تمرین سخت, مبارزه آسان

نحوه آماده شدن برای اولین مبارزه

اولین چیزی که در مورد مبارزه و رقابت باید بگویم، این است که تا وقتی فنون مناسب همراه با دقت و کنترل به‌دست نیاورده‌اید، خود را به سمت حریف پرتاب کنید. مبارزه اگر خیلی زود شروع شود حتماً باعث آسیب‌دیدگی شما و حریفان خواهد شد.

حتی قبل از مبارزه و رقابت می‌توانید حدس بزنید که هریک از هنرجویان چه مرتبه‌ای کسب می‌کنند، اما این امر بین افراد متفاوت است. منظورم چیست؟ خوب، مثلاً کمربند سبز شاید برای جو خیلی دیر باشد اما برای جیل بسیار زود هنگام جلوه کند.

دراین‌جا به برخی مسائل که باید مورد توجه قرار گیرند اشاره می‌شود.

شما زمانی آماده مبارزه هستید که:

بتوانید ضربه‌ٔ جانانه‌ای به شانه‌ها و بازوهای حریف وارد کرده و فشار عظیمی به سر او (نه صورت!) بزنید.

بتوانید ضربه از جلو را وارد کرده و وقتی که حریف شما زانوی خود را بالا می‌آورد، پنجه‌های پایتان را نشکنید.

بتوانید مشت موربی بزنید بدون این‌که ضربه را با چانه یا صورت خود دنبال نمائید.

وقتی که حریف فن سختی را روی شما اجرا می‌کند، گیج نشوید.

خوب حریف را ببینید، حمله او را مهار کرده و کم و بیش با یک حرکت صحیح و به موقع و با فاصله درست پاسخ او را بدهید.

وقتی که بعد ۳ راند و ۳ دقیقه مشت‌زنی کاملاً از پا نیفتید.

وقتی که به خوبی دستورات را درک کرده، معنای آن را بدانید و نحوه پاسخ را نیز تشخیص دهید.

وقتی که به خوبی از قوانین آگاهی داشته و بدانید هر حرکت چه امتیازی دارد و چه چیزی جایگزین رفتار ممنوعه خواهد شد.

وقتی که نام شما به‌طور ملی ثبت شده و از بیمه کامل هم برخوردارید. این امر برای حفظ و نگهداری از خودتان و حریف شماست.

وقتی که از مشت‌زنی لذت ببرید و تشنه پیشرفت خود و سایر افراد هستید.

فرض کنید که به این مرحله رسیده‌اید، بعد از این به چه چیز نیاز دارید؟ شین و محافظان بزرگ‌ترین موارد برای آموزش هستند. این موارد مانع از هرگونه آسیب‌دیدگی در مسابقه مهم شده و تضمین می‌کند که در ایمنی کامل خواهید بود. هیچ وقت با متوقف کردن ضربات سخت و محکم به بدن به نیرو و مقاومت خود اعتماد نکنید. زیرا مبارزاتی هم‌چون کریس سایر قدرت زیادی را در مشت‌های خود جمع کرده که حتی بدن‌هائی هم‌چون سپر را نیز در هم شکند! یادم می‌آید که یکی از مبارزان دولیو ـ چاگی کریس را سرسری گرفت و راهی بیمارستان شد!

یک محافظ سرِ محکم و قوی بوکس خریداری کنید که به خوبی روی سر قرار گرفته و ضمناً صورت شما را هم در برابر ضربات وارده محافظت نماید. من عاشق محافظ‌های سری هستم که روی صورت را هم می‌گیرند و از هرگونه آسیب و صدمه به آن جلوگیری کرده و باعث اجرای بهتر فن می‌شوند. باور کنید، اگر بینی شما شکسته باشد، هرگز نمی‌توانید برای بسیاری از خطرات و ضربات آتی آمادگی پیدا کنید. و گاهی اوقات ممکن است ضربه فنی شوید! از طرف دیگر، هیچ‌گاه هم به محافظ صورت اطمینان نکنید.

نزد دندانپزشک خود رفته و از او بخواهید برایتان محافظ دندان بسازد. این کارها ممکن است برای شما هزینه‌ساز باشد، اما به خوبی از شما محافظت کرده و اگر ضربه شدیدی به شما وارد شود، باعث توقف کار شما نخواهند شد. حتی میزان شکستگی چانه و دندان‌هایتان را کاهش می‌دهند. دیگر توصیه نمی‌کنم که محافظ دهان هم بخرید! محافظ‌های کشاله ران هم چیزهای خوبی هستند، اگرچه باید نوع بوکسور آن را خریداری کنید. یادم می‌اید که دکتر چنی قطعات کوچک پلاستیک سخت را به خوبی در کنار هم می‌گذاشت... خوب، شما متوجه کل قضیه شدید!

هرگز به هنگام مشت‌زنی در دوجانگی از عینک استفاده نکنید. حتی اگر شیشه‌های آن پلاستیک و ایمن هم باشد به درون صورت شما فرو رفته و نتایج وخیمی برجا می‌گذارد. بله! واقعاً این حالت اتفاق افتاده است. یا بدون عینک مبارزه کنید یا تاچی را بردارید. موهای خود را به خوبی عقب سر بندید و مطمئن شوید که ناخن‌های انگشتان دست و پای شما کوتاه هستند. هرگونه حلقه و انگشتری را از دست خود دربیاورید. عیناً این کار را برای النگو، ساعت، گوشواره و گردن‌بند و زنجیر انجام دهید.

اکثر داوران از شما می‌خواهند که هرگونه بانداژ در دست یا پای خود را باز کنید علت این کار این است که اگر سالم نیستید پس نباید مبارزه کنید! برگزارکنندگان مسابقه به شما اجازه نمی‌دهند که هیچ علامت یا نشانی روی دوبوک خود بچسبانید و قطعاً هم مجاز به مبارزه با دوبوک کثیف نخواهید بود.

برنامه آموزشی براساس تاریخ تعیین شده مبارزه خواهد بود. آموزش باید مطابق با ساختار مبارزه بوده و به‌صورت جلسات دو یا سه دقیقه‌ای در مقابل حریف آموزشی برگزار می‌شود. از دوره‌های باقی‌مانده بین راندها برای تمرینات با یار استفاده کنید.

یک چیز دیگر این‌که هیچ‌گاه فکر بیهوده نکنید چون یار آموزشی شما همواره کار خود را به‌صورت ”الف“ انجام می‌دهد وقتی که شما به‌صورت ”ب“ کار کنید، یعنی حریفان هم همین کار را خواهند کرد. پاسخ این است که همواره باید تجربه خود را افزایش دهید.

ایده خوب این است که مراقب وزن خود باشید. هیچ‌وقت فرض نکنید که باید قبل از مبارزه هفته‌ای ۴ کیلو وزن کم کنید و مطمئن شوید که همواره در محدوده وزنی مورد نظر بوده و فقط قبل از مبارزه خود را وزن کنید.

ثبت نام ملی خود را در روز رقابت چک کنید!

چندان درست نیست که صبح زود از خواب بیدار شده و قبل از مسابقه مسیر طولانی را رانندگی کنید. باید مدت زمانی را قبل از خوانده شدن اسمتان منتظر بمانید. این کار به هوشیار شدن شما بعد از خواب کمک خواهد کرد.

این امر بستگی به این دارد که چه‌قدر در مورد مسابقه و آمادگی برای آن جدی هستید. همیشه گفتهٔ مارشال سووروف را به‌خاطر بسپارید که:

”تمرین سخت، مبارزه آسان“