و بازهم بازی قوی بهداد از نقاط مثبت این فیلم‌ها خصوصا دایره زنگی به حساب می‌آمد.محاکمه در خیابان (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۷) در ادامه حضورهای کوتاه بهداد آغازی بود برواقعیت یافتن رویاهای این بازیگر جوان و با استعداد. او برای اولین بار در این فیلم در کنار پولاد کیمیایی در نقش دو رفیق ظاهر شد. تسویه حساب (تهمینه میلانی، ۱۳۸۶) در جشنواره بیست و نهم به نمایش درآمد و علی رغم اینکه فیلم اصلا پسندیده نشد اما بازهم منتقدین بازی بهداد را بازی تاثیرگذار و موفقی دانستند. کم کم حامد بهداد ازحضورهای کوتاه فاصله می‌گفت و بازی درنقش‌های اول و نقش‌های مکمل تاثیرگذارتر را نیز تجربه می‌کرد.

هفت دقیقه تا پاییز(علیرضا امینی، ۱۳۸۸) یکی ازمهم‌ترین فیلم‌های کارنامه او به حساب می‌آید فیلمی‌که جشنواره بیست و هشتم به راحتی از حضورتکان دهنده بهداد و بازی خیره کننده اش گذشت تا بهداد اعلام کند : در هفت دقیقه تا پاییز مثل همیشه به ناحق حقش خورده شده است و سرانجام حامد بهداد به آرزوی خود می‌رسد؛ او که از کودکی رویای بازی برای مسعود کیمیایی را در سر می‌پرورانده باردیگر درکنار پولاد کیمیایی درنقش دو رفیق ظاهر می‌شود و جرم (مسعود کیمیایی، ۱۳۸۹) با بازی درخشان او سیمرغ بلورین بهترین فیلم را دریافت می‌کند و بهداد هم سرانجام سیمرغ بهترین بازیگرنقش مکمل مرد جشنواره را از آن خود می‌کند و علاوه براین هم چنگیز جلیلوند نیز به جایش در یکی از ورژن های جرم صحبت کرد.پرتقال خونی(سیروس الوند، ۱۳۸۹)،سعادت آباد(مازیار میری، ۱۳۸۹) و نارنجی پوش(مهرجویی،۱۳۹۰) آخرین فیلم های اکران شده ازحامد بهداد هستند که حامد در هرسه با آرامش بسیار زیاد و خیلی کنترل شده حضورداشته است.خصوصا پرتقال خونی که فیلم ضعیفی بود و تنها نکته مثبتش شاید بازی حامد بهداد بود، فیلمی‌که حاشیه‌های جنگ و جدل با فریبرز عرب نیا را برای حامد بهداد به همراه داشت.

نویسنده : هومن عطاردی



همچنین مشاهده کنید