هنوز نتوانسته ام فیلمی را که دلم می خواهد, بسازم

گفتگو با سعید سهیلی به بهانه اکران فیلم تلافی

کـارگـردان فـیـلـم "تـلافـی" گـفـت: این فیلم قصه‌ای متفاوت با قصه‌های مرسوم ‌سینمای ایران دارد و در شب نخست نمایش با استقبال خوبی روبه‌رو شده که خوشحال‌کننده است.‌

‌سعید اسدی کارگردان فیلم "تلافی" درباره نمایش این فیلم که به‌تازگی در ‌گروه سینمایی استقلال به‌نمایش عمومی درآمده و جایگاهش در سینمای روز ‌ایران، سخن گفت‌‌ .‌ وی در ابتدا، در مورد میزان استقبال عمومی از فیلم و ‌مقطع اکران آن اظهار داشت: وقتی در اولین شب نمایش عمومی فیلم به ‌سینما اریکه ایرانیان رفتم،‌ دیدم سالن نمایش پر است و این برای فیلمی که ‌روز اول اکران خود را آن هم بدون بیلبورد، تیزر و سایر تبلیغات پشت‌سر می‌گذارد، خیلی خوب بود.‌

وی به زمان اکران "تلافی" اشاره کرد و گفت: ‌بارها این نکته ثابت شده که اگر فیلمی دارای پتانسیل لازم باشد، زمان اکران ‌برایش فرقی ندارد و هر بار آن را به نمایش بگذاری و در هر زمانی خوب ‌جواب می‌دهد‌‌ .‌ اسدی گفت: به نظرم اینکه فیلم من خوب است یا نه این را ‌مردم تعیین می‌کنند. من احساس می‌کنم "تلافی" فیلمی است که قصه‌ای ‌متفاوت با قصه‌های مرسوم ســیــنـمــای ایــران دارد چــون در حــالــت کـلــی رونــد ‌سـیـنـمــای ایــران بـه‌گـونـه‌ای اسـت کـه وقـتی چیزی مد می‌شود، همه از آن تبعیت ‌می‌کنند.

مثلا خود من وقتی "آواز قو" را ساختم، بیست تا فیلم مثل "آواز ‌قو" ساخته شد. یا مثلا در مقطعی فیلم دختر و پسری مد می‌شود یا وقـتـی ‌فـیـلـم طـنـز موفق می‌شود، همه به آن سمت می‌روند‌‌ .‌

این کارگردان گفت: البته ‌این قضیه هم ناشی از این است که سینمای ما هـنوز هویت ملی خودش را ‌پیدا نکرده است. سینمای ملی باید شاخصه‌های خودش را داشته باشد و ما ‌فاقد سینمای ملی به معنای درست آن هستیم و برای همین هم هست که ‌همیشه دنبال آنچه که امروز فروش می‌رود و در گیشه موفق است، می‌رویم.‌

‌اسدی گفت: ما هنوز ریتم خودمان را در سینمایمان پیدا نکرده‌ایم و هر نوع ‌سینمای دیگر باید از بطن سینمای ملی بیرون بیاید. در این شرایط حتی سخن ‌گفتن و فیلم ساختن در حیطه سینمای دفاع مقدس و سینمای دینی هم نیاز به ‌این دارد که سینمای ما، ریتم سینمای ملی خود را به دست آورده باشد و ‌متاسفانه این اتفاق برای سینمای ایران نیفتاده است.

البته شاید هم من چون ‌مدت‌ها در ایران نبوده‌ام،جمع‌بندی‌ام غلط بوده باشد اما به هر صورت وقتی ‌سینما در کشورهای شاخص دیگر را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که هر کدام ‌ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند اما ما فاقد این شاخصه‌ها هستیم.‌ ‌وی ادامه داد: وقتی از سینمای ملی و بومی حرف می‌زنم، منظورم سینمای ‌پابرهنگی یعنی سینمای فقر نیست.

منظورم یک سینما با شاخصه خودمان ‌است.‌ اسدی تصریح کرد: به‌هرحال من "تلافی" را خارج از روند مرسوم ‌ساختم و به نظرم اگر فیلم خوب باشد، مردم احساس صداقت و صمیمیت را ‌در آن می‌بینند و خودبه‌خود خوب جواب می‌دهد‌‌ .‌ وی ‌اظهار داشت: به‌خاطر دارم اولین کاری که بعد از قریب یک ربع قرن دوری ‌از ایران نوشتم و آن را تهیه و کارگردانی کردم، فیلم "عـشــق گمشـده" بـود ‌کـه در سپتـامبـر سـال ۲۰۰۰ در جشنـواره فیلـم پیونگ یانگ کره شمالی، جایزه ‌مشعل طلایی برای بهترین فیلم و موسیقی متن را (آن هم در کنار چهل تا ‌فیلم دیگر و در حالی که یک فیلم چینی که بالای هشت میلیون دلار خرجش ‌شده بود، در کنار فیلم من بود) به‌دست آورد، اما در ایران به خاطر ‌باندبازی، اکران عمومی فیلم مغبون واقع شد، یعنی قرارداد امضا شده ما را ‌زیرپا گذاشتند و فیلم "مرد عوضی" را جایگزینش کردند. آن زمان تعجب ‌من از این بابت بود که بنیاد سینمایی فارابی که با من شریک بود و وزارت ‌ارشاد، چطور زیر بار این رفتند و شکایتی را هم مطرح کردم که به هیچ جا ‌نرسید‌‌ .

‌ وی در ادامه خاطر نشان ساخت: "عشق گمشده" یک فیلم دلی و ‌شخصی بود و وقتی آنگونه مورد توجه جشنواره‌ کره‌ای واقع شد، به هر ‌صورت می‌توانست با مردم خودمان رابطه برقرار کند، ولی خب نمایش آن ‌به مقطع زمانی نامطلوبی موکول شد.‌ وی افزود: فیلم بعدی را که ساختم، "سیب سرخ حوا" بود ‌که با آن که در جشنواره فیلم فجر شرکت نداشت با تعداد محدود سالن سینما ‌مخاطب خیلی خوبی پیدا کرد و یادم هست که در تهران دو برابر فیلم ‌‌"اعتراض" فروخت و فکر می‌کنم این به خاطر صداقتی بود که مردم در ‌فیلم من می‌دیدند، یا وقتی که "آواز قو" اکران شد تازه بهرام رادان یک ‌بازیگر معروف شده بود و مردم با آن فیلم هم ارتباط خوبی برقرار کردند.‌

‌سعید اسدی درباره این موضوع که با توجه به سلیقه کارگردانی‌اش در ‌فیلم‌هایی که در خارج از کشور ساخته، چرا در سینمای ایران سینمای بدنه ‌را انتخاب کرده و به فیلمسازی موفق در این زمینه بدل شده است، گفت: من اولین فیلمم را در امریکا ساختم واقعیت این است که آنجا می‌توانستم فیلمی را که دلم ‌می‌خواست، بـسـازم امـا در ایـران، هـنـوز نـتوانسته‌ام فیلمی را که صددرصد دلم ‌می‌خواهد، بسازم‌‌ .‌ اسدی تصریح کرد: کارهای خارج من که در ژانر کــارم ‌اسـت، مـثـل "ایـبـرو خـشـک مـی‌شـود" اسـت کـه در جـشـنـواره دوازدهم فیلم فجر هم ‌در ایران به‌نمایش درآمد.

البته من به تنوع ژانر معتقدم اما بعد، وقتی "عشق ‌گمشده" را می‌سازم، همه آنهایی که مرا با "ایبرو خشک می‌شود" ‌شناخته‌اند، از فیلم زیاد خوششان نمی‌آید و مـی‌گـوینـد چـرا اسـدی این فیلم را ‌ساخته؟ زیرا توقع دارند که درهـمــان ژانــر قـبـلــی کــار کـنــم.‌

‌اســدی در عـیــن حــال گـفــت: مــن صددرصد معتقدم که سینما یک هنرصنعت است ‌و این صنعت اگر بازده مالی نداشته باشد محکوم به فناست و به‌خاطر همین ‌سعی می‌کنم که مخاطب را راضی نگه دارم اما نه به هرقیمتی؛ نه به قیمت ‌دلقک بازی، هجو بازی و لوده بازی به اسم سینمای طنز، بلکه با نوعی ‌صداقت و شاخصه شخصیتی‌‌ .

‌ وی افزود: بعد از فیلم "آواز قو" من ۵ سال ‌کار نکردم تا بتوانم کاری برتر از "آواز قو" را انجام دهم ولی دیدیم که ‌سینمای ایران چنین میدانی را برایم باز نکرد و بعد از ۵ سال دیگر، فیلم ‌‌"میهمان" را ساختم و بعد فیلم "فرود در غربت" را کــــه هــنــــوز زمــــان اکــــرانــــش ‌مــشــخـــص نـیـســـت و بـــه تـهـیـــه کـنـنـــده برمی گردد."فرود درغربت" یک فیلم جدی ‌است و یک انتقاد کلی از سـیستم بهداشت درایران دارد‌‌ .‌ ‌‌"‌تلافی" ششمین فیلم ‌اسدی پس از "سراب"، "سیب سرخ حوا"، "آواز قو"، "مهمان" و "فرود ‌در غربت" اسـت.

در ایـن فـیـلـم کـه بـر اسـاس فـیـلـمـنـامـه عـبـاس شیرمحمدی ســـاخــتـــه ‌شـــده، حــمــیـــد گـــودرزی، نــیـــوشـــا ضــیــغــمـــی، ســیـــروس گرجستانی، مهدی امینی‌خواه، ‌کیانوش گرامی، محمد شیری و احمد پورمخبر به ایفای نقش پرداخته‌اند.‌‌