هدف مشترک

در مسابقات انتخابی سال جاری، ایران دو نماینده به نام های صنام و صبا باتری دارد، دو تیمی که در چند فصل اخیر همواره قهرمانی لیگ برتر ایران بین این دو تیم هم خانواده دست به دست گشته است.

در مرحله اول این بازی ها صنام در تهران میزبان است و صبا باتری سرنوشت صعود خود را در بازی های دمشق جست وجو می کند. برای آشنایی بیشتر خوانندگان با موقعیت دو نماینده ایران در این بازی ها با مربیان این دو تیم به گفت وگو نشستیم. ماحصل صحبت های ما را با فرزاد کوهیان و مهران شاهین طبع ملی پوشان و مربیان سابق تیم ملی و سرمربیان کنونی دو تیم صنام و صباباتری می خوانید.

●۲۵ سال سابقه

از شروع نخستین دوره مسابقات بسکتبال باشگاههای آسیا نزدیک به ۲۰ سال می گذرد. بازی هایی که هر روز وسعت بیشتری گرفت و کل قاره را تحت تأثیر قرار داد.

تا اواخر دهه هشتاد خبری از حضور نمایندگان سایر مناطق آسیا به جز شرق دور نبود و تا سال ۱۹۹۷ هم هر تیمی بدون محدودیت و مانع می توانست در مرحله نهایی حاضر باشد.

استقبال کشورها توأم با توسعه بسکتبال در قاره کهن دست اندرکاران برگزاری بازی ها را به صرافت انداخت تا با ایجاد فیلتر (بازی های انتخابی) مانع از ورود تیم های ضعیف به این مسابقات و تخصیص سهمیه برای مناطق مختلف شوند. همراه با این سخت گیری و قدرت گرفتن کشورهای حوزه خلیج فارس در بسکتبال باعث شد تا نمایندگان ایران در چند دوره به دلیل بسر بردن کشورمان در اواخر دهه نود در فترت و رکود نتوانند در مرحله نهایی حاضر شوند. خوشبختانه غیبت تیم های ایرانی چندان به طول نینجامید و لیکن هیچ گاه طی این مدت تیم های ایرانی سهمی در معادلات و رفتن بر روی سکو پیدا نکردند. آرزویی که می شود به برآوردن آن در سالهای آتی امیدوار بود. امسال ایران صاحب دو نماینده در بازی های مقدماتی است. صنام و صبا باتری، قطب های تازه شکل گرفته بسکتبال ایران، در روزهای آینده در مصاف با قدرت های تازه برخاسته غرب آسیا و تیم های متمول حاشیه خلیج فارس در راه رسیدن به مرحله نهایی پیکار خواهند کرد. از بین صنام و صبا باتری اولی به دلیل میزبان بودن بازی های مرحله نخست کاری به مراتب راحت تر از صبا باتری که در دمشق به میدان می رود پیش رو دارد.

●شناسنامه

- نام: فرزاد، نام خانوادگی: کوهیان

- تولد: ،۱۳۴۳ شروع بسکتبال: ۱۳۶۰

- باشگاهها به ترتیب: ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ ذوب آهن اصفهان، ۱۳۷۸ تا ۸۰ راه آهن تهران

تحصیلات: فوق لیسانس تربیت بدنی و علوم ورزشی- عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد

- عضو تیم ملی در سالهای ۶۸ تا ۷۳

- حضور در بازی های آسیایی پکن

- عضو تیم منتخب ارتش ایران در مسابقات ارتش های جهان

- عضو تیم دانشجویان ایران در بازی های جهانی دانشجویان (چین)

- چهار دوره همراهی تیم ذوب آهن در باشگاههای آسیا

- ۸ قهرمانی باشگاههای ایران با ذوب آهن

- مربی تیم دانشجویان ایران

- مربی تیم ملی در بازی های غرب آسیا

- سرمربی کنونی صنام

●روی حمایت تماشاگران حساب باز کرده ایم

* موقعیت صنام برای حضور در غرب آسیا ایده آل است؟

- تیم ما در فصل جاری شرایط ویژه ای داشت، شرایط ما معمولی است ولی ایده آل نیست چه بسا تیم های دیگر از ما آماده تر نیز باشند. با تمرینات فشرده سعی کردیم تیم را به هماهنگی لازم برسانیم. با دگرگونی که در فصل نقل و انتقالات صنام داشت، از وضعیت کنونی حاکم بر تیم راضی هستم.

* دیدگاه شما پیرامون تغییر در سیستم بازی ها از سوی کنفدراسیون غرب آسیا چیست؟

- جدول اولیه ترسیم شده منطقی تر بود و لیکن مسائل سیاسی بوقوع پیوسته در منطقه خاورمیانه مسئولان کنفدراسیون بسکتبال آسیا را وادار به تجدید نظر و برگزاری بازی های مرحله اول به شکل متمرکز ساخت و بازی های رفت و برگشت به دوره های بعد کشیده شد.

* تفاوت بازی های متمرکز با رفت و برگشت؟

- در بازی های متمرکز، شانس نقشی پررنگ در صعود تیم ها ایفا می کند ولی در بازی های رفت و برگشت هم تیم ها زمان و فرصت بیشتری برای آنالیز حریفان خواهند داشت و هم توانایی تیم ها در کسب برتری تعیین کننده است. در شکل جدید، صرفه جویی و تسهیلات بهتر است، اما فشار و آسیب دیدگی تهدید جدی برای تیم ها به شمار می رود.

* چه شناختی از حریفان همگروه تان دارید؟

- الریاضی و ساجس تیم های اول و دوم لیگ لبنان هستند؛ دو تیمی که از بازیکنان دو ملیتی استفاده می کنند. الجیش تیم اول سوریه است. آرامکس اردن هم در زمره تیم های قدرتمند محسوب می شود. ضمن آن که با شرایطی که (وابا) وضع کرده است، تیم ها تا قبل از شروع بازی ها می توانند بازیکنان خارجی جدید به خدمت بگیرند و این مسأله همه معادلات قبلی را بر هم می ریزد.

* آخرین اطلاعاتی که از حریفان دارید؟

- آخرین اطلاعات ما از حریفان به حضور آنان در جام شیخ راشد امارات بازمی گردد که سعی کردیم با کمک مسئولان ذوب آهن و از پخش ماهواره ای بازی ها فیلم آنان را بدست آوریم. الریاضی لبنان تیمی قدرتمند است که تونی مدیسن آمریکایی و «ووگل» با ملیت لبنانی و آمریکایی دو بال قوی این تیم شاخص و مدعی را تشکیل می دهند.

*میزبانی تهران تا چه اندازه در موفقیت تیم شما مؤثر است؟

- در کشور ما همیشه حمایت مردمی نقش مهمی در موفقیت تیم های ورزشی داشته است و هرگاه که پای مصالح ملی در میان باشد آنان با تمام وجود به حمایت ورزش برمی خیزند. حمایت باشگاه را پشت سر خود کاملاً احساس می کنیم و فدراسیون هم سعی دارد تا بهترین شرایط را برای صعود ما مهیا سازد.

صنام دستخوش تغییرات زیادی در این فصل شده و با ترکیب جدیدی چشم به صعود دوخته ایم.

* آیا از بازیکنان خارجی خود راضی هستید؟

- اگرچه قانون عدم استفاده همزمان از دو بازیکن خارجی برای تیم هایی که سه بازیکن ملی پوش داشتند دست و پای تیم ها را برای استفاده کامل از بازیکنان خارجی بست، اما از نحوه تمرین آنها کاملاً راضی هستم و لیکن با میانگین استفاده ۱۵ دقیقه ای از جان کارتر و دنی جانسون قادر به ایجاد هماهنگی مناسب بین آنها و بازیکنان داخلی نشدیم.

* قانون، اجازه استفاده از بازیکنان کمکی برجسته داخلی را به شما می دهد؟

- متأسفانه خیر، تمامی تیم ها به اجبار باید با همان شکل و شمایل رقابت های داخلی در این بازی ها شرکت کنند، در حالی که در گذشته نه چندان دور تیم ها با اسکلت بندی اصلی تیم های ملی خود به این مسابقات می آمدند.

* چه برنامه ویژه دیگری برای این بازی ها دارید؟

- آنچنان فرصت آزادی نداشتیم که فارغ از مسابقات داخلی به آن فکر کنیم. تنها کار ویژه ما درحین تمرینات و مسابقات لیگ برتر بود که با برداشت و شناختی که از حریفانمان داشتیم سعی کردیم تاکتیک های مختلف را مرور کنیم. در حال حاضر تمرکز بیشتر ما روی مسابقات داخلی است، چرا که این بازی ها برای ما از اهمیت بسزایی برخوردار است. البته اعتقاد دارم که باید طوری برنامه ریزی شود که تیم ها فرصت بیشتری برای تمرکز داشته باشند و بتوانند در چند تورنمنت بین المللی هم در طول سال بدون خدشه به رقابت های داخلی شرکت کنند.

* از تزلزل در کدام پست نگرانی داری؟

- در بعد داخلی نسبتاً مشکل خاصی نداریم، اما از نظر جایگزینی در پست ها چندان غنی نیستیم و این نکته ها من را نگران کرده است.

* به بازی های داخلی برگردیم، دیدگاه شما در مورد بازی های (پلی آف) لیگ برتر چیست؟

- من فکر می کنم جدول خوبی در دو گروه مرحله پلی آف ترسیم شده است. جدول فعلی از جدول سال پیش منطقی تر و سنجیده تر است و به نظر من باید به شکلی برنامه ریزی شود که تیم ها در طول سال ۳۰ تا ۳۵ بازی کنند.

انجام بیست بازی با این پتانسیل و هزینه، ناکافی است و باید مسابقات به نحوی طراحی شود که تیم ها در کنار بازی های داخلی در تورنمنت های برون مرزی هم محک بخورند و به پختگی بیشتری برسند. رقبای غرب آسیایی ما شرایطی کاملاً متفاوت با تیم های ایرانی دارند.

* چه پیشنهادی برای جذب مربیان خارجی داری؟

- چند روش را می توان در جذب مربیان خارجی به کار گرفت با این توضیح که با استفاده مقطعی نمی توان نتیجه لازم را گرفت. در وهله نخست باید به این مسأله به شکل ریشه ای نگاه کنیم و با بررسی کامل به سراغ مربیان خارجی برویم. یا باید بهترین مربیان خود را جمع کنیم تا آنها سه ماه زیر نظر مربیان برجسته خارجی آموزش ببینند و در سال های بعد هم هر سال به مدت یک ماه این کار تداوم پیدا کند تا صاحب مربیان آبدیده ای شویم. روش دوم این که باشگاه ها را تشویق به جذب مربیان خارجی کارآمد سازیم و در کنار آنان مربیان جوان را به عنوان دستیار منصوب کنیم تا پس از چند سال کار، مربیان خوبی پرورش داده باشیم؛ کاری که چینی ها می کنند و هم اکنون بسکتبال این کشور ارتقایش را مرهون چنین شیوه ای است.