یک صندلی و ۴ مدعی

اوضاع اسون گوران اریسکون سرمربی پرسر و صدا اما نه چندان موفق تیم ملی بدون توجه به نتیجه بازی ۱۶ ۷ ۸۴ چندان مساعد نیست

منبع: B.B.C

اوضاع اسون گوران اریسکون سرمربی پرسر و صدا؛ اما نه چندان موفق تیم ملی (بدون توجه به نتیجه بازی ۱۶/۷/۸۴) چندان مساعد نیست. وضعیت وی روی نیمکت مربیگری نیز متزلزل نشان می‌دهد. اتحادیه فوتبال انگلستان به ۳ تن از مربیان سابق تیم دستور داده برای رهبران آینده تیم ملی و جانشین اریکسون، شخصی را انتخاب کنند. سربابی رابسون، هاوارد ویلکینسون و گراهام تیلور همگی در جواب، اعتقاد دارند مربی آینده تیم ملی باید یک انگلیسی باشد. در همین رابطه بابی رابسون به B.B.C گفت: ”امیدوارم مربی آینده تیم ملی یک انگلیسی باشد؛ چرا که از این نوع افراد که اتفاقاً بسیار بالیاقت هم نشان می‌دهند در لیگ برتر فراوان یافت می‌شود“.گفته می‌شود سام آلاردایس، استیو مک کلارن و آلن کوربیشلی اصلی‌ترین نامزد رهبری تیم ملی انگلستان خواهند بود. اریکسون طبق قراردادی که اخیراً امضاء نموده تا سال ۲۰۰۸ در تیم ملی باقی خواهد ماند. رابسون و تیلور اعتقاد دارند موفقیت مربیان خارجی حاضر در لیگ برتر رشد بومی‌ها را تحت‌الشعاع قرار داده است. ژرارد هولیه، آرسن ونگر و خوزه مورینیو از موفق‌ترین مربیان خارجی دوران اخیر فوتبال انگلستان محسوب می‌شوند. تیلور نیز در این‌باره گفت: ”مربیان انگلستان با موفقت همتایان خارجی، خود را مُحاق می‌بینند. مربیان انگلیسی به چند دلیل ضعف دارند؛ اولین دلیل عدم حضور آنها در یک باشگاه بزرگ و دیگری ناآشنائی با تب و تاب دیدارهای اروپائی است که دومی ارتباط گریزناپذیری با مورد اول دارد. افرادی نظیر آلاردایس، کوربیشلی و مک کلارن در باشگاه‌های خود رد پای خوبی به‌جا گذاشته‌اند؛ اما باشگاهشان چندان بزرگ ننشان نمی‌دهد و همواره مشکلات مالی را احساس می‌کند“.

با این حال آلاردایس می‌گوید او و سایر نامزدها نسبت به کاندیداهای خارجی به نیمکت تیم ملی نزدیکتر هستند. او گفت: ”ما به سرعت در حال پیشروی هستیم و به این فاکتور احتیاج داریم. ما همواره مشغول مبارزه با مربیان خارجی هستیم. آنها به فوتبال انگلستان می‌آیند و ناخودآگاه در ذهن مردم پیش‌زمینه یک مقایسه را به‌وجود می‌آورند؛ اما این ما هستیم که سعی می‌کنیم رشد کرده و کار خود را به خوبی انجام می‌دهیم“.آلاردایس ادعا می‌کند برای هر بازیکن حاضر در لیگ برتر پرونده‌ای دارد. او اعتقاد دارد ”متدش“ قبل از حضور مربیان خارجی نظیر ”ونگر“، مؤثر واقع شده است: ”افکار من روی هجوم و حمله معطوف شده است و سعی می‌کنم از تاکتیک‌هائی استفاده کنم که سایر باشگاه‌ها از به‌کارگیری آنها ناتوان نشان دهند. سعی ما، بالا بردن نیم درصدی قوای تهاجمی است. کار بسیار دشواری تا عملی کردن این تئوری داریم و احتیاج به انجام برنامه‌های خاصی وجود دارد. فقط کار تیمی مبنا نیست. بازی فردی هر بازیکن نیز اهمیت خاصی دارد. اینکه شما بدانید کدام بازیکن را که از نظر قوای جسمانی، نیروی ذهنی، تکنیک و تاکتیک برتر نشان می‌دهد، راهی زمین کنید، در جای خود بسیار بااهمیت است. هم‌اکنون باشگاه‌ها به این شیوه قدیمی روی آورده و مجدداً در جست‌وجوی یافتن آن هستند“.سرمربی موفق بولتون اذعان می‌کند با مربیان خارجی مشکلی ندارد؛ اما وقتی کار آلن کوربیشلی را ملاحظه می‌کند، نمی‌تواند از مربیان بومی تمجید نکند. ”سام بزرگ“ ادامه داد: ”درگیر یک نبرد شخصی هستم. می‌خواهم ثابت کنم در سطح مطلوبی قرار دارم و می‌توانم در حد مربیان خارجی به حساب بیایم. ما جالبترین لیگ دنیا را داریم و مردم جهان هفته به هفته نتایج لیگ را تعقیب می‌کنند. هرگاه تیم شما وارد میدان می‌شود به‌عنوان مربی، اضطراب و استرس زیادی را تجربه می‌کنید“.از سوئی دیگر رابسون معتقد است مربیان انگلیسی قبل از در اختیار گرفتن نیمکت تیم ملی به کمی ”صبر“ احتیاج دارند. سربابی گفت: ”برای مربیگری در تیم ملی باید بالای ۴۰ سال داشته و البته از تجربه شخصیت بالائی بهره‌مند باشید؛ چرا که مربیگری در تیم ملی بهترین شغل کشور است. قبل از اینکه مربی تیم ملی شوم، به مدت ۱۴ سال هدایت ”ایپسویچ“ را به‌عهده داشتم. ۱۰ سال را در تیم ملی گذراندم؛ اما به جهت حضور در بازی‌های اروپائی، باتجربه بودم. برای موفقیت باید راه طولانی بپیمائید و جهت افزودن تجربیات به اندکی صبر نیازمندید“.

نگاهی به نامزدهای بومی رهبری تیم ملی انگلستان

۱. آلن کوربیشلی

سن: ۴۷ سال، سوابق باشگاهی: از سال ۱۹۹۱ تاکنون سرمربی چارلتون است و با این تیم طی ۶۸۲ بازی به ۲۶۳ برد، ۲۴۲ باخت و ۱۷۷ تساوی رسیده است.

دیدگاه تیلور: او در چارلتون دوران جالبی ساخته است. آلن باشگاه را به مدارج بالا سوق داده و در مقابل حریفان سربلند نموده است. چه چیز دیگری از او می‌خواهید؟

دیدگاه ویلکینسون: تیم او هرگز در رقابت‌های اروپائی حاضر نشده است. وی احتیاجی به اثبات خود ندارد. اگر آلن در اوج باشد، تنها می‌تواند ۳ یا ۴ ماه اول را در تیمی غیر از چارلتون با موفقیت پشت سر بگذارد!

۲. سام آلاردایس

سن: ۵۰ سال، سوابق مربیگری: بلاکپول (۱۹۹۶-۱۹۹۴)، نوتس کانتی (۱۹۹۹-۱۹۹۷) و بولتون ۱۹۹۹ تاکنون.

عملکرد فعلی وی در بولتون شامل: ۱۱۹ برد، ۸۶ باخت و ۸۱ تساوی بوده است. سام ۲۸۶ بار روی نیمکت رهبری بولتون نشسته است.

دیدگاه تیلور: می‌گویند او مربی‌ای به سبک قدیم بوده که تنها تا نیمه زمین را می‌بیند؛ اما سام باهوش‌تر از آن است که راجع به این کلمات فکر کند. اگر به سطح و بازیکنان تیم توجه کنید، می‌بینید آلاردایس کار خارق‌العاده‌ای انجام داده که آنها را به اروپا رسانده است.

۳. استیو مک کلارن

سن: ۴۴ سال، سوابق مربیگری: آکسفورد (۱۹۹۵-۱۹۹۲)، دربی کانتی (۱۹۹۹-۱۹۹۵) و منچستریونایتد (۲۰۰۱-۱۹۹۹)

(همگی به‌عنوان کمک مربی) میدلزبورو ۲۰۰۱ تاکنون به‌عنوان سرمربی. او در تیم فعلی خود طی ۱۹۶ بازی، ۷۵ برد، ۷۲ باخت و ۴۹ تساوی به‌دست آورده است.

دیدگاه تیلور: او در عرض ۵ سال مربیگری ”بورو“ این تیم را برای اولین بار در طول تاریخ خود صاحب یک جام نموده و روانه رقابت‌های اروپائی کرد. از این نظر رکورد مک کلارن جالب‌تر از آلاردایس و کوربیشلی است و البته تجربه بین‌المللی او نیز بیشتر از همتایانش محسوب می‌شود. استیو در رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۰۲ دستیار اریکسون بود. وی تجربیات فراوانی از رقابت‌های مختلف اندوخته است. این موضوع یک فاکتور بزرگ برای مک کلارن به حساب می‌آید.

۴. پیتر تیلور

سن: ۵۲ سال، سوابق مربیگری: ساوث‌اند (۱۹۹۵-۱۹۹۳)، کلینگهام (۲۰۰۰-۱۹۹۹)، لسترسیتی (۲۰۰۱-۲۰۰۰)، برایتون (۲۰۰۲-۲۰۰۱) و هول‌سیتی از ۲۰۰۲ تاکنون. وی در باشگاه فعلی خود رکورد ۶۸ برد، ۴۳ باخت و ۳۹ تساوی حاصل از ۱۵۰ بار رهبری تیم، رقم زده است.

دیدگاه گراهام تیلور: او یکی از گزینه‌های اصلی رهبری تیم ملی خواهد بود. پیتر تیلور در تیم زیر ۲۱ سال‌های انگلستان منشأ خدمات مؤثری بود و هم‌اکنون در هول‌سیتی دوران جالبی را می‌گذراند.