پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مواظب باش اسمت قلابی است
▪ مینو فرشچی: اسم فیلم باید نشان دهنده موضوع باشد و تماشاگر را كنجكاو كند.
▪ پوران درخشنده: وقتی اسم بعضی فیلمها را میبینم، تعجب میكنم. واقعا نمیفهمم چه نكتهیی را میخواهند بگویند.
▪ فریدون فرهودی: تماشاگر با دیدن نام بعضی فیلمها، فكر میكند با اثر سطحی و جلفی روبروست. تازگیها هم كپی از روی فیلمهای خارجی مد شده كه بدتر از همه است.
▪ ابراهیم وحیدزاده: نام فیلم، شناسنامه آن است.
«یك روز با نیكلاس ری بر سر اسم فیلمها بحث میكردیم. او میگفت نام فیلم مثل قلاب ماهیگیری میماند. همان اول باید تماشاگر را گرفتار كند و من میگفتم قصه و بازیگر تماشاگر را جذب میكند.
وقتی فیلم اولم را ساختم، ذهنم بشدت درگیر انتخاب اسم بود. فیلم، قصه سرراستی نداشت كه براساس آن انتخاب كنم.یاد قلاب ماهیگیری افتادم و فهمیدم نیك ری چه میگفت. باید از همان ابتدا همه را جذب میكردم.» اینها حرفهای جیم جارموش، كارگردان امریكایی است كه در گفتوگویی بعد از نمایش فیلم اولش، غریبهیی در بهشت، گفته است.
قلابی كه نیكلاس ری و جارموش از آن حرف میزنند، در سینمای جهان یك امر بدیهی است. در سینمای ما هم به نظر میرسید این طور باشد اما فیلمهای روی پرده و چند اثر در حال ساخت، خلاف این حرف را ثابت میكنند! كافی است به فهرست اسامی فیلمها توجه كنید: سوغات فرنگ، زن بدلی، شام عروسی و شغال و... روی پرده هستند و تا مدتی دیگر باید منتظر سبیل مردونه، مادرزن سلام، خروس، گیس بریده، بچههای زبل، تله روباه و... باشید!
انگار همه فراموش كردهاند كه نام فیلم قبل از هر چیز دیگری تماشاگر را جذب میكند. سینمای جهان پر از نامهای درست و حسابی است. اصلا چرا راه دور برویم، فیلمهای سینمای ایران نامهای فوقالعادهیی داشتهاند كه هم موضوع را رسانده و هم تماشاگر را جذب كردهاند. شوكران، دندان مار، سوتهدلان، دایره مینا، خط قرمز، مسافران، زیر پوست شهر، و... نمونههای عالی این نامها هستند. اما همه چیز در حال تغییر است.
● فلاشبك
سنت انتخاب نام مضحك در سینمای ما، به سالها قبل برمیگردد. دورانی كه فیلمفارسیها یكهتاز میدان بودند و پرفروشهای هر سال از میان آنها انتخاب میشد. مادموزال خاله، برادركشی، حكیمباشی، محمد آژدان و... عنوان فیلمهای ایرانی بودند كه با انتخاب سردستی تهیهكنندگان به روی پرده میرفتند.
اگرچه همان دوره هم نامهای مناسب انتخاب میشد. اما بعد از انقلاب برای جلوگیری از تكرار سینمای مبتذل و فیلمفارسی، در انتخاب آنها دقت بیشتری انجام میگرفت. با این همه هر دوره، شیوه خاص نامگذاری مد شد. ابتدا اسامی افراد بود: نرگس، سارا، پری، بعد نام میوهها و درختها، طعم گیلاس، درخت گلابی، سیب، بادامهای تلخ و... گرچه بعضی از این نامها متعلق به فیلمهای خوب و درجه یك بودند اما این اتفاق در دهه هشتاد به بدترین نقطه رسید.
یك بار دیگر فهرست اسامی را مرور كنید. به نظر شما اسم حیوان و فامیلهای سببی و نسبی شما را برای تماشای فیلم جذب میكند؟
● جذابیت پنهان
سینماگران بهتر از هركسی به این سوالات ما میتوانند پاسخ بدهند. مینو فرشچی، نویسنده فیلمنامه شوكران و كاغذ بیخط میگوید: «اسم یك فیلم باید نشاندهنده موضوع باشد و اینكه چه چیزی میخواهد ارایه بدهد. ضمن اینكه وسوسهكننده باشد و مخاطب را كنجكاو كند. مطمئنا اسمهای بیربط و سطحی، تماشاگر را پس میزند.» او میگوید خودش برای فیلمنامهها نام انتخاب نمیكند: «من همیشه این مسئولیت را به كارگردان و تهیهكننده میسپارم. اسامی شوكران و كاغذ بیخط را هم آقای تقوایی انتخاب كردند كه هر دو هم مورد توجه قرار گرفت.»
پوران درخشنده ، كارگردان شمعی درباد و رویای خیس میگوید: «الان وقتی اسم بعضی فیلمها را میبینم تعجب میكنم. واقعا نمیفهمم چه چیزی را میخواهد بگوید و اصلا چه نكتهیی دارد كه بیننده را برای تماشای فیلم كنجكاو كند. این نامها ضد مخاطب و ضد ارتباط برقراركردن هستند. اسم فیلم باید عصاره كل فیلم باشد و در تماشاگر ذهنیت ایجاد كند و او را جذب كند و گرنه از همان ابتدا، بیننده فیلم از دست میرود.»
فریدون فرهودی، نویسنده فیلمنامه هم میگوید: «برای انتخاب نام فیلم راههای زیادی وجود دارد. میشود از روی دیالوگ، نام شخصیت اصلی، فضای فیلم و... اسمی انتخاب كرد اما مطمئنا باید تماشاگر آن را بپذیرد و برایش جذاب باشد. الان فیلمهایی هستند كه نام قشنگی ندارند. تماشاگر با دیدن عنوان فیلم، فكر میكند با یك اؤر سطحی و معمولی و حتی جلف روبروست. به غیر از این، تازگیها از روی نام فیلمهای مشهور هم كپی میكنند بیآنكه به اصل آن توجه كنند.»
● كار انگلیسیهاست!
با اینكه سینماگران هم از نامها گلایه دارند، اما معلوم نیست انتخاب نام فیلمها را چه كسی انجام میدهد!
اگرچه بعضی از كارگردانها و تهیهكنندگان برای انتخاب چنین نامهایی دلایل خاص خودشان را دارند مدیر روابط عمومی فیلم سبیل مردونه (به كارگردانی جواد اردكانی) میگوید: «اسم فیلم از روی موضوع انتخاب شده، قصه ما، درباره گروگذاشتن سبیل و گرفتن پول است. برای همین نام فیلم سبیل مردونه انتخاب شده.»
ابراهیم وحیدزاده هم میگوید: «اسم فیلم را از روی مهمترین سكانس فیلم انتخاب كردم. فكر میكنم اسم جاذبه خاصی دارد و مثل شناسنامه عمل میكند.»
● قصههای معمولی
به خاطراتتان رجوع كنید و فیلمهای ماندگار سینما را به یاد بیاورید. مردی كه لیبرتی والانس را كشت، بعضیها داغشو دوست دارند، قصههای عامهپسند، بعدازظهر نحس، سگهای پوشالی، دارودسته نیویوركی، ماه تلخ، سرگیجه و...
قلاب سینما خوب ذهنها را گرفتار كرده. اگرچه در سینمای ما هنوز این قلاب پیدا نشده است.
كریم نیكو نظر
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
سریلانکا توماج صالحی سید ابراهیم رئیسی رهبر انقلاب کارگران حجاب پاکستان مجلس شورای اسلامی رئیسی رئیس جمهور دولت سیزدهم مجلس
فضای مجازی کنکور سیل شهرداری تهران تهران هواشناسی پلیس سلامت فراجا قتل وزارت بهداشت قوه قضاییه
خودرو قیمت خودرو چین قیمت دلار قیمت طلا دلار بانک مرکزی بازار خودرو ایران خودرو سایپا بورس تورم
مهران مدیری تلویزیون سریال کتاب سینمای ایران تئاتر رادیو سینما شعر انقلاب اسلامی
کنکور ۱۴۰۳ دانشگاه فرهنگیان
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه آمریکا فلسطین روسیه جنگ غزه طوفان الاقصی حماس ترکیه عملیات وعده صادق اتحادیه اروپا
فوتبال پرسپولیس استقلال باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال فوتسال بازی تراکتور تیم ملی فوتسال ایران بارسلونا رئال مادرید لیگ برتر
مریخ فیلترینگ تسلا تبلیغات ایلان ماسک ناسا اپل فناوری نخبگان سامسونگ
سلامت روان داروخانه دوش گرفتن یبوست