واپسین کلمات مشهور

فصل دیوانه کننده ۲۰۰۴ ۲۰۰۳ لیگ قهرمانان اروپا به مراحل حساسی رسیده بود «موناکو»ی کوچک باید پنجه در پنجه رئال مادرید بزرگ می انداخت قرمز و سفیدهای مونت کارلو از مورینتس, بازیکن سابق رئال مادرید انتظار معجزه داشتند

فصل دیوانه کننده ۲۰۰۴-۲۰۰۳ لیگ قهرمانان اروپا به مراحل حساسی رسیده بود. «موناکو»ی کوچک باید پنجه در پنجه رئال مادرید بزرگ می انداخت. قرمز و سفیدهای مونت کارلو از مورینتس، بازیکن سابق رئال مادرید انتظار معجزه داشتند. او در برنابئو نامهربانی های زیادی را تحمل کرد اما عاقبت در دقایق پایانی بازی دور رفت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان انتقام گرفت و آخرین گل بازی منجر به شکست ۴ بر ۲ میهمان مقابل میزبان را به ثمر رساند. نوع خاص شادی پس از گل فرناندو نه تنها سکونشینان را ناراحت نکرد بلکه باعث شد آنها به افتخار ستاره سابق خود از جای خود برخاسته و برای وی کف بزنند. بازی برگشت حکایت ویژه ای داشت. مورینتس در منگنه سؤالات خبرنگاران، نامهربان شد و اعلام کرد در ورزشگاه «لویی دوم» ( استادیوم اختصاصی موناکو) جواب جفای رؤسای تیم اسپانیایی را خواهد داد. جنگ روانی «فرناندو» قابل انتظار نبود و سران رئال مادرید نتوانستند جواب مناسبی بیابند گاهی اوقات نقل قول ها خیلی جلوتر از اتفاقات، حادثه را رقم می زنند.

در عرصه توپ گرد جایی که هر گل باعث شکل گیری حرف و حدیث های زیادی می شود، صحبت ها و به عبارت بهتر کرکری های قبل و بعد از پایان بازی بر جذابیت های زیباترین ورزش دنیا می افزاید. در پایان دور رفت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا فرصت مناسبی ایجاد شد تا به خاطرات نقبی بزنیم و از دل آنها تأثیر ماندگار یک سخن حتی نسنجیده را استخراج کنیم. آنچه می خوانید تمام کرکری هایی است که بازیکنان حاضر در مراحل پایانی ادوار اخیر لیگ قهرمانان به راه انداخته اند.

● پسر بی شخصیت

حسن صالی حمیدزیچ، بازیکن وقت بایرن مونیخ گویی سال ها در انتظار رویارویی با ستارگان یک تیم بزرگ بود که آنگونه درست قبل از بازی دور برگشت مرحله یک چهارم نهایی فصل ۲۰۰۲- ۲۰۰۱ مقابل رئال مادرید از خود بی خود شد و سخنان زشتی را بر زبان آورد. شاید هم برتری خفیف بایرن در بازی رفت اعصاب «حسن» را به هم ریخته بود. به هر حال او شب قبل از جدال بزرگ برنابئو اعلام کرد سفیدپوشان اسپانیا در صورت تحت فشار قرار گرفتن اختیار بدن خود را نیز از دست خواهند داد. این توهین آشکار دلیل انتخاب لقب بارزو (اصطلاحی به معنای پسر بچه بی شخصیت) برای او را نمایان کرد. آتش خشم دوستداران رقیب، سر و صورت او را نشانه رفت و عاقبت آن اتفاقی که نباید روی می داد، به وقوع پیوست. سکونشینان برنابئو خسته و عصبانی از عدم گلزنی تیمشان، هنگام نواختن ضربه کرنر از سوی حمیدزیچ فرصت عقده گشایی یافتند و با هر آنچه دم دستشان بود از بازیکن مؤثر اهل بوسنی پذیرایی کردند. حتی اشتفان افنبرگ هم از لطف آنها بی نصیب نماند. تحریکات طرفداران رئال مادرید نتیجه بخش بود و سرانجام سولاری و گوتی از آب گل آلود ماهی صعود را گرفتند. «بارزو» هیچ حرفی برای گفتن نداشت. بایرن مونیخ در مجموع ۲ بازی رفت و برگشت با نتیجه ۳ بر ۲ مغلوب رقیب شد و در سوی مقابل تیم محبوب پایتخت اسپانیا رفت تا در پایان اولین ال کلاسیکوی رقابت های اروپایی، بارسا را حذف کند. لورکوزن کوچک هم رقیب دارودسته دل بوسکه نشد و به این ترتیب نهمین قهرمانی قوهای سپید در لیگ اروپا شکل گرفت. «حسن صالی حمیدزیچ» چه شد؟ او چندین سال دیگر برای رقیبان بایرن کرکری خواند اما کم کم افت کرد. او اکنون در یوونتوس به دنبال محو لقب آقای بی شخصیت است و شاید سرانجام بتواند احترام فوتبالدوستان را جلب کند؛ البته اگر احساساتی نشود و برای دوستان خود در تیم رقیب کرکری نخواند!

● مرد مبارزه

خوان گاسپارت، رئیس سابق بارسلونا ظاهراً مدیر نالایقی بود اما هنگام کری خواندن برای سفیدپوشان سلطنتی فوتبال اسپانیا، سلطان بلامنازع برهم زدن جو فوتبال اروپا نام می گرفت. بازیکنان رئال مادرید تصور نمی کردند پس از بستن دهان «حمیدزیچ» با صخره سخت تری مواجه شوند. گاسپارت، خوش خیال های دیار ماتادورها را از خواب بیدار کرد و به آنها یک کابوس بزرگ هدیه داد. گفته می شود در ضیافت شام سران ۲ تیم قبل از بازی مرحله نیمه نهایی فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ لیگ قهرمانان، خوان گاسپارت در حالی که بشدت می لرزید ابراز امیدواری کرد از این پس نام تیم رقیب در قبرستان های کاستیل شنیده شود، نه در بزرگترین عرصه های توپ گرد. اظهارات او موجی از جنجال ها را به وجود آورد.

روزنامه های اسپانیایی، خوان را زیر تازیانه انتقادات له کردند اما کسی نپرسید دلیل تنفر شدید او از پرافتخارترین باشگاه اروپا چیست. فقط هنگام رجوع به کتاب زندگینامه گاسپارت متوجه شدیم او یک کاتالانی اصیل و پیرو فلسفه جدایی این ایالت از اسپانیا است. موضوع جالب تر تماشای نام چند تن از نزدیکترین اقوام او در جمع کشته های جنگ داخلی اسپانیا بود. خب! با چنین تفاسیری آیا باید منتظر عکس العمل دیگری از سوی او بودیم؟ گاسپارت به طبیعی ترین شکل ممکن احساسات خود را بروز داد. درست مانند چارلی رکساچ، مربی وقت کاتالان ها.

● گلوله آتشین

بله! چارلی یا همان کارلوس رکساچ در میان ناباوری همگان بارسا را تا مرحله نیمه نهایی فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱ لیگ قهرمانان بالا آورد. اوضاع تیم او در لالیگا چندان جالب توجه نبود و به این ترتیب کاتالان ها فقط به رقابت های اروپایی توجه داشتند. جدال مقابل رئال مادرید رقابت مرگ و زندگی نام گرفت. رکساچ، استاد جنگ های روانی محسوب می شد و برای اثبات توانایی های خود در این عرصه مجبور شد چند کتاب تاریخی را خریداری کند. او از لابه لای متن ها حاشیه های جالبی پیدا کرد. یکی از اظهارات تاریخی او قبل از جدال دور رفت رقبای دیرینه، نتیجه همین کنجکاوی بود. او با اعلام اینکه مؤسسان رئال مادرید عده ای خیاط کاتالانی بودند، قلب و تاریخ سفیدپوشان را نشانه رفت. نوبت به روزنامه های پرتعداد هوادار بارسا رسید تا اظهارات چارلی را تأیید کنند. آن مقطع در روزنامه هایی مانند «ال موندو دپورتیوو» هیچ ستونی برای گوشزد کردن ضعف های تاکتیکی بازیکنان گرانقیمت بارسا وجود نداشت و در سوی مقابل نقد! صحبت های جنجالی رکساچ از در و دیوار این روزنامه بالا می رفت! بخشی از سنت کاتالان ها حرافی است؛ می خواهد درون میدان باشد یا خارج از مستطیل سبز.

● انتقام و دیگر هیچ

فصل دیوانه کننده ۲۰۰۴-۲۰۰۳ لیگ قهرمانان اروپا به مراحل حساسی رسیده بود.« موناکو»ی کوچک باید پنجه در پنجه رئال مادرید بزرگ می انداخت. قرمز و سفیدهای مونت کارلو از مورینتس، بازیکن سابق رئال مادرید انتظار معجزه داشتند. او در برنابئو نامهربانی های زیادی را تحمل کرد اما عاقبت در دقایق پایانی بازی دور رفت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان انتقام گرفت و آخرین گل بازی منجر به شکست ۴ بر ۲ میهمان مقابل میزبان را به ثمر رساند. نوع خاص شادی پس از گل فرناندو نه تنها سکونشینان را ناراحت نکرد بلکه باعث شد آنها به افتخار ستاره سابق خود از جای خود برخاسته و برای وی کف بزنند. بازی برگشت حکایت ویژه ای داشت. مورینتس در منگنه سؤالات خبرنگاران، نامهربان شد و اعلام کرد در ورزشگاه «لویی دوم» ( استادیوم اختصاصی موناکو) جواب جفای رؤسای تیم اسپانیایی را خواهد داد. جنگ روانی «فرناندو» قابل انتظار نبود و سران رئال مادرید نتوانستند جواب مناسبی بیابند. در این شرایط مورینتس در دقایق میانی نیمه دوم ادعاهای خود را ثابت کرد و با به ثمر رساندن یک گل زیبا زمینه ساز سقوط مردان «فلورنتینو پرز» شد. برتری ۳ بریک موناکو در بازی برگشت به معنای شکل گیری تساوی ۵ بر ۵ در مجموع ۲ رقابت بود. زهر گل های مهاجم فعلی والنسیا بیشتر بود و به همین دلیل باشگاه فرانسوی به دلیل آنچه «فاکتور گل زده بیشتر در خانه حریف» نامیده می شد، ناباورانه جشن صعود برپا کرد.مورینتس آنچنان زخم خورده بود که حتی پس از پایان پروژه انتقام هم دست از سر رئالی ها برنداشت. او همچنان کرکری می خواند و کلمات جدیدی را به فرهنگ لغات فوتبال اسپانیا می افزود. موناکو به لطف گل های زیبای مورینتس، چلسی را هم از سر راه برداشت و به فینال لیگ قهرمانان راه یافت. «ناندو» آنجا هم از رئال مادرید به بدی یاد کرد. شاید این دشمنی صادقانه، سران قوهای سپید را بر آن داشت در پایان فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳ مورینتس را کنار رائول بازگردانند؛ هرچند این تدبیر چاره ساز نشد و پرستوی کوچک در آشیانه سابق خود آرام نگرفت. پرواز بعدی او پرخطر بود. مورینتس هم سرانجام مانند تمام اساتید عرصه جنگ های روانی در فوتبال محو شد.

● ماجرای مورینیو

آقای خاص در بین ۲ نیمه بازی چلسی و بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا با اعلام اینکه ریکارد، مربی تیم رقیب به رختکن «آندریاس فریسک» داور سوئدی بازی رفته و با او صحبت کرده، گناه شکست تیم ۱۰ نفره خود را به گردن قاضی فینال یورو ۲۰۰۰ انداخت. او هفته ها روی بورس ماند و هنگامی که چلسی سرانجام مقابل لیورپول کم آورد، محکم زمین خورد. فریسک تهدید به مرگ شد و از دنیای داوری خداحافظی کرد.