وین رونی و «مدیریت خشم»

وین رونی همین حالا نیز به طور منظم یك پزشك روان كاو را كه در كنترل خشم و مهار عصبانیت استاد است و به كار آنها «مدیریت خشم» می گویند حداقل هر دو هفته یك بار می بیند

وین رونی همین حالا نیز به طور منظم یك پزشك روان كاو را كه در كنترل خشم و مهار عصبانیت استاد است (و به كار آنها «مدیریت خشم» می گویند) حداقل هر دو هفته یك بار می بیند. اتحادیه بازیكنان حرفه ای فوتبال انگلیس (PFA) نیز به اطلاع منچستر یونایتد رسانده است كه راه ها و امكانات دیگری هم برای كاستن از پرخاشگری های رونی موجود است و از آن جمله است رجوع به كلینیك «اسپورتینگ چنس» كه آن را تونی آدامز به راه انداخته است. همان كاپیتان سابق آرسنال كه خودش در دوره بازیگری اش به چندین و چند دوره «مدیریت خشم» نیاز پیدا كرد و الكلی هم بود و جویی بارتون هافبك منچستر سیتی كه یك «بی تربیت سریالی» (زنجیره ای) است از این كلینیك بهره ها برده است و «اتحادیه» معتقد است كه رونی در صورت حضور در این كلاس ها قطعاً وضعی بهتر از امروز خواهد یافت.گوردون تیلور رئیس (PFA) در مورد رونی كه چهارشنبه شب گذشته با بی عقلی صرف در بازی منچستر با ویارئال اسپانیا در جام قهرمانان اروپا از میدان اخراج شد، می گوید: «او استعدادی عالی دارد و حیف است كه فقط به خاطر مدیریت ضعیف اطرافیانش و عدم بذل توجه از سوی هم تیمی هایش و مربیان، به چنین حال و روزی بیفتد به او باید خط فكری لازم را داد. این روز ها به بسیاری از فوتبالیست ها در این ارتباط یاری لازم و مشورت مورد نیاز ارائه می شود. كافی است در این خصوص با كلینیك های روانی ارتباط لازم برقرار شود.»رونی می تواند به مورد بارتون چشم بدوزد، او از موقعی كه رفتن به نزد پزشك روان كاو را شروع كرده، بهتر و آرام تر از گذشته شده است. اما مشكل اینجا است كه الكس فرگوسن از آن دست مربیان نیست كه بپذیرد یكی از شاگردانش برخی ساعات روز را در كلینیك ها بگذراند. او و دستیارانش معتقدند بهتر است مشكلاتی از این دست را در داخل محیط باشگاه حل كنند و ابعاد بیرونی به آن نبخشند و به چند بار رفتن به مطب روان كاوان اكتفا شود.حتی در پایان مسابقه هفته پیش در ویارئال، فرگوسن در رختكن حسابی از خجالت رونی درآمد و در بازگشت تیم از اسپانیا مدیران منچستر نیز این مهاجم قدرتی و بسیار فنی (اما كم عقل) را به اندازه دو هفته حقوقش در باشگاه جریمه نقدی كردند. كار او در ورزشگاه مادریگال واقعاً احمقانه بود. وقتی كیم نیلسن داور دانماركی به رونی اخطار داد او شروع كرد به كف زدن طعنه آمیز برای وی و مسخره كردن نیلسن و همین باعث شد كارت قرمز هم از جیب این داور بلند قد بیرون بیاید.سیستم فرگوسن در این موارد این است كه ابتدا در مورد بازیكن خاطی تند روی می كند و سپس با او دوست می شود و سعی می كند از طریق نزدیك شدن به وی، مسئولیت های او را گوشزد و آنها را ملكه ذهن آن بازیكن كند. با این حساب فرگی پیشنهاد تیلور و نكاتی از این دست را به طور مستقیم نخواهد پذیرفت. تیلور می گوید: «اجباری در كار نیست. در مواردی از این دست بازیكن و مربی و مسئولان باشگاه هم باید شركت در این گونه دوره ها را بپذیرند و واقعاً باید آن را بخواهند و در غیر این صورت هرگونه نظر مشورتی و كمكی بی اثر خواهد بود.بارتون این را خواست و خودش پا پیش گذاشت و اینك در حال چیدن مهره های شركت در این كلاس ها و دوره ها است. در مورد ریچارد دون (مدافع منچسترسیتی) نیز این تجربه را داشته ایم و اگر او از سوی هواداران تیمش به عنوان برترین بازیكن فصل گذشته سیتی انتخاب شد، براساس همین كمك رسانی ها بود.

• نفوذ غیر ممكن

اما مربی اسكاتلندی شیاطین سرخ دیدگاه های سنتی اش را در این ارتباط حفظ كرده است. او در حالی از رویكرد دائمی و وسیع به پزشكان و كارشناسان امور روانی ابا دارد كه بسیاری از باور ها و روش های سابق رنگ باخته و اكنون تعداد قابل ملاحظه ای از ورزشكاران برای تعدیل و آرام سازی خود به افرادی رجوع می كنند كه در مهار خشم های روانی آنان استادی دارند. شاید فرگوسن این مهارت را داشته باشد كه تمام حركات فنی رونی را بررسی و اندازه گیری كند و تعداد حركات صحیح و پاس های دقیق و شوت های كارساز او را در طول ۹۰ دقیقه به درستی بسنجد، اما نه او و نه سایر مدیران منچستر این توان را ندارند كه در مغز ناآرام و بحران ساز رونی نفوذ كنند و ببینند در آن چه می گذرد. فرگوسن یقین دارد كه قادر به كنترل رونی است حال آن كه سوابق نشان می دهد این بازیكن سابق اورتون فاقد بینش و اعتدال لازم است و با تمام وجود به مددكاران اجتماعی و پزشكان روان كاوی نیاز دارد كه تیلور استفاده از آنها را به رونی و سران منچستر پیشنهاد كرده و آنان چنین نیازی را منكر هستند. البته فرگوسن می داند كه رونی جلساتی دائمی با یك متخصص روان كاوی به نام ژانی هورسفیلد دارد و همین را كافی می انگارد. البته بازیكنان دیگری هم هستند كه از این كلاس ها و دوره ها سود جسته اند ولی نام شان در این ارتباط چندان مطرح نشده است. از این قبیل بازیگران می توان به یك بازیكن سابق دیگر منچستر سیتی همچون اندی موریسون اشاره كرد. حتی فرانك فارینا در دوره مربیگری اش در تیم ملی استرالیا نیز با یك گزارشگر تلویزیون درگیر شد و برای جلوگیری از تكرار آن به همان هایی رجوع كرد كه اتحادیه فوتبالیست های حرفه ای انگلیس آن را به رونی توصیه كرده و فرگوسن ترجیح می دهد كه آن را نپذیرد.حقیقت آن است كه مشكلات رونی، بددهنی های تاسف بار او در مسابقات دو، سه سال گذشته و خشم و خشونت های اغلب توجیه نشده او به شكلی است كه كمك رسانی را به وی واقعاً الزامی ساخته است. موریسون كه چنان دوره هایی را طی كرده است، می گوید: «بهتر است كه در پی پیشگیری بود و نه درمان و جبران. وقتی در هادرسفیلد بازی می كردم، دائماً به دردسر می افتادم، تا این كه سرانجام یك روز دوستی به من گفت فكری برای خودت بكن، چون در غیر این صورت سرنوشت ات سیاه خواهد بود. نمی توانی روی زمین با حروف درشت بنویسی كه دور و بر من نگردید وگرنه زخمی خواهید شد. پس بهتر است خودت را درست كنی تا این كه انتظار داشته باشی دیگران خودشان را با تو هماهنگ كنند.»با این وجود مشكلات رونی چه در بازی های باشگاهی و چه در دیدار های ملی غیر قابل اغماض بوده است و وقتی بازیكنی با فقط ۱۹ سال سن ۴ بار در میادین مهم اخراج شده است و با گذشت و مهربانی داوران چندین و چند بار از دریافت كارت قرمز های اضافی رهایی یافته است این نشان می دهد كه موضوع جدی است و چیزی در وجود او ریشه دوانده است كه باید با آن به طور بسیار جدی برخورد كرد.رونی حتی یك هفته پیشتر در بازی تیم ملی انگلیس با ایرلند شمالی در دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ نیز با حماقت هرچه بیشتر از زمین اخراج شده بود و اسون گوران اریكسون با همه متانت ذاتی و خویشتن داری اش نمی تواند نگرانی خود را بابت ادامه كارهای غیر منطقی رونی پنهان كند. اریكسون حتی در جایگاه ویژه ورزشگاه مادریگال نیز نشسته و شاهكار جدید رونی را طی مسابقه منچستر _ ویارئال به تماشا نشست و یقیناً از خود پرسید كه چطور می تواند برای مسابقات حساس بعدی روی چنین بازیكنی حساب كند.بدتر از هر چیزی دشنام های پیوسته و مكرری است كه رونی حین برگزاری مسابقات به داوران و حریفان می دهد و عجیب تر آنكه اكثر قریب به اتفاق داوران به رغم توصیه های اكید اتحادیه داوران انگلیس درخصوص عدم اغماض در مورد بازیكنانی از این دست باز هم برعكس نیلسن عذر او را نمی خواهند.

• تشویق خطا كار

در این میان برخی اظهار نظرهای غریب جنبی نیز بازیگرانی مثل رونی را به ادامه دادن كار های غلط شان تشویق می كند. پاتریك ویرا كاپیتان سابق آرسنال و هافبك این فصل یوونتوس كه خود ركورد دار اخراج از میدان بوده در مصاحبه ای به رونی توصیه كرده است كه رفتار پرخاشگرانه اش را كنار نگذارد زیرا به زعم وی دلیل موفقیت های رونی همین تند خویی و برخورد های خشن اش بوده است! به اعتقاد او رونی باید به تدریج و با گذشت زمان پخته شود و باید اجازه داد تا این روند را شخصاً و بدون دخالت پزشكان حل و فصل كند. ریو فردیناند مدافع منچستر هم در اظهار نظری مشابه گفته است: «اخلاق و رفتار ویژه رونی همیشه دایر بوده است و او عادت دارد كه روی لبه تیغ حركت كند. اگر این خصلت را از او بگیرید، بسیاری از خصوصیات مثبت و كارایی های وی از بین خواهد رفت و این طریق عقل نیست.»اما طریق عقل به بینندگان و تعقیب كنندگان مسابقات یونایتد و تیم ملی انگلیس می گوید رفتار های رونی گاه می تواند یك تیم را مضمحل كند. به اعتراف فرگوسن اگر رونی در زمین می ماند، تیم او در شرایطی قرار داشت كه می توانست سرانجام گل مورد نیازش را به ویارئال بزند و برنده مسابقه باشد و اریكسون معتقد است یكی از وقایعی كه شكست انگلیس را در برابر ایرلندی ها تثبیت كرد، كارت قرمز اختصاص یافته به رونی بود.رونی حتی نمی تواند در دو مسابقه بعدی این تیم ها به میدان آید و این یك ضرر جنبی اما مهم و اضافی است، تصور این كه او بر اثر طراحی ها و برنامه ریزی های فرگوسن و مشاركت مسن ترهایی مثل كین و اسكولز «آدم و آرام» شود یك طرز تلقی بسیار ساده اندیشانه است و مدت زیادی زمان خواهد برد تا چنان چیزی حاصل آید و اگر تا آن زمان رونی به پل گاسكوئین دوم بدل نشود و كارش به كلینیك های درمان الكلیسم و دارو های مخدر كشیده نشده باشد، حداقل بار ها و بارها تیم های خود را به باخت داده است.همین حالا نیز جدا از توانایی های شگرف فنی و قابلیت های فوق العاده ای كه رونی در میادین فوتبال دارد، تنها تصور و تجسم دیگری كه از او موجود است، تصویر یك كله پوك از طایفه و قماش گازا (لقب گاسكوئین) است.