ما که پر کردیم اما

فرم های اطلاعات اقتصادی خانواده, معادله این روزهای خانواده ها

حالا دیگر تقریباً تمام ایرانی ها به مدد تبلیغات تلویزیونی و پچ پچ های روزانه،اطلاعات اندکی راجع به عزم دولت برای جمع آوری اطلاعات اقتصادی خانوارهای ایرانی به مدد یک پرسشنامه ۲۸ سوالی به دست آورده اند. هنوز زمان جمع آوری این فرم ها تمام نشده و این در حالی است که کمتر کسی می داند سرنوشت دقیق این ارائه اطلاعات به کجا ختم می شود و مرحله بعدی این طرح چیست. به رغم وجود تمام این نقاط مبهم اما آنچه کاملاً هویدا است استقبال مردمی است که در صف ها می ایستند و با تردید تن به این سرشماری اقتصادی داده اند. آنچه اما در این روزهای رونق فرم و غلط و راست اطلاعات بیش از هر چیز به چشم می آید حاشیه هایی است که از نظرات مردم در همین صف ها ساخته و گاهی هم بسیار جدی گرفته می شود.

● برگ اول؛ رودست فرمی

روزهایی که برای اولین بار نمونه فرم های طرح اقتصاد خانواده میان مردم دست به دست شد سوال های شماره ۱۵ و ۲۵ با موضوع میزان درآمد و میزان بدهی بابت وام خیلی ها را برای راست نگفتن قلقلک داد. پر کردن فرم با آنچه از نظر جماعت ایرانی صلاح بود اما با رودست آنهایی رو به رو شد که فرم ها را جمع آوری می کردند.

پرینت ها و کپی های سیاه و سفید در هنگام تحویل جایشان را به فرم های صورتی ویژه یی دادند که باید با دقت و البته صداقت بیشتری پر می شدند. بسیاری از آنهایی که جلوی عدد مبلغ درآمدشان جواب های پرت داده بودند متوجه می شدند که باید فیش حقوقی شان را هم رو کنند یا در مقابل سوال های کنجکاوانه مسوول دریافت فرم ها جوابگو باشند. البته نباید فراموش کرد که دریافت کنندگان فرم ها چندان با تحویل دهندگان کلنجار نمی رفتند و فرم ها را دریافت می کردند.

● برگ دوم؛ اعشار و ارقام

یکی از دردسرهای آنهایی که فرم ها را پر می کردند پیدا کردن عدد دقیق دریافتی ها و پرداختی های مالی بود. در یکی از گزینه ها از پر کننده فرم خواسته شده که متوسط درآمد ناخالص ماهیانه سه ماهه اول سال ۸۷ را با احتساب هزار ریال بنویسد و در گزینه دیگری خواسته شده مبلغ کل اصل وام را با در نظر گرفتن میلیون ریال بنویسد. شاید بد نباشد بدانید که این اعداد یکی از مشکلات اساسی پر کنندگان و تحویل گیرندگان فرم ها را به وجود آورده است. جالب اینکه اکثر افرادی که به عنوان متصدی دریافت فرم ها در مدارس مستقر شده اند جوانانی هستند که به صورت جزیی آموزش دیده اند. یکی از همین جوان ها که در مرکز تحویل فرم اطلاعات اقتصادی خانواده در محله چهارصد دستگاه با پیرمردی چانه می زند درباره مشکلات موجود در این پرسشنامه ها می گوید؛ «محاسبه میزان درآمد و پرداختی های صاحبان فرم ها با توجه به تعداد جمعیت حاضر در نوبت کار مشکلی است. از طرفی به ما تذکر داده شده کوچک ترین اشتباه در پرکردن فرم ها از طریق کد رهگیری که به مردم داده می شود قابل پیگیری است. با این اوصاف هر روز باید با این مشکل کنار بیاییم چون گاهی محاسبات ما با صاحب فرم یکسان از آب در نمی آید و به همین دلیل مشکلاتی بروز می کند.»

● برگ سوم؛ نقل فرم

«اینها می خواهند از همین حقوق بازنشستگی هم مالیات کم کنند وگرنه کسی به فکر ما نیست.» از سوی دیگر جوانی می گوید؛ «نه، مادر جان اینها همه کارهای تبلیغاتی است والا کسی دلش به حال ما نسوخته.» همیشه در این نجواهای معترضانه افرادی هم دخیل می شوند که سعی دارند تحلیل خود را به اصل ماجرا تعمیم دهند. یکی از همین ها است که در قامت یک مرد میانسال به چند نفری که گوشه یی در کلاس تجمع کرده اند، می گوید؛ «قرار است به ازای هر خانواده پنج نفری چهار میلیون تومان به حساب بریزند و بعد از مدتی به صورت ماهیانه این حساب را شارژ کنند البته نباید فراموش کرد که به این بهانه قرار است یک سرشماری اقتصادی هم صورت بگیرد.» هنوز کلام منعقد نشده که خانمی از ته صف می گوید؛ «همسایه های ما که فقط دروغ تحویل دادن. کی راستش رو می گه؟ یکی از آشنایان ما دو بار این فرم ها را پر کرده. حساب و کتابی نداره که.»

ساعت ناهار که می شود برای مسوولان حوزه غذا می آورند و کار تحویل گیری فرم نیم ساعتی تعطیل می شود. این زمان بهانه خوبی است برای آنهایی که با عینک بدبینی تمام ماجرا را دلیلی برای بریز و بپاش یک عده خاص می دانند. شاید حرف های پیرزنی که از کباب خوردن مسوولان تحویل گیری فرم ها ایراد می گرفت نهایت این بدبینی باشد که می گفت؛ «این کارا پول نمی خواد؟ مطمئن باشید این پول ها رو از ما کم می کند.»

● برگ چهارم؛ فرم بعد

فرم صورتی تکمیل شده و کپی ها هم به مسوول دریافت تحویل می شود. کد رهگیری روی یک تکه کاغذ نوشته می شود و به تحویل دهنده فرم سپرده می شود. خسته نباشید.و همین کلام است که جماعت را مشتاق می کند برای پرسیدن درباره مرحله بعد و البته جواب دندان گیری هم وجود ندارد. «ما فعلاً فرم ها را تحویل می گیریم . مرحله بعد از طریق رسانه ها اعلام می شود. فقط کد رهگیری تان را گم نکنید.»

و این پایان یکی دو روز عذاب و در صف ایستادن برای تحویل فرمی بود که معلوم نیست قرار است به چه کار آید یا حداقل آنهایی که این فرم ها را پر کرده اند نمی دانند فرم بعدی چیست و مرحله بعدی کجاست.

مسعود میر