پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

رها کردن سینمای مستقل به امان خود


رها کردن سینمای مستقل به امان خود

موسسه بین المللی پخش فیلمیران در راستای دستیابی به شیوه های نوین برای معرفی فیلم های سینمایی و اطلاع رسانی هرچه مناسب تر و وسیع تر به مخاطبان از اوایل سال ۱۳۸۴ لوح فشرده یی منتشر ساخت که در بردارنده آنونس , تیزر و پشت صحنه فیلم های در دست پخش این موسسه بود و نتیجه موفقیت آمیز آن در جذب مخاطب باعث شد تا اواخر پاییز دومین لوح فشرده را هم منتشر کنند

سخنان‌ جعفری‌ جلوه‌ معاون‌ امور سینمایی‌ که‌ درباره‌ حمایت‌ از سینمای‌ ملی‌ ایراد شده‌، به‌ رغم‌ اینکه‌ حاوی‌ مقادیر معتنابهی‌ امید افزایی‌ برای‌ سینمای‌ ایران‌ است‌، اما باز هم‌ رگه‌هایی‌ از تفکرات‌ و خواست‌ اندیشی‌های‌ سلیقه‌یی‌ را می‌توان‌ در آن‌ سراغ‌ گرفت‌. جلوه‌ آنجایی‌ که‌ گفته‌ است‌: «هیچ‌ چیزی‌ بدون‌ پرداخت‌ بهای‌ آن‌ به‌ دست‌ نخواهد آمد، نمی‌توان‌ مطالبات‌ بزرگ‌ از سینما داشت‌»، با اینکه‌ به‌ نوعی‌ بر سرمایه‌گذاری‌ بیشتر دولت‌ در سینما اشاره‌ کرده‌ و این‌ از نکات‌ مثبت‌ حرف‌های‌ وی‌ به‌ شمار می‌رود، اما در ضمن‌، نوعی‌ تحمیل‌ سلیقه‌، تحمیل‌ رای‌ و حتی‌ گرایش‌ به‌ کار سفارشی‌ را هم‌ در حرف‌های‌ او می‌توان‌ سراغ‌ گرفت‌. گویی‌ معاون‌ سینمایی‌ در تلاش‌ است‌ تا با کسب‌ بودجه‌ مناسب‌ فیلم‌هایی‌ در سلیقه‌های‌ خاص‌، در تعداد زیاد ساخته‌ شود و شگفت‌ این‌ تعریفی‌ است‌ که‌ معاون‌ سینمایی‌ از سینمای‌ ملی‌ به‌ دست‌ می‌دهد...

با این‌ فرض‌ها، اگر «سینمای‌ ملی‌» یک‌ سینمای‌ دولتی‌ تلقی‌ شود که‌ فقط‌ سرمایه‌گذاری‌ دولت‌ را بطلبد، سینمای‌ مستقل‌ ما، رنگ‌ و بویی‌ از این‌ تعریف‌ جدید «سینمای‌ ملی‌» نخواهد داشت‌. این‌، یک‌ پندار ترسناک‌ و البته‌ غلط‌ است‌ که‌ برخی‌ مسئولان‌ فرهنگی‌ ما سال‌ها است‌ به‌ آن‌ مبتلایند و از رهگذر آن‌ سینمای‌ ما سال‌های‌ سال‌ است‌ چوب‌ آن‌ را می‌خورد. اختصاص‌ دادن‌ بودجه‌های‌ کلان‌ که‌ در دوره‌های‌ گذشته‌ هم‌ به‌ شماری‌ فیلم‌ بی‌مصرف‌، به‌ بهانه‌ ملی‌ بودن‌ آنها انجام‌ شد و فیلم‌هایی‌ ساخته‌ شد که‌ به‌ لحاظ‌ کیفیت‌ هم‌ شعور مخاطب‌ را به‌ بازی‌ گرفته‌ بودند و هم‌ سرمایه‌ مسئولان‌ را و رها کردن‌ سینمای‌ مستقل‌ و شخصی‌ و غیردولتی‌ به‌ امان‌ خود که‌ سینمای‌ ملی‌ اصلی‌ ما ریشه‌ در این‌ جریان‌ دارد و بهترین‌ فیلم‌های‌ ما که‌ شناساننده‌ سینمای‌ ایران‌ هستند در این‌ سینما ساخته‌ می‌شوند از تبعات‌ نوع‌ نگاهی‌ است‌ که‌ آقای‌ جعفری‌ جلوه‌ به‌ سینمای‌ ملی‌ دارند و اسلاف‌ ایشان‌ هم‌ داشته‌اند.

اکنون‌ یک‌ سوال‌ نمونه‌وار؛ فیلمی‌ مثل‌ «توفان‌ شن‌» با هزینه‌های‌ میلیاردی‌اش‌ می‌تواند شناساننده‌ سینمای‌ ملی‌ ایران‌ باشد یا فیلم‌ کوچک‌ و جمع‌وجوری‌ چون‌ «طلای‌ سرخ‌»؟

آیا به‌ نظر نمی‌رسد باید در تعریف‌هایمان‌ تجدید نظر اساسی‌ انجام‌ دهیم‌؟

● شیوه‌های‌ نوین‌ تبلیغات‌ و فروش‌ بالای‌ فیلم‌ها

موسسه‌ بین‌المللی‌ پخش‌ فیلمیران‌ در راستای‌ دستیابی‌ به‌ شیوه‌های‌ نوین‌ برای‌ معرفی‌ فیلم‌های‌ سینمایی‌ و اطلاع‌رسانی‌ هرچه‌ مناسب‌تر و وسیع‌تر به‌ مخاطبان‌ از اوایل‌ سال‌ ۱۳۸۴ لوح‌ فشرده‌یی‌ منتشر ساخت‌ که‌ در بردارنده‌ آنونس‌، تیزر و پشت‌ صحنه‌ فیلم‌های‌ در دست‌ پخش‌ این‌ موسسه‌ بود و نتیجه‌ موفقیت‌آمیز آن‌ در جذب‌ مخاطب‌ باعث‌ شد تا اواخر پاییز دومین‌ لوح‌ فشرده‌ را هم‌ منتشر کنند. در cd جدید این‌ موسسه‌ می‌توانید تبلیغات‌ فیلم‌های‌ «هشت‌پا» ساخته‌ علیرضا داودنژاد، «آکواریوم‌» ساخته‌ ایرج‌ قادری‌، «یک‌ تکه‌ نان‌» ساخته‌ کمال‌ تبریزی‌، «دیشب‌ باباتو دیدم‌ آیدا» ساخته‌ رسول‌ صدرعاملی‌، «هوو» ساخته‌ علیرضا داودنژاد، «ستاره‌ها» ساخته‌ فریدون‌ جیرانی‌، «ما همه‌ خوبیم‌» ساخته‌ بیژن‌ میرباقری‌ و «شام‌ عروسی‌» ساخته‌ ابراهیم‌ وحیدزاده‌ را به‌ همراه‌ صحنه‌هایی‌ از پشت‌ صحنه‌ فیلم‌ها و گفت‌وگو با کارگردان‌ و بازیگران‌ اصلی‌ آن‌ را ببینید.

به‌ هرحال‌ در کشوری‌ که‌ به‌ نظر می‌رسد عوامل‌ متعددی‌ دست‌ به‌ دست‌ هم‌ داده‌اند تا وضعیت‌ سینمای‌ ما چندان‌ روبه‌راه‌ نباشد، در پیش‌ گرفتن‌ چنین‌ روش‌هایی‌ می‌تواند بدنه‌ تضعیف‌ شده‌ سینما را جانی‌ دوباره‌ ببخشد. به‌ هرحال‌ آمار فروش‌ فیلم‌های‌ روی‌ پرده‌ حکایت‌ از میزان‌ بالای‌ استقبال‌ مردم‌ از این‌ آثار دارد. در هرحال‌ سالن‌های‌ سینماهای‌ تهران‌ فیلم‌های‌ «مکس‌» ساخته‌ سامان‌ مقدم‌، «هشت‌پا» ساخته‌ علیرضا داودنژاد، «حکم‌» ساخته‌ مسعود کیمیایی‌ و «یک‌ بوس‌ کوچولو» ساخته‌ بهمن‌فرمان‌آرا را بر روی‌ پرده‌ دارند. آمار فروش‌ این‌ فیلم‌ها تا پایان‌ روز دوشنبه‌ ۲۶ دی‌ماه‌ بدین‌ شرح‌ است‌: فروش‌ فیلم‌ «مکس‌» پس‌ از ۳۴ روز نمایش‌ در ۱۷ سینما ۳۳۶ میلیون‌ تومان‌ فروخته‌ است‌ و عنوان‌ پرفروش‌ترین‌ فیلم‌ این‌ دوره‌ را از آن‌ خود کرده‌ است‌. «هشت‌پا» پس‌ از ۲۷ روز نمایش‌ در ۱۹ سینما ۱۰۵ میلیون‌ تومان‌ فروخته‌ است‌. فروش‌ «حکم‌» نیز پس‌ از ۴۶ روز در ۱۶ سینما به‌ مرز ۲۲۰ میلیون‌ تومان‌ رسیده‌ است‌. «یک‌ بوس‌کوچولو» هم‌ با در اختیار داشتن‌۱۱ سینما طی‌ ۳۴ روز نمایش‌ نزدیک‌ به‌ ۱۳۲ میلیون‌ تومان‌ فروخته‌ است‌.

● سقف‌ پذیرش‌ کارگردانان‌ اول‌ پر شد

چهارمین‌ جلسه‌ شورای‌ صدور پروانه‌ ساخت‌ فیلم‌های‌ ۳۵ میلی‌متری‌ عصر روز چهارشنبه‌ ۱۴ دی‌ماه‌ تشکیل‌ شد و بنابر اعلام‌ روابط‌ عمومی‌ معاونت‌ امور سینمایی‌ و سمعی‌ و بصری‌ وزارت‌ فرهنگ‌ و ارشاد اسلامی‌ در جلسه‌ مذکور تعداد پنج‌ پرونده‌ و سه‌ نامه‌ مورد بررسی‌ قرار گرفت‌، این‌ تصمیمات‌ گرفته‌ شد: با توجه‌ به‌ مصوبه‌ هفته‌ قبل‌ شورا مبنی‌ بر اتمام‌ سقف‌ پروژه‌های‌ کارگردانان‌ اول‌، بررسی‌ درخواست‌ پروژه‌های‌ «پاپیتال‌» به‌ کارگردانی‌ اردشیر شلیله‌ و تهیه‌کنندگی‌ روح‌الله‌ خوشکار، «مصائب‌ دوشیزه‌» به‌ کارگردانی‌ مسعود اطبایی‌ و تهیه‌کنندگی‌ غلامرضا موسوی‌ و «اخراجی‌» به‌ کارگردانی‌ مسعود ده‌نمکی‌ و تهیه‌کنندگی‌ حبیب‌الله‌ کاسه‌ساز به‌ اولین‌ جلسه‌ پروانه‌ ساخت‌ در سال‌ ۸۵ موکول‌ شد.

همچنین‌ پروژه‌ «دختران‌ فراری‌» به‌ کارگردانی‌ احمد عبداللهیان‌ و تهیه‌کنندگی‌ هادی‌ مشکوه مجددا بررسی‌ و مورد قبول‌ قرار نگرفت‌. بررسی‌ پرونده‌ «چشمهایت‌ را ببند و شلیک‌ کن‌» به‌ کارگردانی‌ علیرضا امینی‌ و تهیه‌کنندگی‌ آقای‌ بلوریان‌ به‌ تکمیل‌ پرونده‌ برای‌ جلسه‌ بعد موکول‌ شد. از سویی‌ نامه‌ تهیه‌کنندگان‌ پرونده‌های‌ «روزهای‌ نازنین‌» و «بستنی‌ قیفی‌» در جلسه‌ مطرح‌ و پاسخ‌ مناسب‌ ارایه‌ شد.

در نهایت‌ اینکه‌ با توجه‌ به‌ درخواست‌های‌ متعدد برای‌ تغییر نام‌ پروژه‌های‌ مصوب‌ در طول‌ تولید، مقرر شد نام‌ پروژه‌های‌ تصویب‌ شده‌ تنها به‌ هنگام‌ آماده‌سازی‌ تیتراژ نهایی‌ اعمال‌ شود. این‌ هم‌ برای‌ کارگردان‌هایی‌ که‌ عادت‌ دارند مدام‌ اسم‌ فیلم‌هایشان‌ را تغییر بدهند!


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 3 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.


همچنین مشاهده کنید