پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

انگلیس هم می تواند راه آلمان را برود


انگلیس هم می تواند راه آلمان را برود

انگلستان در سال ۲۰۰۱ با نتیجه ۵ یک آلمان را شکست داد, آنها از این شکست برای متحول کردن فوتبال شان استفاده کردند

انگلستان در سال ۲۰۰۱ با نتیجه ۵- یک آلمان را شکست داد، آنها از این شکست برای متحول کردن فوتبال‌شان استفاده کردند.

روی هاجسون، انگلستان و اتحادیه فوتبال این کشور باید بعد از جام جهانی ۲۰۱۴ همین کار را انجام دهند.

آلمان ۳۴۹۷۰ مربی با مدرک حرفه‌یی، A یا B یوفا دارد در حالی که این آمار در انگلستان تنها ۲۷۶۹ نفر است.

باید اولویت‌هایمان را مشخص کنیم. همه‌چیز از تیم‌های پایه شروع می‌شود.

پرورش نسل جوان نیازمند توجه است، زیرا در غیر این صورت تیم ملی آسیب خواهد دید.

این نکات را رعایت کنید تا ما هم مثل آلمان بتوانیم به فینال جام جهانی برسیم.

آلمان تا فینال جام جهانی ۲۰۱۴ راه پیدا کرد ولی انگلستان حتی نتوانست از گروه خود هم صعود کند، جالب نیست؟ به خصوص وقتی به خاطر بیاوریم که انگلستان در سال ۲۰۰۱ با نتیجه ۵ بر یک آلمان را شکست داد. من عضو این تیم بودم و به خوبی هت‌تریک مایکل اوون و بازی منظم و بی‌نقص تیم ملی را به خاطر دارم. آلمانی‌ها به خوبی آن شکست را به خاطر دارند زیرا آن شکست الهام‌بخش تحولی در فوتبال این کشور شد که حالا آنها را به یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های جهان تبدیل کرده است. آنها به خاطر این شکست بازیکنان خود را سرزنش نکردند بلکه متوجه شدند که سیستم فوتبال‌شان اشتباه است و آن را اصلاح کردند.

ما هم باید همین کار را تکرار کنیم. باید از سرزنش کردن بازیکنانی مانند وین رونی و استیون جرارد دست‌برداریم. همه از بی‌انگیزگی و کم‌کاری آنها در تیم ملی صحبت می‌کنند اما به شما قول می‌دهم همه این حرف‌ها مهمل است. وقتی بازیکنی پیراهن تیم ملی کشور را می‌پوشد برای موفقیت هر کاری حاضر است انجام دهد اما گاهی شما به چیزی بیش از انگیزه نیاز دارید. موفقیت علاوه بر انگیزه مستلزم وجود ساختار مناسبی است که به آنها کمک کند بهترین تیم ممکن را بسازند. آلمان این ساختار مناسب را ایجاد کرد و ببینید که چه اتفاقی افتاد.

پس از آن شکست ۱۳ سال پیش، آنها جزوات مربیگری خود را یکسر دور ریختند و دوباره از نو آغاز کردند. آنها هر چیزی را که نیاز به تغییر داشت شناسایی کردند و آن را تغییر دادند. آنچه آلمانی‌ها انجام دادند به این ترتیب بود:

آنها مربیان بیشتر و بهتری تربیت کردند. ۱۰ سال پس از شکست سال ۲۰۰۱، آلمان صاحب ۳۴۹۷۰ مربی با مدرک حرفه‌یی، A یا B یوفا بود، در حالی که این آمار در انگلستان تنها ۲۷۶۹ نفر است. انگلستان هم نیازمند مربیان بیشتر و با کیفیت‌تری در همه سطوح فوتبال خود است.

آلمانی‌ها زمان فوتبال بازی کردن بازیکنان جوان را بیشتر کردند. بازیکنان جوان در مدارس فوتبال آلمان حدود پنج برابر بیشتر از هم سن و سالان انگلیسی خود پا به توپ می‌شوند. فوتبال پایه همان جایی است که بزرگی و قدرت فوتبال یک کشور‌زاده می‌شود. ما باید به فوتبال پایه خود سر و سامانی بدهیم.

ژرمن‌ها یک مسیر مشخص و مناسب بین تیمهای پایه و تیم ملی بزرگسالان خود به وجود آوردند، تا بازیکنان جوان و با استعداد به سرعت جذب تیم بزرگسالان ‌شوند. باید همین روال را در انگلستان هم به وجود بیاوریم. یک ساختار مناسب یعنی بهره‌مند شدن و شکوفا کردن بازیکن با استعداد.

آنها در برابر تربیت نسل جوان و آینده تیم ملی فوتبال کشورشان احساس مسوولیت کردند. به نظر می‌رسد در انگلستان این وظیفه بر عهده آکادمی باشگاه‌ها و سایر مراکز آموزشی فوتبال گذاشته شده است، بنابراین در این کشور به جز در باشگاه‌ها برنامه‌یی برای پرورش بازیکنان جوان وجود ندارد. این به خودی خود مشکلی ندارد ولی باعث می‌شود اهمیت پیروز شدن در بازی‌ها در سنین جوانی بر رشد تکنیکی بازیکنان مقدم دانسته شود و در نتیجه اگر باشگاه‌ها سیاست اشتباهی داشته باشند، این تیم ملی است که آسیب می‌بیند. اتحادیه فوتبال انگلستان باید کنترل بیشتری بر پرورش استعدادهای جوان داشته باشد.

آلمانی‌ها فلسفه فوتبال خود را به خوبی مشخص کردند. آنها به روشنی می‌دانستند از بازیکنان خود چه می‌خواهند و به آن هم دست پیدا کردند. اتحادیه فوتبال انگلستان هم باید برای پرورش بازیکنان یک فلسفه مشخص داشته باشد. فلسفه فوتبال این اتحادیه چیست؟ اغلب مردم بر این باور هستند که جای فوتبال تکنیکی و مبتنی بر مالکیت توپ در این کشور خالی است. آیا اتحادیه فوتبال انگلستان فکری برای این مساله کرده است؟ چه کاری در دست انجام است؟ بازیکنان جوان باید به یک درک و هوش فوتبالی دست پیدا کنند و این نیازمند یک فلسفه واحد از تیم زیر ۱۶ سال تا تیم اصلی است تا بازیکنان متوجه سبک بازی این کشور بشوند.

شکی نیست که ما هم می‌توانیم همان کارهایی را که آلمان انجام داده تکرار کنیم. بنابراین اگر اتحادیه فوتبال انگلستان تصمیم بگیرد از درس‌های این جام جهانی چیزی بیاموزد، شاید در آینده این انگلستان باشد که به جای آلمان به فینال جام جهانی راه پیدا می‌کند.

ریو فردیناند

مترجم: امیر طلوعی

منبع: دیلی میل



همچنین مشاهده کنید