المپیک لندن و تلا ش برای پایان انتظار ۴۴ ساله فوتبال ما

همچنان فرصت ها را از دست می دهیم

المپیک بیست و نهم با شکست ها و ناکامی های فراوان برای ورزش ایران به پایان رسید و بزرگترین آوردگاه ورزشی دنیا بازهم این واقعیت ملموس را به اثبات رساند که ورزش ما با ورزش روز جهان فاصله فراوانی دارد که برای پر کردن این فاصله که متاسفانه هر روز نیز بیشتر می شود، باید شبانه روز کار کرد. در بین رشته های ورزشی حاضر در المپیک ۲۰۰۸ پکن فوتبال از جایگاه و استقبال خاصی برخوردار بود و امسال نیز مثل المپیک ۲۰۰۴ آتن طلا ی فوتبال به آرژانتین رسید هر چند که آرژانتینی ها نتوانستند رکورد های دوره گذشته المپیک مثل عدم دریافت حتی یک مدال را تکرار کنند. با این حال بازهم ثابت شد کشورهای پیشرفته فوتبال مثل برزیل، آرژانتین ونیجریه به فوتبال پایه و تیم های امید خود توجه فوق العاده ای دارند.

به این ترتیب مسابقات فوتبال المپیک شرق دور به پایان رسید اما متاسفانه بازهم خبری از حضور تیم فوتبال المپیک ایران در این میدان بزرگ نبود. آرزویی که بسیار طولا نی شده و اندک اندک به نیم قرن نزدیک می شود و البته معلوم هم نیست با این شرایطی که در تیم های پایه و خصوصا تیم امید کشورمان حکمفرماست، کی نوبت به حضور تیم فوتبال المپیک ایران به المپیک های آینده و به ویژه المپیک ۲۰۱۲ لندن می رسد!

● طلسمی که گویا شکستنی نیست

عدم حضور فوتبال ایران در المپیک آن قدر طولا نی شده که دیگر کمتر کسی و حتی مسوولا ن ورزش به پایان این طلسم طولا نی و غم انگیز امیدوارند و باید باز هم شاهد شرکت ورزش های انفرادی و تکیه بر ستاره های چند رشته خاص در المپیک باشیم. سال ۱۹۶۸ و در جریان مسابقات المپیک مکزیکو بود که تیم فوتبال المپیک کشورمان آخرین حضور خود در این رویداد بزرگ را تجربه کرد و از آن هنگام تاکنون جامعه فوتبال ایران در حسرت حضور دوباره کشورمان در المپیک مانده است اتفاقی که همگان امید دارنددر المپیک ۲۰۱۲ لندن و پس از ۴۴ سال روی دهد تا فوتبال پر استعداد ایران این قدر پشت دروازه المپیک نماند. اما آنچه مسلم است با این شرایط و برنامه ریزی چندان نمی توان به المپیکی شدن دوباره فوتبال مان امیدوار بود، چرا که همه هم و غم متولیان فوتبال تیم ملی بزرگسالا ن است.

ضمن اینکه مسوولا ن کمیته ملی المپیک نیز آن قدر که به سایر رشته های مدال آور و البته انفرادی توجه دارند، به فوتبال کم توجه هستند و شاید برای آنها حضور تیم امید در المپیک چندان مهم نباشد.

تیمی که به پکن نرفت

واقعیت این است که برنامه ریزی ها و نگاه مسوولا ن ورزش به تیم ملی امید (المپیک) به فوتبال چندان عمیق نیست و گویی آنها به کسب تک مدال ها در رشته های انفرادی بیشتر تمایل دارند تا حضور رشته ای پرطرفدار به نام فوتبال در المپیک که البته می تواند منافع فراوانی نیز برای فوتبال و حتی ورزش کشورمان در پی داشته باشد. المپیک پکن در حالی به پایان رسید که باز هم خبری از تیم فوتبال و حتی ورزش ایران در این مسابقات نبود تا انتظارات ۴۰ ساله جامعه فوتبال به ۴۴ سال برسد و همه منتظر چهار سال بعد و المپیک لندن بمانند. تیم امید کشورمان در حالی نتوانست باز هم به المپیک راه پیدا کند که سال گذشته و در مسابقات انتخابی بدترین نتایج ممکن را کسب کرد. دو باخت سنگین مقابل استرالیا در تهران و سیدنی و پس از آن دو شکست تاسف بار برابر عربستان باز هم زنگ خطر را برای فوتبال ایران و خصوصا تیم های پایه به صدا درآورد اما همچنان این زنگ خطرها را کسی نمی شنود و باز هم منتظر آغاز مسابقات مقدماتی المپیک لندن می مانیم تا با تدارکات و برنامه ریزی مقطعی و ناقص در این پیکارها شرکت کنیم و بعد از ناکامی هم که کسی پاسخگو نخواهد ماند و به این ترتیب طلسم عدم حضور فوتبال ایران در المپیک لندن و حتی المپیک های آینده به نیم قرن و حتی بیشتر خواهد رسید.

● تیم امید و ادامه بلا تکلیفی

علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال که دبیر کلی کمیته ملی المپیک را هم بر عهده دارد چندی پیش از وضعیت تیم های پایه و خصوصا تیم ملی امید ابراز نارضایتی می کرد و البته این صحبت تکراری را هم می گفت که برای این تیم ها برنامه ای خاص دارد! در حالی که واقعیت این نیست و تیم های پایه و به ویژه تیم المپیک کشورمان یکی از مظلوم ترین و بی برنامه ترین تیم های فوتبال و حتی رشته های ورزشی ایران هستند. در حالی که بیش از یک سال از عدم صعود تیم ملی امید کشورمان به المپیک می گذرد، هنوز هیچ برنامه ای از سوی مسوولا ن فدراسیون فوتبال و همچنین کمیته ملی المپیک تدوین نشده و انگار هنوز در شوک این ناکامی تکراری هستیم. البته متولیان ورزش در آن زمان می گفتند که چون فدراسیون فوتبال رییس ندارد برنامه ریزی خوبی برای تیم امید انجام نشده است در حالی که متولی اصلی تیم امید کمیته ملی المپیک است و مسوولا ن این کمیته حتی در مواقعی نیز با فدراسیون فوتبال دچار اختلا ف می شوند و به عبارتی خود را شایسته اداره این تیم می دانند. به هر حال هر چه هست، تیم ملی امید ایران همچنان فرصت ها را از دست می دهد در حالی که همه کشورها بلا فاصله پس از المپیک پکن برنامه ریزی و تلا ش خود را برای حضور قدرتمندانه در المپیک ۲۰۱۲ لندن آغاز کرده و می کنند، ما همچنان به دنبال مسائل غیر ضروری و اتلا ف وقت هستیم و معلوم هم نیست تیم ملی امید کی می خواهد به سرو سامان برسد.اما قطعا تیمی که نه مربی دارد، نه برنامه ریزی خاصی برای آن شده، نه بازیکنانش دعوت شده واردو می زنند و خلا صه این که تیمی که هیچ برنامه ای برای آینده ندارد و فقط چند ماه قبل از آغاز مسابقات انتخابی تشکیل می شود، آینده ای بهتر از این نخواهد داشت و شاید هم روزی برسد که تیم المپیک ایران حتی نتواند از مرحله مقدماتی به دور دهم مسابقات انتخابی المپیک صعود کند و آنجاست که توجه و نگاه خاص مسوولا ن این تیم به خوبی خود را نشان خواهد داد.

● فقط تیم ملی فوتبال بزرگسالا ن مهم است!

در شرایطی که المپیک لندن به سرعت برق و باد از راه می رسد و همگان در انتظار پایان انتظار ۴۴ ساله فوتبال ایران جهت حضور در المپیک هستند; با این حال تیم ملی امید این روزها در تعطیلی مطلق به سر می برد و گویی متولیان فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک نیز فعلا حق ندارند برای این تیم برنامه ریزی خاصی کنند. البته مسوولا ن ورزش و به خصوص کمیته ملی المپیک فعلا در تب و تاب نتایج اسف بار ورزش ایران در المپیک پکن هستند که این مساله حداقل چند ماه وقت آنها را می گیرد و البته بدون نتیجه نیز به پایان می رسد. فدراسیون فوتبال هم که در حقیقت متولی اصلی فوتبال این مرز و بوم است به جای برنامه ریزی و ایجاد شرایط مناسب جهت تقویت تیم امید برای حضور پرقدرت در مسابقات آینده و خصوصا انتخابی المپیک لندن بیش از همه تیم های ملی این مملکت به دنبال تیم ملی بزرگسالا ن و صعود این تیم به جام جهانی است و انگار حضور تیم های نوجوانان، جوانان وامید به مسابقات جهانی و المپیک اهمیت چندانی ندارد. البته سایر تیم های ملی تحت فعالیت فدراسیون فوتبال مثل تیم ملی فوتسال و فوتبال ساحلی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و زیر سایه تیم ملی فوتبال بزرگسالا ن قرار دارند. مثلا اگر مورد کسب عنوان یازدهمی تیم فوتبال ساحلی در مسابقات جهانی آن هم در بین ۱۲ تیم هیچ صحبتی نشده و کسی پاسخگو نبود یا اینکه مشخص نیست تیم ملی فوتسال برای حضور در جام جهانی مهرماه برگزار می شود، با کدا م برنامه ریزی به مصاف برترین های فوتسال دنیا به خصوص اسپانیا می رود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در حال حاضر تمام فعالیت ها و سرمایه گذاری فدراسیون فوتبال بر روی تیم ملی فوتبال بزرگسالا ن است و سایر تیم ها به خصوص تیم ملی امید نباید به توجه و حمایت مسوولا ن فدراسیون امیدوار باشند.

● تاج: باید همه همکاری کنند

پایان المپیک پکن و بازگشت کاروان ورزشی ایران از شرق دور باید آغاز راهی جدید و برنامه ریزی مطلوب برای آینده باشد که به احتمال زیاد این طور نیست. چرا که این را تاریخ ورزش کشورمان می گوید. با این حال باید امید داشت که به زودی به چشم اندازهای حضور مقتدرانه ورزش ایران در المپیک ۲۰۱۲ لندن برسیم و اقدامات لازم برای آن آغاز شود و در این بین فوتبال به جایگاه موردنظر خود برسد و پس از ۴۴ سال باز هم تیم المپیک ایران تجربه حضور در بزرگترین میدان ورزشی جهان را تجربه کند. «مهدی تاج » نایب رئیس فدراسیون فوتبال و مدیر کمیته تیم های ملی در خصوص برنامه های آینده تیم ملی امید به صحبت هایی اشاره کرد که امیدواریم در حد حرف باقی نماند.

المپیک پکن هم به پایان رسید و متاسفانه تیم فوتبال امید ایران باز هم در این مسابقات غایب بود. علت غیبت ۴۰ ساله فوتبال ایران در المپیک را چه می دانید؟

در این سال های طولانی دلایل مختلفی در این ناکامی دخیل بوده اند. اما به نظر من نداشتن استراتژی مشخص برای تیم امید علت اصلی غیبت های طولانی تیم ایران در المپیک های گذشته است.

● این دوره یعنی المپیک پکن چی؟

فرقی نمی کند. در این دوره هم مشکلات گذشته پا بر جا بودند و البته یک سری معضلات دیگر هم مثل بلاتکلیفی فدراسیون فوتبال وجود داشتند که به ناکامی تیم المپیک منجر شدند.

● مگر متولی اصلی تیم امید کمیته ملی المپیک نیست؟

نه، چون برنامه ریزی ها را ما انجام می دهیم و اساسا تیم امید زیرمجموعه فدراسیون فوتبال است.

اما در دو سه سال گذشته و خصوصا در مورد بحث انتخاب سرمربی تیم امید بین فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک درگیری های زیادی وجود داشته است.

درگیری که نه بلکه اختلاف سلیقه بوده است با این حال فدراسیون فوتبال خود را ملزم به برنامه ریزی و حمایت از تیم امید می داند و این جزو برنامه های اصلی ماست.

● قبول دارید حرف های شما خیلی تکراری است؟

ما هر چه بگوییم از آن انتقاد می کنند. اگر بگوییم از تیم حمایت می کنیم می گویند کلیشه ای است! اگر حمایت نکنیم، می گویند فدراسیون بی توجه است در حالی که ما برنامه ریزی خاصی برای تیم امید انجام داده ایم و به زودی آن را اجرا خواهیم کرد.

سوال ما به این دلیل بود که تیم امید پس از ناکامی جهت صعود به المپیک باز هم بیش از یک سال است در تعطیلی به سر می برد و زمان را از دست می دهد.

درست است. اما ناکامی تیم امید در زمان حضور ما در فدراسیون فوتبال اتفاق نیفتاد.

مساله دیگر اردوهای تمرین تیم امید است که خیلی نامنظم برگزار می شود.

برای این مشکل هم برنامه داریم و حتی قرار است یک تیم راهی المپیک شود، باید همه برنامه هایش موبه مو اجرا شود و تعطیلی یا بی نظمی در کارش نباشد.

● در مورد عدم همکاری برخی باشگاه ها با تیم امید چه می گویید؟

باشگاه ها هم باید با تیم ملی امید همکاری کنند و زمانی که تیم امید از آنها بازیکن خواست با آنها همکاری کنند و بازیکنان خود را در اختیار این تیم قرار دهند.

● اما مربیان تیم های باشگاهی می گویند بازیکنان ملی پوش خود را خسته یا مصدوم تحویل می گیرند.

به هر حال باید در این موارد ملی فکر کرد و همه دست به دست هم بدهیم تا تیم امید کشورمان در المپیک لندن حضور داشته باشد. هر چند که مصدومیت بازیکنان تیم امید خیلی هم زیاد نبوده است.

و بحث صغر سنی؟

ما به شدت با این پدیده برخورد می کنیم و می خواهیم تیمی پاک و بدون مشکل را روانه المپیک کنیم.

در مجموع فکر می کنید تیم امید ایران می تواند پس از ۴۴ سال المپیکی شود؟

ما به آینده خیلی امیدواریم. اگر همه همکاری کنند و اتفاقات حاشیه ای برای تیم درست نشود، قطعا به المپیک می رویم. چون مطمئنیم این حق فوتبال ماست.

نویسنده : جواد منتخبی