یک فنجان قهوه داغ، یک صحبت مختصر!

...این جا بر خلاف هوای سرد بیرون، از بخار قهوه و نسکافه و شور و شوق و همهمه جمعیت گرم است. به سمت یک میز خالی می روم و نگاهی به اطراف می اندازم، بیشتر مشتری ها و شاید همه آن ها جوانان …

...این جا بر خلاف هوای سرد بیرون، از بخار قهوه و نسکافه و شور و شوق و همهمه جمعیت گرم است. به سمت یک میز خالی می روم و نگاهی به اطراف می اندازم، بیشتر مشتری ها و شاید همه آن ها جوانان زیر ۳۰ سال هستند، عده ای با آرامش و خونسردی کامل در حال نوشیدن یک فنجان قهوه یا نسکافه هستند و گروهی آن چنان مشغول صحبت کردن با همراه و یا همراهان خود هستند که گویی حضور دیگران و حتی شاید گذر زمان را احساس نمی کنند و تعدادی نیز تک و تنها سر یک میز نشسته اند، شاید این تعداد هم منتظر همراهانشان هستند و شاید هم ...یک ربع از حضورم در آن جا می گذرد، از تعداد مشتری ها کم نمی شود و تازه هر چند وقت یک بار تعدادی از دختران و پسران جوان وارد می شوند.

این جا کافی شاپ است...

سر صحبت را با یک جوان که به قول خودش برای پر کردن اوقات فراغت به این مکان آمده، باز می کنم، می خواهم بدانم چرا کافی شاپ؟! جوانی است، دیگر... این روزها اکثر جوانان ترجیح می دهند اوقات فراغتشان را به جای سینما، پارک، کوه در این اماکن و جاهایی شبیه این جا که مطابق با روحیات جوان امروز است بگذرانند. جوان و نوجوان نیاز به نشاط، تنوع و چیزهایی نو دارد، نیاز به امکانات و شرایطی که بتواند خواسته های خود را در آن جا محقق کند، خوب کافی شاپ ها مطابق با شرایط روحی جوانان است و در این سرما طبیعی است که مشتری کافی شاپ ها بیشتر می شود. می پرسم چه مدت است این جا نشسته ای؟می گوید: این جا مردم برای خوردن یک فنجان قهوه ممکن است نیم ساعت و حتی بیشتر وقت صرف کنند! من هم مثل بقیه حدود یک ساعت است که این جا نشسته ام.به سراغ میزی می روم که ۲ نفر مشغول صحبت کردن هستند، اجازه می گیرم و شروع به صحبت می کنیم. برخی جوانان درواقع برای تفریح و اوقات فراغت خود به این جا می آیند اما واقعیت این است که تعدادی هم مشتری دائم کافی شاپ ها هستند، ماهی یک تا دو بار برای تنوع و تفریح به کافی شاپ می آییم باید پذیرفت جوانی ویژگی های خاص خود را دارد هر چند از نظر افراد میان سال و بزرگ ترها بودن جوان در کافی شاپ و اماکنی مثل آن، ناپسند باشد.در کنار کافی شاپ از تفریحاتی مثل کوه هم استفاده می کنیم ولی واقعیت امر این است که متولیان امور جوانان نتوانسته اند آن گونه که باید و شاید بستر مناسبی برای پر کردن اوقات فراغت جوانان مهیا کنند به عنوان مثال وضعیت سینماهای شهر، کتاب خانه ها، پارک ها جای تامل دارد.تک و تنها سر میز نشسته خود را فرهاد معرفی می کند و می گوید: درسم را خوانده ام؛ مدرک دانشگاهی گرفته ام، اما هنوز بیکارم و چون بیکارم، نه از خانه و ماشین خبری هست و نه از زن و زندگی، حوصله ام در خانه سر می رود و تحمل سرزنش و نصیحت اطرافیان را ندارم و در واقع برای خلوت کردن با خود و فرار از مشکلات به این کافی شاپ آمده ام، ضمن این که جای با کلاسی هم هست، این جا وقت به خوبی می گذرد.از کافی شاپ خارج می شوم، این بار مرد میان سالی پاسخ گوی سوالم است؟چرا کافی شاپ؟ می گوید: در قدیم جوان ها اوقات فراغت نداشتند، اهل کار بودند و به محض فارغ شدن از یک کار، به کار دیگری مشغول می شدند، جوانان امروز با قدیم قابل مقایسه نیستند.

کافی شاپ خوب یا بد؟!

می گوید: به هر حال جوان در کنار کار و فعالیت و تحصیل نیاز به تفریح دارد و گذراندن وقت درکافی شاپ در حد معقول و منطقی مانعی ندارد، اما متاسفانه تعدادی از جوان ها به این اماکن معتاد می شوند به طوری که درس و کار و زندگی در اولویت بعدی زندگی آن ها قرار می گیرد.این مرد میان سال نقش متولیان امور جوانان را در بهینه سازی اوقات فراغت آن ها مهم می داند و می افزاید: متاسفانه عده ای از جوانان این گونه اماکن را به کانون گرم خانواده ترجیح می دهند و برای فرار از تنهایی و مشکلات به کافی شاپ می آیند که ریشه این مقوله را باید در تربیت خانواده ها جست و جو کرد.امیدواریم با توجه بیشتر والدین به نیازهای جوانان و نوجوانان و اقدام اصولی تر متولیان در تامین خواسته های این قشر، دیگر شاهد حضور افرادی نباشیم که برای فرار از تنهایی و مشکلات دوری از خانواده را انتخاب می کنند.