رانندگی در شب های تابستان زمانی برای لذت و خطر

رانندگی در شب برای برخی افراد لذتبخش است بویژه آنکه در ساعات پایانی شب و ابتدایی بامداد جاده ها خلوت تر بوده و راحت تر می توان راند

رانندگی در شب برای برخی افراد لذتبخش است. بویژه آنکه در ساعات پایانی شب و ابتدایی بامداد جاده ها خلوت تر بوده و راحت تر می توان راند. شب اما بطور طبیعی وقت استراحت و خواب است بنابراین برای کسی که به شغل رانندگی اشتغال ندارد، راندن در تاریکی مشکلاتی ایجاد می کند. بنابراین گاه لازم است که لذت رانندگی در شب های تابستان را کنار بگذاریم تا دچار سانحه نشویم. خنکای جاده و ستاره های درشت آسمان گرچه زیباست اما شب زمان مناسبی برای رانندگی افراد عادی نیست. اینک به عواملی که در رانندگی شبانه مهم است می پردازیم.

خواب آلودگی

رانندگی درازمدت، خصوصا در شب و با سرعتی یکسان و در طول راهی طولانی، سبب خواب آلودگی و خستگی مفرط می شود که این خود، مقدمه بسیار ناگواری برای حوادث احتمالی است. برای جلوگیری از این حوادث، توصیه های زیر را به کار ببندید.

۱) قبل از رانندگی، غذایی سنگین صرف نکنید.

۲) لباس راحت بپوشید.

۳)با چشم های خود آئینه ها و مسیر حرکت خود را کنترل کنید.

۴) به تابلوها و علائم طول مسیر با دقت نگاه کنید.

۵) هر دو ساعت یک بار پس از ایستادن، قهوه یا چای مصرف کنید.

۶) سعی کنید در طول روز، مسافتی طولانی را رانندگی نکنید.

۷) در ساعات خواب (شب) سعی کنید رانندگی نکنید.

۸) دمای هوای داخل خودرو را تنظیم کنید.

اگر باز احساس خواب کردید کار ناگهانی انجام دهید. برای مثال پنجره خودرو را باز کنید، با مسافران صحبت کنید، آواز بخوانید، بدن خود را به صورتی حرکت دهید که توجه شما از رانندگی قطع نشود، در اولین توقفگاه توقف کنید و سپس استراحت نمایید.

کارهایی برای رانندگی ایمن در شب

برای ایمنی در رانندگی شبانه، لازم است که کارهایی انجام شود. این مسائل می تواند علاوه بر استفاده از شب برای راندن، سلامتی ما را تضمین کند.

راهکاری مهم برای ایمنی بیشتر در رانندگی شبانه به شرح ذیل است:

۱) شیشه جلو و شیشه چراغ ها را کاملا تمیز کنید. (استفاده از محلول آب با جوش شیرین یا مواد پاک کننده مناسب توصیه می شود.).

۲) اگر جنس برف پاک کن از ماده ای است که نور را منعکس می کند، با چسباندن نواری مشکی بر روی آن، از انعکاس نوری که به شیشه جلو می تابد جلوگیری کنید.

۳) آئینه دید عقب داخل خودرو را در وضعیت دید شبانه تنظیم کنید تا از انعکاس نور خودروهای پشت سر به چشم هایتان بکاهید.

۴) تا مجبور نشده اید از نور بالا استفاده نکنید، زیرا این کار خطرات زیادی را برای رانندگانی که از روبروی شما در حال حرکتند به دنبال دارد.

۵) هیچگاه به نور چراغ های خودروهایی که از روبرو می آیند، خیره نشوید. سعی کنید چراغ جلو سمت راست خودروی خود را با لبه آسفالت سمت راست جاده هماهنگ کنید و تنها نیم نگاهی به خودروی مقابل داشته باشید. در این گونه مواقع بهتر است حاشیه سمت راست جاده و خط سفید وسط جاده را نگاه کنید.

۶) اگر از عینک استفاده می کنید، شیشه آن را کاملا تمیز کنید و اگر در حین حرکت در چشمان خود احساس خستگی و خواب آلودگی کردید، در اولین توقفگاه استراحت کنید.

۷) شب هنگام در قسمت آسفالت جاده توقف نکنید. بهتر است برای توفق از پارکینگ های طول مسیر استفاده کنید. اگر مجبور به توقف اجباری در آسفالت شدید (وقوع خرابی های غیرقابل پیش بینی که امکان حرکت را از وسیله نقلیه سلب می کند) حتما علائم شب رنگ از قبیل فانوس یا مثلث احتیاط را در فواصل مناسب عقب، جلو و کنار وسیله نقلیه قرار دهید.

۸) هنگامی که از مسیر فاقد نور کافی عبور می کنید، مراقب عابرانی باشید که ممکن است لباس تیره پوشیده باشند.

۹) هنگام رانندگی در پشت سر وسایل نقلیه، از نور پائین استفاده کنید تا نور چراغ شما در آئینه خودروی جلویی و نیز سپر عقب آن منعکس نشود.

۱۰) هنگام تاریکی هوا، استفاده از چراغ های راهنما در هنگام تغییر مسیر و گردش ها ضروری تر است.

۱۱) همواره سیستم روشنایی خودروی خود را بررسی کنید. معایب به وجود آمده را برطرف نموده و نور چراغ های وسیله نقلیه خود را تنظیم کنید.

عوارض خستگی در رانندگی شبانه

عوارض خستگی برای هر راننده حتی در شرایط مناسب رانندگی ممکن است پیش آید. رانندگی در شرایط سخت و نامناسب و در سفرهای طولانی تأثیر سوئی بر آرامش راننده می گذارد و او را زودتر خسته می کند. در این هنگام میزان خستگی متناسب با طول مسافت پیموده شده نیست. لذا هرگاه راننده گرسنه، تشنه و خواب آلوده بوده یا داروهای شیمیایی مصرف کرده باشد، به این عوارض زودتر دچار می شود. استعمال زیاد دخانیات ابتلاء به یک بیماری جسمی که حرکت یکی از اعضاء یا مفاصل را محدود می کند، ابتلاء به بیماری های مزمنی چون دیابت یا اختلال در فشار خون نیز چنین است. ولی وقتی راننده از تندرستی کامل، نشاط و فعالیت برخوردار بوده و هنوز پا به سن نگذاشته باشد، توان مقابله بیشتری را با عوارض خستگی دارد.

عوارض خستگی را به دو مرحله مهم می توان تقسیم کرد:

۱) عوارض زودرس:

الف) با احساس سنگینی پلک ها شروع می شود و به ضعف تطابق برای دیدن اشیاء نزدیک می انجامد، این موضوع وقتی روشن می شود که برای راننده خواندن عقربه های جلوی داشبرد مشکل می شود.

ب) احساس وجود جسم خارجی در چشم.

ج) بعد از زمان معینی

دو بینی عارض می شود. یک یا هر دو چشم به سمت معینی- در نتیجه ضعف و خستگی- منحرف شده و در نتیجه اجسام دو طرف جاده را دو تا می بیند. د) احساس خشکی در دهان، بینی و حنجره و نیاز به نوشیدن آب برای رفع عطش.

هـ) احساس بالا رفتن حرارت بدن، خمیازه مرتب، ضعف عضلانی که در نتیجه به کلاچ فشار کافی نداده، لذا تعویض دنده با سر و صدا توام می شود که دلیل خستگی و ضعف در عضلات پا بوده و باعث کم شدن سرعت تعویض دنده است، در این حالت راننده دچار خستگی شدید شده است.

۲) مرحله دوم:

الف) در این مرحله راننده به کندی رانندگی می کند اما گمان دارد با سرعتی بالا در حرکت است. این احساس به طور غیرارادی راننده خسته را وادار می کند با سرعتی پائین تر از حد طبیعی حرکت کند که با طول مسیری که باید طی کند متناسب نیست.

ب) بعد از این مرحله راننده در مقابل چشم های خود صورت های خیالی می بیند، این حالت با گذشت زمان شدت می یابد به طوری که میل به خواب در او بوجود می آید. به تدریج عضلات گردن حالت طبیعی خود را از دست می دهد. در این حالت با دیدن علائم رانندگی و تابلوهای آگهی یا هر جسم دیگر دچار ترس شده و ضربان قلب او بالا می رود. به خصوص اگر شرایط جاده (مثل سرازیر و پیچ) یا شرایط جوی تغییر کند.

بدیهی است عوارض مذکور متعاقب یا همراه یکدیگر یا بعد از زمان های معین واقع نمی شود، بلکه بطور نسبی ایجاد شده و تقدم و تأخر آنها تابع شرایط جاده، ماشین و راننده است. وقتی راننده به طور کامل خسته است، ناتوانی بر او مسلط شده و کنترل حواس خود را از دست می دهد و در حالی که چشم های او باز است، کنترل وضعیت نشستن پشت فرمان را از دست خواهد داد.

راهنمایی و رانندگی ناجا