موسیقی لاتین با ریتم ایرانی

اورتگا و احمدی نژاد پس از امضای قرارداد ها و ملاقات برای دیدار با مردم این شهر به محله ای فقیرنشین رفتند اورتگا خود راننده ماشین بود و توضیحاتی را در طول این مسیر برای احمدی نژاد درباره موقعیت و مردم این كشور ارائه می كرد

● پیام ها و دستاوردهای سفررئیس جمهوری اسلامی ایران به آمریكای مركزی

«... هر روز تعداد ما بیشتر و بیشتر می شود، حتی می توانیم یك گروه موسیقی داشته باشیم. من ساز تمپو می زنم و «اوو» (مورالس رئیس جمهور بولیوی) كه سخنرانی هایش در جمع مردم را با آواز تمام می كند، آواز می خواند و خواننده گروه است، تو چه نقشی را در این گروه به عهده می گیری؟»

این جملاتی بود كه هوگو چاوز رئیس جمهوری بولیواری ونزوئلا سرخوش از پیروزی همرزمان چپ گرا و حضور احمدی نژاد در آمریكای لاتین خطاب به رئیس جمهور كشورمان به زبان آورد.

سفر چند روزه احمدی نژاد به آمریكای لاتین كه صدر اخبار رسانه های دنیا را به خود اختصاص داد در بهترین زمان ممكن اتفاق افتاد، چرا كه «هوگو چاوز» برای دومین بار آرای مردم ونزوئلا را به خود اختصاص داده بود، «اوو مورالس» سرخپوست، با تلاش جنبشی از جنس مردم بومی بولیوی، در رأس قدرت قرار گرفته و «دانیل اورتگا» قهرمان سال های گذشته نیكاراگوا پس از ۱۶ سال دوباره از رقیب آمریكایی خود پیشی گرفته و مرد شماره یك این كشور شده بود.

آنان، بعلاوه عضو دیگر باشگاه ضد آمریكایی یعنی محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران چند روز دیگر در مراسم تحلیف «رافائل كورره آ» رئیس جمهور اكوادور گردهم می آمدند.

اكنون این گروه موسیقی هر از چند گاهی دور هم جمع می شوند، یكدیگر را« برادر »صدا می زنند، در كنار مردم با آنان حرف می زنند و سرودهای ضد امپریالیستی سر می دهند و هنگام اجرا، لباس های یكدست ساده می پوشند. شباهت های زیادی بین این رؤسای جمهوری وجود دارد و یكی از این شباهت ها ساده زیستی و مردمی بودن آنان است.

تغییر مقر ریاست جمهوری ایران از كاخ سعدآباد به میدان پاستور، نمونه های آمریكایی هم دارد. اورتگا از حضور در كاخ ریاست جمهوری امتناع می كند و در سخنانی كه با حضور احمدی نژاد در جمع مردم «ماناگوا» و در محله فقیرنشین این شهر ارائه كرد، گفت: «كاخ ریاست جمهوری من، كوخ های محله های فقیرنشین كشورم است. »

▪ تور ضد آمریكایی محمود

در «ماناگوا» پایتخت نیكاراگوا استقبالی بی نظیر از احمدی نژاد به عمل آمد كه هراس به جان كاخ سفید انداخت و اخبار و تصاویر این استقبال آنان را به تكاپو واداشت تا جایی كه «دان برتون» نماینده جمهوریخواه ایالت ایندیانای آمریكا هراسان اعلام كرد: «نزدیك شدن ایران و آمریكای جنوبی مایه نگرانی واقعی است چرا كه چاوز با مورالس، كاسترو، كورر ه آ و تمام چپ گراهای منطقه رابطه دارد و این كشور ها نیز در حال تغییر دادن منطقه آمریكایی مركزی و جنوبی هستند. احمدی نژاد هم كه به این منطقه سفر كرده است از آمریكا متنفر است. او نه تنها خواستار نابودی اسرائیل بلكه خواستار نابودی آمریكا نیز هست. »

برتون از بوش خواست كه راهبردی مناسب برای این نگرانی و عدم ارتباط بین ایران و این منطقه بیابد و افزود: «او [احمدی نژاد] در حیاط خلوت آمریكا مقدمه ای مهم برای تحكیم مناسبات تهران با سوسیالیست های منطقه رقم زد كه این با استقبال و مهمان نوازی قابل توجه چپ گرایان آمریكای لاتین همراه شد. »

طیفی از محافل سیاسی آمریكا و از جمله برخی نمایندگان مجلس از منظری دیگر خواستار توجه به این مسأله شدند. «جان تی یرنی» نماینده دموكرات آمریكا در این رابطه گفت: «كوتاهی و ناكامی ما در این منطقه و عدم ارتباط صحیح با ایران و ونزوئلا كار را به اینجا كشاند.»

شبكه تلویزیونی فاكس نیوز وابسته به نومحافظه كاران آمریكایی در گزارشی با عنوان «تور ضد آمریكایی محمود به آمریكای لاتین» به بررسی ابعاد مختلف همكاری ها و استقبال كم سابقه از حضور وی پرداخت.

«آ. ب. ث. » هم گزارش داد كه اكثر مطبوعات منطقه با اشاره به این سفر احمدی نژاد به آمریكای جنوبی، كاراكاس را محل مناسبی برای پذیرایی از سفر صلح و آرامش خواندند. استقبال از احمدی نژاد از سوی مردم و مسئولان ونزوئلا در سطح بی سابقه ای صورت گرفت. مردم ونزوئلا با در دست داشتن پلاكاردهایی با مضامینی چون «سلام به برادر خوبمان» و «آزادیخواهان سرتان را بالا بگیرید!» در مسیر حركت اتومبیل رئیس جمهوری ایران از وی استقبال كردند.

این سفر كه هراس و هیجان زیادی را نیز در محافل سیاسی آمریكا تزریق كرد از آنجا مهم تلقی گردید كه به تازگی موج جدیدی از مبارزات ضد امپریالیستی در این قاره شكل گرفته است. براین اساس، تحلیلگران غربی معتقدند تهران علاوه بر خاورمیانه، دیپلماسی خود را به هزاران مایل دورتر از مرزهای خود یعنی سرزمینی كه آمریكا آن را حیاط خلوت خود می داند، كشانده و متحدانی بزرگ و قوی برای خود به وجود آورده است.

▪ ایران در حیاط خلوت كاخ سفید

رئیس جمهوری اسلامی ایران بار دیگر به دیدار «برادر هوگو» رفت. چاوز تمامی هیأت ایرانی و خبرنگاران حاضر در كاخ ریاست جمهوری را در آغوش گرفت و شادی و شعف خود از حضور ایرانیان را این گونه نشان می داد: «سلام علیكم». در طول سفر یكروزه احمدی نژاد بار ها چاوز او را در آغوش گرفت و دستهایش را می فشرد و احمدی نژاد را «برادر» یا «همر زم» خطاب می كرد.

خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشت: «چاوز و احمدی نژاد قصد دارند با هدف جلوگیری از سلطه آمریكا در كشورهای آزادیخواه جهان از پروژه های سرمایه گذاری در این كشور ها حمایت هایی به عمل آورند. »

این خبرگزاری در این رابطه با اشاره به خبر توافق ایران و ونزوئلا برای تأسیس یك صندوق مشترك

۲ میلیارد دلاری برای تأمین مالی پروژه های سرمایه گذاری در دو كشور اعلام كرد:« اما به گفته احمدی نژاد و چاوز، این صندوق برای تأمین مالی پروژه ها در كشورهای در حال توسعه جهان نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. »

آسوشیتدپرس به نقل از چاوز نیز نوشت: «این كار به ما اجازه می دهد تا از سرمایه گذاری در كشورهای دیگر بویژه آن هایی كه دولت هایشان در تلاشند خود را از یوغ امپریالیسم آمریكا رهایی بخشند پشتیبانی كنیم.»

روزنامه «تایمز» نیز ضمن اشاره به این سفر دوره ای رئیس جمهور ایران در گزارشی نوشت: «حس ضد آمریكایی چاوز به خودی خود زیاد است و هنگامی كه احمدی نژاد را ملاقات می كند این احساس در او سرریز می شود. رئیس جمهور ایران قصد دارد پس از ورود به حیاط خلوت آمریكا احساسات ضد آمریكایی مردم آمریكای لاتین را بیش از پیش تشدید كند. »

رئیس جمهور نیكاراگوا نیز گفته بود با اشتیاق و علاقه فراوان منتظر است تا احمدی نژاد را ملاقات كند. او حضور هیأت ایرانی را در مراسم تحلیف خود و تصمیم احمدی نژاد برای سفر به نیكاراگوا باعث افتخار كشورش دانست .

▪ این جنوب شهری ها

اورتگا و احمدی نژاد پس از امضای قرارداد ها و ملاقات برای دیدار با مردم این شهر به محله ای فقیرنشین رفتند. اورتگا خود راننده ماشین بود و توضیحاتی را در طول این مسیر برای احمدی نژاد درباره موقعیت و مردم این كشور ارائه می كرد.

خیابان های طول این مسیر مملو از جمعیت مردم با كلاه های صورتی و پرچم قرمز و سیاه - نماد حزب «ساندنیست ها» - بود. عكس های زیادی از احمدی نژاد بر در و دیوار شهر نصب شده و یا به همراه پلاكارد در دستان مردم «ماناگوا» به چشم می خورد. استقبال به نحوی بود كه اتومبیل حامل احمدی نژاد و اورتگا چندین بار از حركت باز ایستاد و طی مسیر چند ساعت به طول می انجامید. مردم در كنار جایگاه اجتماع كرده و با آمدن رؤسای جمهور دقایقی طولانی به تشویق آنها پرداختند و نیز یكصدا فریاد می زدند؛ «محمود، محمود». در طول سخنرانی رئیس جمهور كشورمان، ماناگوایی ها بار ها سخنان ضد آمریكایی احمدی نژاد را با تشویق ها و فریادهای «ایران، ایران» قطع كردند.

اورتگا و احمدی نژاد در حالی كه یك دست در دست هم داشتند با دستی دیگر و با مشت های گره كرده به احساسات مردم پاسخ می دادند و اورتگا سرود حماسی این حزب را كه از جایگاه پخش می شد به همراه مردم زمزمه می كرد.

«تور ضد آمریكایی محمود» ملاقات هایی با «كورره آ» رئیس جمهور اكوادور، «اوومورالس» رئیس جمهور بولیوی و «خورخه» معاون رئیس جمهوری كوبا را هم شامل می شد و باز، همه برارتباط و همكاری های گسترده تر و تحركات ضد امپریالیستی تأكید كرده و دست یكدیگر را به نشانه دوستی فشردند.

همین استقبال های گرم و دیدارهای مكرر حساسیت ها را در ایالات متحده بالا برد اما ساكنان «وایت هوس» بدون این كه بتوانند دست به كاری و یا اقدام متقابلی بزنند، انگشت به دهان هر روز شاهد استقبال ها و همكاری ها و تفاهم نامه های جدید بودند.

▪ سنگین تر از پیروزی فیدل

روزگاری بزرگترین دغدغه آمریكایی ها حضور فیدل كاسترو در رأس حكومت كوبا بود. پیروزی كاسترو تلخ ترین تجربه برای ایالات متحده در دوران جنگ سرد به شمار می آمد. آمریكا سالهاست كوبا را تحت تحریم های مختلف اقتصادی، اجتماعی قرار داده و حتی از تردد آزادانه مهاجران كوبایی به كشورشان جلوگیری می كند و به كوبایی هایی كه در آمریكا زندگی می كنند فقط یك بار اجازه می دهد برای دیدن خانواده های خود به كوبا برگردند. برای این كه فضای كوبا به سایر مناطق قاره آمریكا سرایت نكند.

اما امروز نه تنها كوبایی هاكه همه ملت های آمریكای لاتین به خوبی پی برده اند آورده های بانك جهانی و آمریكا جز فقر، تجزیه، محرومیت، بدبختی و وابستگی هرچه بیشتر به سیاست های نئولیبرالی آمریكا نتیجه ای دربر نخواهد داشت.

این موارد از جمله دلایل بسیار روشن گرایش و تحولات آمریكای لاتین و رویكرد ضد امپریالیستی مردم این منطقه است و نمود آن در انتخابات اخیر كشورهایی چون ونزوئلا، شیلی، اكوادور، نیكاراگوا، بولیوی و غیره كاملاً بارز و نشان دهنده شكست مطلق سیاست های آمریكا در این منطقه است.

مردم این كشور ها به خوبی دریافته اند كه تنها راه حل مشكلات ، فقر و بیكاری حفظ استقلال و تمامیت ارضی و وحدت است، بنابراین مردم، مهمترین نقش ها را در این تحولات اخیر به عهده دارند.

در این میان، آمریكا بیماری و بستری شدن كاسترو را یك چندی در بوق و كرنا كرد و سعی داشت مانورهای روانی ویژه ای بر روی مردم این منطقه به اجرا درآورد. آمریكا گمان می كند مرگ كاسترو پایان این كابوس هولناك یعنی شكست در آمریكای لاتین و شكارگاه سابق اوست. اما كاسترو در همان ایام بیماری، مقابل دوربین تلویزیون حاضر شد ورو در روی ملت های آمریكای لاتین گفت: «احمق هایی كه در كاخ سفید تصمیم می گیرند امیدوارند انقلاب كوبا ۱۵ دقیقه پس از مرگ من شكست بخورد اما نمی دانند كه این كشور هزاران رهبر دارد.»

دولت ونزوئلا اكنون پس از كوبا دومین كشوری است كه به شدت مخالف امپریالیسم است. چاوز تاكنون در هشت انتخابات كاملاً دموكراتیك كه بعضاً تحت نظر ناظران بین المللی از جمله «كارتر» رئیس جمهور اسبق آمریكا برگزار شده از سوی مردم كشورش مهر تأیید گرفته است.

او همواره سیاست های كشورش را دوشادوش كوبا در مقابله با آمریكا به كار گرفته است و البته ارتباطات بسیار نزدیكی با بولیوی، برزیل، آرژانتین و دیگر كشورهای آمریكایی دارد كه در موضوعاتی چون اقتصاد و همكاری های كاركردگرایانه این نزدیكی نمود بیشتری می یابد.

یكی از مهم ترین راه های مبارزاتی كشورهای این منطقه علیه هژمونی ایالات متحده آمریكا، ایجاد نوعی ائتلاف كاركردی برپایه همكاری های مداوم، مستقل و بدون ملاحظه دیگران در جنوب است.

▪ سرخپوست خوب با فریاد ضد امپریالیستی

پس از كشتارهای وحشیانه و به دور از انسانیت سرخپوستان قاره آمریكا به دست متجاوزان سفید پوست و اعلام شعار « سرخپوست خوب، سرخپوست مرده است!»، با تحولات شكل گرفته در این منطقه و انتخاب یك سرخپوست به نام «اوو مورالس» به عنوان رئیس جمهور بولیوی و نیز روحیه خودباوری و ضدامپریالیستی بومیان این منطقه، اكنون یك سرخپوست خوب، سرخپوستی زنده با شعارهای ضد آمریكایی است.

اكنون، مورالس رئیس جمهور سرخپوست چپگرا به یكی از كابوس های واشنگتن تبدیل شده است؛ با اوج گرفتن محبوبیت چپ ها كماكان ستاره اقبال بوش در حال افول است. مورالس می گوید: «امروز در بولیوی و آمریكای لاتین دیگر این ملت ها نیستند كه علیه امپریالیسم سلاح به دست گرفته اند بلكه این امپریالیسم است كه با مداخله نظامی مانند گذشته به رویارویی مسلحانه با ملت ها برخاسته است. »

▪ بازگشت مردی از جنس مردم

در نیكاراگوا نیز وضعیت آمریكا كمتر از بولیوی، ونزوئلا، كوبا، اكوادور و دیگران نیست چرا كه اكنون «دانیل اورتگا» كمر به حل مشكلات داخلی این كشور ۵ میلیون نفری با اتكا به اقتصاد ایران و دوری از سیاست های بانك جهانی و آمریكا بسته است.

اورتگا همچون سالیان گذشته آستین های پیراهن سفیدرنگش را بالا می زند و از مقامات استقبال می كند، خودش پشت فرمان اتومبیل تشریفات می نشیند و ملاقات های رسمی را همچون سفر احمدی نژاد در محلات فقیرنشین برگزار می كند و پس از امتناع در ورود به كاخ ریاست جمهوری، حقوق خود را از ۸ هزار دلار به ۲ هزار دلار كاهش داده است. او نیز مردی از جنس مردم است.

اورتگا در نخستین سفر خارجی خود قول داد كه برای وحدت آمریكای مركزی تلاش كند و همچنین اظهار داشت كه كشورش به مشاركت های جدید تجاری با كشورهایی فراتر از كشورهای همسایه دارد.

او گفته بود اگر متحد نشویم، غرق خواهیم شد پس باید برای اتحاد آمریكای مركزی، حوزه كارائیب و آمریكای جنوبی تلاش كنیم، این وقتی شكل می گیرد كه «اتحاد آمریكای مركزی» را بسازیم.

وی در میان مردم كشورش نیز چنین می گوید: «مبارزه برای صلح و كار و آشتی را خداوند برای امكان پیشبرد مبارزات به ما داده است. امپراتوری جدیدی از علامت برپا خواهد شد. نیكاراگوا به جلو خواهد رفت و اقتصادی همبسته و انقلابی معنوی شكل خواهد گرفت. »

سید حبیب موسوی

---